2006 Malediven – Vilamendhoo (huwelijksreis)

We hebben een hele mooie en romantische bestemming gevonden voor onze huwelijksreis.

Onze keuze is gevallen op de Malediven en wel op Vilamendhoo Island, gelegen in het Zuid Ari atol. We hebben voor een eiland in dit atol gekozen omdat hier in onze vakantieperiode de kans op een ontmoeting met manta´s en walvishaaien het grootste is. We zijn op donderdag 13 juli vanaf Düsseldorf vertrokken en zijn op vrijdag 28 juli weer teruggekomen.

De Malediven, gelegen in de Indische Oceaan, bestaan uit 1190 eilanden waarvan er ongeveer 200 bewoond zijn. Van een aantal daarvan is een resort gemaakt. Het beeld dat wij van de Malediven hadden, spierwitte stranden, azuurblauwe lagunes en diepblauwe buitenriffen klopte helemaal.

Vilamendhoo Island ligt in het Zuid Ari atol op ongeveer 80 km van het hoofdeiland Male, direct aan het buitenrif. Het eiland is 900 m lang en 250 m breed. Het eiland met zijn mooie witte stranden is bijna geheel begroeid met kokospalmen, mangrove bomen en allemaal vrolijk gekleurde bloemen.

Op het eiland staan 141 bungalows die onderverdeeld zijn in Deluxe, Superior en 12 Standaard kamers. De Deluxe kamers en de Superior kamers staan rondom het eiland met uitzicht op zee. Alle Deluxe kamers beschikken over een gesloten binnen badkamer met zoet warm en koud water en een ligbad, een zitkamer met thee en koffie apparaat, minibar, telefoon, ventilator en airco. Alle Superior bungalows, vrijstaand of per twee geschakeld, zijn voorzien van airco, ventilator, minibar, telefoon en terras met zitje. Er is een keus tussen een halfopen of een binnen badkamer, beiden met zoet warm en koud water. De 12 standaardkamers liggen midden op het eiland in blokken van 4 en hebben geen airco. Verder hebben ze dezelfde faciliteiten als de superiorkamers.

Centraal op het eiland vind je het open-air restaurant waar het ontbijt, lunch en diner geserveerd worden in de vorm van een buffet. Verder zijn er 2 barretjes, de Main bar en de Sunset bar met uitzicht op zee, waar je ook terecht kan voor kleine snacks. Ook vind je een klein souvenirwinkeltje op het eiland.

Naast duiken en snorkelen kun je op het eiland windsurfen, catamaranzeilen, kanoën en tennissen. Er worden ook activiteiten georganiseerd zoals nachtvissen en island-hopping.

 

Eindelijk was het dan zover, onze huwelijksreis kon beginnen. Rob heeft ons om 13:00 uur naar Utrecht CS gebracht. Hier hebben we om 14:42 uur de ICE naar Duisburg genomen en vandaar de trein naar de luchthaven van Düsseldorf. We hadden gelukkig plaatsen gereserveerd voor de ICE, want hij was erg vol en er moesten veel mensen staan. Wat we wel raar vonden is dat er geen ruimte was om je bagage kwijt te kunnen. We hadden de bagage in de hal laten staan, maar hierdoor kon de kar van de catering er bijna niet door. Toen het drukker werd in de trein stond er zoveel bagage in de hal, dat de mensen bijna niet meer in of uit konden stappen.

In Düsseldorf aangekomen zijn we met een pendelbus naar de luchthaven terminal gereden. Dit ging allemaal erg vlot. We waren wel wat vroeg op de luchthaven, maar dat was gunstiger met de treinen. Nu hoefden we maar 1 keer over te stappen en op andere tijden wel 3 keer. Om 18:00 uur konden we inchecken. Vervolgens hebben we een ranzige maaltijd gegeten (hopelijk krijgen we er onderweg geen last van) en was er nog tijd om rustig wat te drinken.

Na een vertraging van 20 minuten zijn we met LTU rechtstreeks naar Male gevlogen. In het vliegtuig hadden allebei een eigen tweezitter, dus we hebben heerlijk kunnen slapen. Het laatste half uur hadden we een erg mooi uitzicht over de atollen van de Malediven. De landing om 10:35 uur in Male was erg apart, want we zagen de ladingsbaan niet. Als we uit het raam keken zagen we alleen maar water. Gelukkig was er in al dat water toch een landingsbaan en is alles goed gegaan. De bagage kwam al heel snel. Het is hier allemaal goed geregeld.

Buiten kwamen we in een grote hal met allemaal ´kraampjes´van touroperators. We wisten eigenlijk niet zo goed waar we ons moesten melden en zijn uiteindelijk terecht gekomen bij de balie van de Maledivan Air taxi. Dit bleek de goede balie te zijn. Hier zorgden ze ervoor dat we met een minibusje naar de watervliegtuigjes (Air Taxi) gebracht werden. Hier aangekomen werd zoals we al gevreesd hadden, eerst onze bagage gewogen. Oeps, we hadden aardig wat overbagage en dat terwijl er bijna geen kleding in onze tassen zat. We mochten per persoon 25 kg meenemen in het watervliegtuigje (inclusief de handbagage) en hadden totaal 18 kg teveel bij ons. Gelukkig hoefden we niet al te veel te betalen, slechts 26 U$ voor een retourtje. We hadden verhalen gelezen op internet van mensen die 5 U$ per kilo moesten betalen voor een enkele reis. Dat viel dus weer mee.

We moesten ongeveer een half uurtje in een hal wachten want onze taxi zou pas om 12:30 uur vertrekken. Vanaf Male was het met het watervliegtuig ongeveer 45 minuten naar Vilamendhoo, inclusief 2 tussenlandingen om er wat mensen uit te laten op andere eilanden. Dit vliegen was echt super. We konden zo in de cockpit kijken naar de blootvoetige piloten. De vlucht was een echte sight-seeing tour over de Malediven. We hadden een mooi uitzicht over het hoofd-eiland Male, de andere eilanden en de riffen. We hebben vanuit de lucht onze eerste walvishaai en een aantal dolfijnen gezien. Dat belooft dus veel goeds. Aan het eind van de vlucht was de temperatuur in het vliegtuigje erg opgelopen en er werden handventilatortjes uitgedeeld. Na een harde landing kwamen we eindelijk aan op onze bestemming, Vilamendhoo.

We werden op een paar honderd meter voor het eiland bij een platvorm in het water afgezet met onze bagage. Al snel kwam er een dhoni aan gevaren die ons naar het eiland bracht. Op het eiland aangekomen werden we verwelkomd met een fris citroen handdoekje en een welkomstcocktail. Dat was al een goed begin van onze vakantie hier.

Het inchecken ging heel snel. Daarna werden we met onze bagage naar onze bungalow gebracht. We hebben een superior kamer (bungalow) geboekt en verblijven op basis van all-inclusive. De kamers liggen aan het strand en zijn omringd door palmbomen. Volgens ons is dit echt de ideale plek om onze huwelijksreis door te brengen. De bungalow ziet er heel netjes uit. We hebben een openlucht badkamer (met een muur er omheen). Vanaf de wc heb je een mooi uitzicht op een klein tuintje. Ons bed was heel leuk versierd met allemaal bloemen. Ook stond er een fruitmand voor ons met een ´heerlijk´flesje wijn. De kamer werd drie keer per dag schoongemaakt en ´s avonds word je bed ook opnieuw opgemaakt.

Nadat we snel hebben uitgepakt, zijn we snel gaan snorkelen. Het water zag er zo blauw uit dat we niet konden wachten. We hebben meteen al een Eagleray gezien. Als je deze met snorkelen al ziet zijn we heel benieuwd wat we allemaal tegen gaan komen met het duiken.

Om 17:00 uur werden we bij de duikschool verwacht om in te checken. We moesten wat papieren invullen en een instructeur keek onze brevetten en logboeken na. Er werd ons verteld dat we morgen een checkduik zouden hebben. We kunnen hier met nitrox duiken zonder dat we hier extra voor hoeven te betalen. Dat is dus perfect geregeld.

Om 19:00 uur was er een welkomstinfo. We kregen veel te horen over het eiland, de watersport en het duiken. We kwamen er achter dat er op het eiland erg vreemde dieren wonen. Tijdens het duiken of snorkelen kun je Bruno tegen komen, een gekke Triggerfish die op zeer agressieve wijze zijn nest bewaakt. Dat is op zich niets raars voor een Triggerfish. Wat wel vreemd is, is dat hij dit al jaren doet en al die tijd geen nest heeft gehad. Er zit dus een steekje los bij deze vis. Verder zijn er kippen die aankloppen bij de huisjes en bij de Sunset bar zitten kauwen die al het eten van je bord stelen en zelfs glazen omgooien om zo de inhoud ervan te kunnen drinken. We hadden ´s middags al gezien. Het stelletje dat naast ons zat bij de subset bar had hun bordjes met toast een neergezet om een foto van elkaar te maken. Toen vloog er plotseling een kauw over die zo de toast van het bord meenam.

Na de info was het tijd voor het diner. We kregen een vast tafeltje aangewezen en houden onze hele vakantie dezelfde ober. Van alle nieuw aangekomen gasten was de tafel mooi versiert met bloemen en een torentje van servetten. Het eten is in de vorm van een buffet met rijst, pasta, groenten (zelfs spruiten en bloemkool), salades, soep, vlees, curries, fruit en heel veel lekkere toetjes. Iedere dag stonden er weer andere dingen op het buffet. Het eten was heel goed.

We hebben gedoken bij de duikschool Werner Lau, een SSI en CMAS duikschool.  Om 10:00 uur werden we bij de duikschool verwacht voor een checkduik. Vooraf aan de checkduik kregen we een zeer uitgebreide briefing. Er werd ons van alles verteld over het huisrif, de boten, inschrijven voor bootduiken etc. Ook kregen we een krat waar we onze duikspullen in kunnen opbergen tijdens ons verblijf. Deze kratjes kunnen in een ruimte gezet worden die ´s avonds afgesloten wordt. De pakken en trimvesten kunnen we buiten ophangen om te drogen. De duikschool heeft een flessenservice. Als je wilt gaan duiken op het huisrif brengen ze je uitrusting met een kruiwagen naar de entry (huisrif heeft 10 gemarkeerde in- en uitgangen) waar je wilt beginnen en halen later je lege fles weer op.

De checkduik werd op het huisrif gedaan. We moesten laten zien dat we een masker kunnen klaren en dat ons drijfvermogen goed is. De gids had het bij ons al snel gezien en we mochten de rest van de duik onze eigen gang gaan. Wat ons meteen opviel was dat de vissen erg groot waren. Als het huisrif al zo leuk duiken is, beloofd dat veel goeds voor deze vakantie. ´s Middags zijn we mee gegaan met een bootduik. Twee maal per dag gaan er 3 tot 4 dhoni´s naar verschillende duikstekken. Vanaf Vilamendhoo zijn er 39 duikstekken, teveel dus voor een vakantie. ´s Avonds hebben we een nachtduik op het huisrif gemaakt. Vervolgens hebben we iedere dag 2 of 3 duiken gemaakt.

Onze dagindeling zag er als volgt uit. De wekker ging om ongeveer 7:30 uur. Vervolgens gingen we eten en werden we om 9:00 uur bij de duikschool verwacht voor een bootduik. Na het duiken was het tijd voor de lunch en om 13:30 uur moesten we weer bij de duikschool zijn voor de volgende bootduik. Soms hebben we in plaats van een bootduik een duik op het huisrif gemaakt. Als we weer terugkwamen van de tweede duik gingen we even bij de Sunset bar zitten met een snack (tosti of cake) of maakten we een wandeling rondom het eiland. Het eiland is erg mooi begroeid en ziet er romantisch uit met de vele kleine strandjes waar je niemand ziet.

Tussen 5 en 6 uur maakte de muggenman zijn ronde over het eiland. Hij kwam met een klein karretje met een soort gas voorbij. Hierbij liet hij enorme rookwolken achter die niet alleen de muggen doodden maar ook goed op je longen werkten. Er werd ons ook aangeraden om binnen te blijven als de muggenman in aantocht was.

Rond 18:00 uur maakten we ons klaar voor de nachtduik en daarna was het tijd voor het diner. Na het diner gingen we vaak even kijken bij de baby black-tip rifhaaien die in de lagune bij de jetty zwommen en dronken we vaak nog ergens wat en dan zakten vaak onze ogen al dicht.

We hebben het eiland Vilamendhoo gekozen als vakantiebestemming omdat de kans groot is dat er in deze periode walvishaaien te zien zijn. Toen de duikschool een dagtrip naar de walvishaaien op het programma had staan, hebben we ons dan ook direct ingeschreven. Dit is echt het hoogtepunt van onze vakantie geworden.

We hadden geluk want we hebben er uiteindelijk vier gezien. We hebben ongeveer 2½ uur op de boot gezeten, met Mike de gids op de uitkijk, varend door het gebied waar de walvishaaien voorkomen. Hij hoopte de schaduw van een walvishaai te zien. We hadden van te voren al instructie van hem gekregen. Als hij er een zou zien, moesten we snel onze snorkeluitrusting aantrekken en op zijn teken het water inglijden. Uiteindelijk hebben we er vier gezien. Twee gingen er direct weer van door, maar met de andere twee hebben we een lange tijd kunnen snorkelen. Dit was echt geweldig. Als je rustig zwemt kun je hem met gemak bijhouden. We hebben het beest goed kunnen bekijken, zelfs zijn enorme bek. Als je voor zijn bek hangt en deze ineens een stukje open gaat weet je niet wat je ziet. Het lijkt op een enorme laadklep. Hij had hem niet eens helemaal open gedaan, maar het is erg gemakkelijk om je daar een voorstelling van te maken. Achteraf hoorden we dat de eerste een klein exemplaar was, ongeveer 6-7 m. De tweede was een stuk groter en dat was onderwater ook duidelijk te zien. Deze was ongeveer 9 m lang. Het blijft bijzonder dat zo´n enorm beest zo rustig naast je blijft zwemmen.

De dag voor vertrek hebben we niet meer gedoken. We hebben eerst lekker uitgeslapen, want daar waren we wel aan toe. Na het ontbijt en een bakkie koffie zijn we even in de zon gaan liggen. Dit hebben we niet zo lang volgehouden want het was stikheet. We hebben toen nog een tijdje in het water gelegen en daarna zijn we beschutting gaan zoeken in een bar. Het was erg stil op het strand en in de bar. We hebben nog steeds geen idee wat al die niet duikers de hele dag doen. we hebben ervoor gekozen om een middagdutje te doen en vervolgens zijn we lekker bij de Sunset bar gaan zitten. We zagen toen nog een grote groep dolfijnen voorbij komen.

Bij het diner was onze tafel weer versierd. Van gekleurde rijst was er een hele grote manta gemaakt. Het zag er erg mooi uit.

Op 28 juli moesten we helaas weer naar huis. We hadden bijna het vliegtuig terug naar Düsseldorf gemist. Om 7:52 uur werd onze bagage opgehaald en om 8:22 uur moesten we ons bij de receptie uitchecken (geen idee hoe ze aan zulke mooie tijden komen). Om 8:45 uur zouden we worden opgehaald met een Air Taxi (watervliegtuigje). Toen we net 5 minuten uitgecheckt waren kwam iemand van customer service ons met een brede glimlach vertellen dat de Air Taxi vertraagd was en pas om 9:45 uur zou komen. Balen dus. Toen we vertelden dat ons vliegtuig om 12:00 uur zou vertrekken en dat we dus om 10:00 uur in moesten checken, vertelde de man dat dit geen probleem was, want hij had al contact gehad met LTU. Ze wisten dus dat we wat later zouden komen. Om 9:45 uur kwam de man weer met dezelfde glimlach. We voelden de bui al hangen en jaar hoor… onze Air Taxi was weer vertraagd. Volgens hem was er nog steeds geen probleem en zouden we onze vlucht gewoon halen. We zijn uiteindelijk om 10:05 uur met de dhoni vetrokken en om 10:15 uur vlogen we eindelijk. Na nog geen minuut gevlogen te hebben landden we al weer. We moesten onverwachts (volgens piloot) nog 12 mensen ophalen uit Lilly Beach, het hotel tegenover Vilamendhoo. Toen we geland waren was er nergens een bootje te bekennen met deze mensen. De piloot zette alle motoren uit en we moesten uitstappen. Daar stonden we dan, midden op zee, 25 minuten vliegen van de luchthaven. We begonnen ons nu toch echt wel wat zorgen te maken. Toen de andere mensen eindelijk aangekomen waren was er een volgend probleem. De bagage leek niet in het vliegtuigje te passen. Iedere keer werd de bagage weer opnieuw opgestapeld. Om 10:50 uur was het dan eindelijk zover. We vertrokken naar de luchthaven. Toen we aan kwamen vliegen zagen we de mensen al in het vliegtuig stappen. Om 11:15 landden we bij de Air Taxi haven. Het duurde nog even voordat het vliegtuigje was aangelegd, de bagage in een vrachtauto was geladen en wij met het busje naar de luchthaven vertrokken. We zijn heel snel naar de paspoortcontrole gerend, maar ook hier hadden ze niet echt veel haast. De douanebeambte zat gezellig te kletsen met een collega terwijl hij om zijn dooie gemak telkens een bladzijde van ons paspoort omsloeg. Nog even een stempeltje hier en een krabbeltje daar… Vervolgens door de bagagescan en naar de incheckbalie. We hadden geluk. We mochten nog mee en volgens de vrouw achter de balie zou onze bagage ook gewoon meegaan in het vliegtuig. Het was 11:45 uur toen we uiteindelijk in het vliegtuig stapten. Vrijwel direct gingen de deuren van het vliegtuig dicht. We hadden het gehaald! Onze terugvlucht ging heel voorspoedig. We waren erg blij toen we onze bagage op de band zagen in Düsseldorf. Onze koffers waren dus echt meegekomen in het vliegtuig. Na een goede maaltijd bij de Mac zijn we naar ons hotel gegaan. Het leek ons rustiger om niet meteen de trein te pakken met het risico dat we ergens een aansluiting zouden missen en geen trein meer naar huis zouden hebben. We hadden een kamer gereserveerd in Hotel Avidon, vlakbij de luchthaven. Voor de volgende dag hadden we weer stoelen gereserveerd in de ICE en kwam Rob ons weer ophalen in Utrecht.

Ook dit is weer een fantastische vakantie geweest. Het duiken was super en de hoeveelheid vis hier is enorm. De kans is groot dat we nog wel eens naar de Malediven terug zullen keren en dan in het manta-seizoen. We hebben namelijk nog nooit manta´s gezien tijdens het duiken.