2006 Griekenland – Kreta (Chersonissos)

Vrijdag 20 oktober

In de herfstvakantie zijn we lekker een weekje naar Kreta geweest.

Nadat op woensdag 18 oktober in sommige delen van Kreta de noodtoestand was afgekondigd door de enorme overstromingen en storm (auto´s te water en veel schade aan hotels), zijn we vrijdag 20 oktober met een uurtje vertraging om 20:10 uur vertrokken naar Kreta.
Na een rustige vlucht kwamen we om 00:20 uur (lokale tijd) aan op Iráklion. Na wat oponthoud op de luchthaven vertrok de transferbus om 01:20 uur vanaf de luchthaven.

Om 02:20 uur kwamen we eindelijk aan bij onze accommodatie, appartement Marietta (aparthotel) in Chersonissos. Deze accommodatie is gelegen aan een hellende weg richting het traditionele dorpje Koutouloufari, ter hoogte van Star Beach.

Toen we naar ons appartement gebracht werden, dachten we even dat er iets mis was gegaan met de boeking. We zagen alleen een klein slaapkamertje met een mini-balkon en we hadden een 2-kamer appartement geboekt. Gelukkig bleek het toch allemaal goed te zijn. We moesten een trap op en daar waren onze woonkamer en keuken met een panorama-uitzicht en een zeer ruim dakterras met uitzicht op zee. Geweldig dus.

Zaterdag 21 oktober

Toen we na een erg onrustige eerste nacht (erg gehorig) in onze twijfelaar met een veel te klein laken wakker werden, scheen het zonnetje. Na een snelle douche in onze mini-badkamer (tijdens het douchen sta je bijna in de wc-pot) hebben we een overheerlijk ontbijt gekocht in de supermarkt: vers stokbrood, tzatziki, yoghurt met honing. Dit alles hebben we in de zon (23°C) gegeten op ons dakterras, uitkijkend op de zee. Wat kun je je nog meer wensen.

Met de stadsbus zijn we vervolgens naar Iráklion gegaan. Iráklion is de hoofdstad van Kreta en de vijfde stad van Griekenland. Eerst hebben we de historische haven met het Venetiaanse fort bekeken (1523-1540) en vervolgens hebben we onze eerste frappé van deze vakantie gedronken op het Venizélou-plein. Dit is het grootste plein van de stad met in het midden de Morosini-fontein uit 1628 en rondom cafés en krantenkiosken.
Natuurlijk hebben we ook een bezoek gebracht aan de drukke marktstraat Odós 1866. In dit smalle straatje vind je veel winkeltjes met kruiden, noten, vlees (hier hangen hele varkens buiten) en allerlei troepjes.

Aansluitend zijn we met de bus naar Knosós gegaan. Hier was het behoorlijk warm. In Knosós vind je de resten van het Minoïsch paleis van koning Minos.

Toen we alles gezien hadden, hebben we de bus terug genomen en zijn doorgereden naar de duikschool Scuba Kreta. We gaan maandag duiken.

Tijdens de welkomstinfo om 17:00 uur hebben we 2 scooters geboekt voor zondag. ´s Avonds hebben we in Koutouloufari gegeten bij een restaurantje met uitzicht op Chersonissos. Bij de taverna´s van de drie traditionele Griekse bergdorpjes boven Chersonissos (Koutouloufari, Piskopiano en Oud Chersonissos) eten veel Grieken en het eten is hier dan ook overheerlijk. De taverna´s hier zijn veel Griekser en knusser dan in het nieuwe Chersonissos.

Na een zeer lange wandeling door Chersonissos hebben we wat gedronken in de bar van onze accommodatie. De accommodatie is echt helemaal op Nederlanders gericht. Er is zelfs Nederlandse televisie. Dat is niet echt hetgeen we zoeken op onze vakantiebestemming, maar het prijsje van dit appartement was erg aantrekkelijk. Dan moet je RTL-4 er maar voor lief bij nemen.

 

Zondag 22 oktober

Om 09:30 uur werden onze scooters gebracht. We zijn langs het oude huis van Mascha naar Agios Nikólaos gereden. Onderweg zijn we even gestopt bij de windmolens in Provolos.
Agios Nikólaos ligt aan de Mirabéllo-baai (de baai met het prachtige uitzicht). Als je Agios Nikólaos binnen komt rijden, zie je in de diepte het Voulisméni-meer. Men dacht vroeger dat dit 64 meter diepe zoetwatermeer geen bodem had. Rondom het meer zijn vele terrasjes. Natuurlijk hebben we hier na een wandelingetje weer een heerlijk frappé gedronken.
Vanaf Agios Nikólaos zijn we door de bergen, met uitzicht op zee, verder gereden naar Elounda. Onderweg zijn we even gestopt in Plaka om van het uitzicht op het voormalig leprozeneiland Spinalonga te genieten. In Elounda hebben we bij de haven een lekkere Griekse lunch genuttigd.
Vervolgens zijn we door de bergen via Skinias, Koudoumalos, Nofalias en Kourounes teruggereden naar de hoofdweg richting Chersonissos. We zijn ook even gestopt bij een mooi kerkje in Kato Loumas. Later moesten we nog een keer stoppen omdat een kudde schapen de weg versperde.
Op de terugweg zijn we door de badplaatsen Sisi, Malia en Stalis gereden. De hele route was 120 kilometer lang. Door het mooie weer waren we goed verkleurd op de scooter.

´s Avonds zijn we met de scooter naar oud Chersonissos gereden, waar we lekker buiten op een terras hebben gegeten.

Maandag 23 oktober

Om 09:30 uur werden we opgehaald door de oude baas van Mascha, George, van de duikschool Scuba Kreta. We hebben 2 duikjes gemaakt.
De eerste duik was naar het wrak van de Messerschmidt 109. Dit vliegtuigwrak uit de Tweede Wereldoorlog ligt op ongeveer 20 minuten varen van de duikschool. Het wrak ligt op z´n kop. De romp en de vleugels zijn nog geheel te zien, alleen de staart ontbreekt. De propellor ligt een stukje voor het wrak Het machinegeweer is ook nog te herkennen.
In, onder en rondom het wrak zwommen wat kleine visjes. Onder een van de vleugels zat een grote Tandbaars. In de afgebroken rechter vleugel zit soms een Murene, maar die was er deze keer niet. Behalve het wrak was er niet veel te zien.

De tweede duik ging naar Grouper Field. Zoals de naam al doet vermoeden, gingen we hier op zoek naar Baarsen. Al snel zagen we twee grote Tandbaarsen. Ook hebben we een paar Nudibranches (naaktslakken) gevonden. Verder zijn we wat kleine visjes tegengekomen.

´s Avonds hebben we mezes (Griekse variant van de Spaanse tapas) gegeten in Koutouloufari. Toen we daar zaten begon het te regenen.

Dinsdag 24 oktober

Vandaag zijn we er op uitgetrokken met de scooter voor een erg lange tocht (190 kilometer). Via Malia zijn we naar het marktstadje Neápolis gereden. Hier zijn we vorige keer gestopt met onze rondrit. Neápolis is de bestuurlijke hoofdstad van Lassithi. Het plaatsje heeft wat winkeltjes en terrasjes, maar verder geen echte bezienswaardigheden.

We zijn vervolgens door de bergen op zoek gegaan naar de plaatsjes Lato en Kritsa. Dit bleek gemakkelijker gezegd dan gedaan. Op de kaart was er duidelijk een weg te zien, maar al rijdend door de bergen konden we hem echt niet vinden. Uiteindelijk zijn we maar omgekeerd en zijn via Agios Nikólaos naar ons einddoel Ierápetra gereden. Ierápetra is de op drie na grootste stad van Kreta en is de meest zuidelijke stad van Europa. Afrika ligt maar 300 kilometer verder. Het ligt aan de zuidkust bij een smal gedeelte van het eiland, waar de afstand tussen de noord- en de zuidkust slechts 14 kilometer is.
In Ierápetra heeft Dave eindelijk zijn Pita Gyros gegeten. Het was erg warm in de zon.  We zijn nog even langs de haven met het Venetiaans fort gelopen en hebben met de scooter het centrum verkend. We hadden een beetje pech, want om 14:30 uur gingen hier alle winkels dicht.

Op de terugweg konden vanaf de andere kant toch de plaatsjes Lato en Kritsa bereiken. In Kritsa vind je een weerwar van straatjes met overal geborduurde kleedjes en schalen buiten. Door Lato zijn we heengereden, want er was niets bijzonder genoeg om te stoppen.
Vervolgens kwamen we een weg naar Iráklion tegen. Deze hebben we toen maar gevolgd. Al snel werd duidelijk waarom we Lato en Kritsa op de heenweg niet konden vinden. Plotseling hield de weg namelijk op, terwijl de bewegwijzering doorging. We hebben de onverharde weg toen maar gevolgd, omdat we er vanuit gingen dat deze later wel weer geasfalteerd zou zijn. Aan het einde van de lange onverharde weg, kwamen we uit op de weg waar we s´ochtends ook hadden gereden toen we op zoek waren naar de weg naar Lato en Kritsa. We hadden deze onverharde weg wel gezien, maar er stond een groot bord bij met erop dat de weg was afgesloten. Het is in Griekenland heel normaal dat wegen die in de toekomst aangelegd zullen worden al op de kaarten staan aangegeven, terwijl ze nog niet klaar zijn.

We waren blij dat we een lange broek en trui mee hadden genomen in de scooter, want aan het eind van de middag werd het toch wat fris in de bergen.

Woensdag 25 oktober

Ook vandaag zijn we er op uit getrokken met de scooter. Via de traditionele dorpjes Piskopiano, Koutouloufari en oud Chersonissos zijn we over de Old National Road richt Iráklion. Vlak bij Iráklion kwamen we een groot zandstrand tegen, waar op zomerse dagen vooral Grieken genieten van de zon. Nu was het strand uitgestorven. We hebben hier een tijdje liggen bakken en hebben toen onze weg vervolgd naar Iráklion.

Tijdens het rijden was het Dave opgevallen dat zijn bezinemetertje zo snel terugliep. Bij een stoplicht zagen we dat er benzine uit de scooter spoot. Bij een motorgarage hebben ze het verhuurbedrijf voor ons gebeld na een half uur konden we weer verder, de benzinetoevoerslang was gescheurd.

We zijn langs Knosós door de wijnvelden naar Archánes gereden, het traditionele centrum van de wijnstreek. Dit stadje ziet er erg vrolijk uit met de gekleurde steegjes en pleintjes. Je hebt hier ook een goed uitzicht op de 811 meter hoge Jouchtas, een heilige berg. Onze weg ging verder naar Vathípetro, waar een minoïsch landgoed te zien is tussen de wijnranken. Toen we weer een tijdje door de bergen gereden hadden, hebben we een stop gemaakt in het dorpje Agios Vasseli. Het kerkje daar leek er wel een van een ansichtkaart, mede door de knalblauwe lucht op de achtergrond.

Als laatste hebben we in Agios Pandelemeinos in het bos het middeleeuws kerkje bezocht. Naast dit kerkje was een ranzig uitziende taverna, waarvan de hoogbejaarde en tandeloze eigenaresse ons al tegemoet kwam om ons uit te nodigen voor een drankje. Na één blik op de taverna leek het ons gezonder om maar niet op haar uitnodiging in te gaan. We zijn doorgereden naar Chersonissos.

Donderdag 26 oktober

Bij de duikschool hadden ze vanaf vandaag slecht weer voorspeld. Toen we vanmorgen wakker werden was het inderdaad wat bewolkt. We besloten om een wandeling langs de zee te maken naar Malia. Na ongeveer 10 minuten zijn we weer teruggegaan. De bewolking trok weg en er kwam een stralend blauwe lucht tevoorschijn. We zijn toen lekker op een zandstrandje gaan liggen, net buiten het centrum van Chersonissos. In Chersonissos zelf vind je alleen kiezelstrandjes.
Toen het te warm werd in de zon (28°C), hebben we een wandeling door Chersonissos gemaakt. We zijn naar de haven gewandeld en hebben daar de ´geweldige´opgraving bekeken. Op de boulevard waren weer meer barretjes en restaurantjes gesloten. Echt gezellig ziet het er niet meer uit. Op de terugweg vonden we dat we wel een frappé verdiend hadden.

´s Avonds in Koutouloufari waren daar ook al een aantal restaurantjes gesloten. Het restaurantje waar wij neergeploft waren had nog maar heel weinig Griekse gerechten op de kaart staan. De meeste Griekse gerechten waren op. Ze hadden zelfs geen Imiglikos-wijn meer.

Vrijdag 27 oktober

Tot ongeveer 12:00 uur was het licht bewolkt en daarna kwam gelukkig de zon door. Nadat we heerlijk hadden uitgeslapen, zijn we over de boulevard naar Stalis en Malia gelopen. In Stalis waren alle winkeltjes nog open en het was er gezellig druk. Ons einddoel was Malia. We wilden daar gezellig wat drinken op een terrasje. Alleen toen we eindelijk in Malia aankwamen leek het wel een spookstad. Op een enkele supermarkt na was echt alles hier dicht. Alle restaurantjes en kroegen hadden hun terrassen al leeggehaald en waren gesloten. Hier hebben we dus 1½ uur voor gelopen. We hebben toen maar een blikje drinken gekocht bij de Spar en hebben dit op een bankje genuttigd. We hebben snel de bus terug naar Chersonissos genomen, waar ze gelukkig nog steeds frappé hadden. We moeten onszelf toch goed verwennen tijdens een vakantie.

Omdat we een nachtvlucht hadden, was er nog genoeg tijd om uitgebreid te eten in Koutouloufari. We hadden een Mezes-schotel uitgekozen, met 4 kleine Griekse voorafjes en 4 kleine Griekse hoofdgerechten. Dit was echt een goede afsluiting van onze vakantie op Kreta.

Omdat er na ons geen gasten meer aan zouden komen, mochten we ons appartement houden totdat we vertrokken. We waren net een half uurtje beneden toen de bus ons precies op tijd om 21:50 uur ophaalde voor de transfer naar de luchthaven. We kwamen als eerste bus aan dus we waren al snel ingecheckt. We hadden geluk want ons toestel mocht al om 00:05 uur, een half uur eerder dan gepland vertrekken. De vlucht zelf ging ook snel en uiteindelijk zijn we al om uur geland op Schiphol in plaats van de verwachte 03:20 uur.