2010 Portugal – Madeira (Funchal)

Zondag 4 juli 2010

Al  vroeg moest de wekker gezet worden (02:30 uur) om op tijd op Schiphol te kunnen zijn. Rob en Wil kwamen ons om 03:20 uur ophalen. We hadden online al ingechecked en stoelen afgeblokt, zodat we zeker met z’n drieën naast elkaar konden zitten. Net als vorig jaar vlogen we met ArkeFly. Op Schiphol aangekomen waren we al snel door de paspoortcontrole heen. Het was nog niet al te druk.

Zoals we vaker doen, kochten we een aantal tijdschriften voor de “verloren” uurtjes. Naast ons in de rij aan de kassa stond ook Peter R. de Vries. Blijkbaar heeft hij ook vakantie verdiend. Zo iemand verwacht je natuurlijk niet midden in het hoogseizoen om 04:00 uur op Schiphol.

Na een lekker bakkie koffie was het al tijd om naar de gate te wandelen. Wij moesten naar D68 en dat is een aardige wandeling. Om 06:00 uur mochten we het toestel in (Boeing 737-800). Het was het nieuwste toestel van Arke Fly dat pas in april was gekocht. Met een paar minuten vertraging vertrokken wij naar Madeira. Helaas zat de wind tegen en moesten we opstijgen vanaf de Polderbaan wat circa 15 minuten taxiën is. Tijdens het opstijgen hadden we het mooiste uitzicht dat we ooit gehad hebben, doordat er een lichte mist boven de startbaan en de omliggende weilanden hing. We baalden dat onze fotocamera in het bagagerek lag.

We hadden een goede vlucht en Jasper heeft nog even kunnen slapen. De piloot had ons al gewaarschuwd dat we door de bergen van Madeira wat turbulentie bij de landing zouden hebben. Dat bleek inderdaad zo te zijn. Na een erg scherpe bocht boven de zee met aardig wat luchtzakken (best spannend als je erg dicht boven het water vliegt), landden we om 09:10 uur locale tijd op de luchthaven van Madeira, 40 minuten eerder dan gepland. Ons vliegtuig was het enige toestel dat daar op dat moment was, dus we hadden al snel onze bagage.

De bus bracht ons naar het Aparthotel Four Views Monumental in Funchal, waar we een 2-kamerappartement hadden geboekt. We moesten een half uurtje wachten en konden toen ons appartement al in. In dat halve uurtje hadden we mooi tijd om ons eerste ijsje bij de zwembadbar te nuttigen. We hadden een appartement met zeezicht gekregen, terwijl we zij-zeezicht hadden geboekt. Dit alles was dus al een goed begin van de vakantie. Het appartement is prachtig en rond om het complex zijn alle voorzieningen aanwezig zoals een goede supermarkt met mooie verse groenten en fruit, de bushalte, een heerlijke bakker enzovoort.

Nadat we hadden uitgepakt zijn we snel naar het zwembad gegaan. Het water was best wel wat fris, dus na één baantje zwemmen was Jasper er wel klaar mee. Morgen gaan we toch maar naar het  binnenzwembad.

Om 17:00 uur was er een welkomstinfo in restaurant Terrace D’Ajuda. Voor het restaurant zaten drie papegaaien waarvan er één kon praten. Jasper heeft een goed gesprek met deze papegaai gehad. De hostess had een paar praktische tips voor ons, dus we zijn niet voor niets gegaan.  Als welkom kregen we een glaasje erg sterke Madeira wijn en een lokale specialiteit, honingkoek (Bolo de mel). Jasper was zoals gewoonlijk weer erg nieuwsgierig en stond al snel voor de hostess om alles goed te kunnen zien. Hij mocht haar toen helpen met de bezienswaardigheden aanwijzen op een kaart. Hij vond het prachtig.

’s Avonds hebben we gegeten in het hotel. Ze hadden daar een goed buffet. Vooral de toetjes waren erg lekker. Jasper had al direct een Engels vriendje van ongeveer dezelfde leeftijd gevonden, Oliver. Samen hebben ze de boel op stelten gezet door de hele tijd naar elkaar te roepen.

We hadden het behoorlijk gehad, dus na het eten zijn we allemaal vroeg onder de wol gegaan.

Maandag 5 juli 2010

Vanmorgen hebben we voor 4 euro een dagkaartje voor de bus gekocht, bij een wijnwinkel achter het hotel. We mogen hiermee de hele dag onbeperkt met de gele stadsbus reizen. Het is een soort ov-chipkaart. We kunnen hem de volgende keer opwaarderen en dan zijn we 3,50 euro kwijt voor een hele dag.

Vlak voor ons appartement stopte de bus naar het centrum van Funchal. Vanaf het busstation was het een klein stukje lopen naar de vrij nieuwe kabelbaan (Teleférico da Madeiras), die ons naar boven naar Monte bracht. Vanuit de gondel hadden een prachtig uitzicht over Funchal en de haven.

Boven in Monte was de Monte Palace tropische tuin. We konden door het hek goed naar binnen gluren, en kwamen al snel tot de conclusie dat we het niet de moeite waard vonden om hier in te gaan. In de reisboekjes hebben we gezien dat er veel mooiere tuinen op het eiland waren. We hebben wel een bezoekje gebracht aan het mooie kerkje (kerk van Nossa Senhora) bovenaan een hoge trap.

Toen we uitgekeken waren, zijn we terug naar beneden met de traditionele toboggan (riet- of korfslede) gegaan.  We zaten in een soort rieten strandstoel met daaronder 2 houten glijders. Tijdens  de 2 km lange rit door steile straatjes met scherpe bochten, stuurden en remden 2 mannen die achter ons stonden de toboggan. In een boekje lazen we dat de sleetjes een snelheid halen van 10 km/h. De rit ging tot Livramento, waar we met de gele bus weer naar Funchal konden. Het ritje was een hele ervaring. We waren blij dat we het gedaan hebben ondanks de aardig hoge prijs.

In Funchal hebben we lekker gelunched en zijn we even langs de haven gelopen. We hebben in de stad niets gezien van de enorme schade die de modderstroom van februari heeft aangericht. Alles lijkt al weer te zijn hersteld.

Terug bij het appartement was het zwemtijd. We zijn begonnen in het binnenzwembad. De thermometer gaf aan dat de temperatuur van het water 28°C was, maar ons gevoel zei wat anders. Gelukkig wilde Jasper dit keer wel het water in. Hij had zijn nieuwe luchtbedje mee en hij vond het prachtig om  hier op te varen. Nog mooier vond hij de galm die hij hoorde als hij een hele harde schreeuw gaf.

We zijn ook nog even in het peuterbadje buiten geweest en dat vond hij nu ook prima. Zijn Engelse vriendje Oliver was er ook en ze hebben samen hard zitten spetteren. Ze hadden erg veel plezier samen.

’s Avonds zijn we met de bus naar het oude centrum (Zona Velha) gegaan. Achter het dalstation van de kabelbaan zitten heel veel restaurantjes. We hebben daar heerlijk en erg betaalbaar gegeten.

Dinsdag 6 juli 2010

Vandaag begonnen we de dag met een bezoek aan de duikschool, Madeira DivePoint, waar we morgen willen gaan duiken.

Vervolgens hebben we een bezoek gebracht aan de groenten- en fruitmarkt (Mercado dos Lavradores) in het oude centrum van Funchal. Dit is gemakkelijk te vinden, gewoon met de bus naar het eindstation en met 5 minuten lopen ben je er. In deze semi-overdekte markt is er een overvloed aan exotische groenten en fruit die door diverse kooplui aangeboden worden. In eerste instantie dachten we dat we verkeerd zaten. Op de plaatjes van de boekjes hadden we heel veel groenten- en fruitkraampjes gezien, maar nu zagen we 2 fruitkraampjes en 2 kraampjes met tassen. Dat viel tegen!  Gelukkig hebben we nog even verder gekeken, want alle kraampjes bleken boven te staan. Overal mag je proeven en dat kost je niets! In de kelder werd vis verkocht.

Na een bakje koffie op een terrasje zijn we met de gele stadsbus naar de Botanische Tuin (Jardim Botânico) gegaan. In dit schitterende park waren hele mooie bloem-mozaïeken, velden met allerlei soorten palmbomen en prachtige bloemen. In de tuin was ook het papegaaienpark (Jardim dos Loiros). Vooral Jasper vond dit prachtig.

Na afloop zijn we lekker gaan zwemmen bij het hotel. Na een douche en een tukkie van Jasper zijn we gaan eten in een snackbar dat speciaal voor het WK is omgebouwd tot het Holland-House. Aansluitend hebben we voetbal gekeken (halve finale Uruguay-Nederland). Normaal mijden we de Hollandse restaurantjes en kroegen tijdens vakanties, maar vandaag zaten we toch echt, geheel tegen onze principes in,  met vele andere Nederlands aan een Nederlandse gehaktbal met patat. Gelukkig heeft Nederland ook nog met 3-2 gewonnen, dus zondag zitten we hier waarschijnlijk weer. Fijn!

Jasper vond het geweldig. Met Nederlandse vlaggen op zijn gezicht geschminkt en z’n oranje kleren aan, heeft hij goed aangemoedigd. Hij riep regelmatig ‘Hup Holland’. Toen er gescoord werd schrok hij zich een hoedje, maar al snel klapte hij net zo hard mee. Toen ze uiteindelijk gewonnen hadden zei hij dat er een feestje was: ‘iemand is jarig!’

Woensdag 7 juli 2010

Het was zoals voorspeld in de ochtend licht bewolkt. De temperatuur was er gelukkig niet minder om. Mascha is met Jasper lekker in het binnenzwembad gaan zwemmen en daarna zijn ze gaan spelen in de kinder-speelkamer van het hotel. Dave is ondertussen een duik gaan maken op het huisrif van de duikschool.

De duik op het ‘Huisrif’ stelde niet zoveel voor. Het was leuk om de camera weer even uit te proberen (wat niet lukte omdat deze een error gaf), maar erg veel leven zit er op dit stuk niet. Natuurlijk was de temperatuur wel aangenaam met 22 graden en het zicht was ook goed.

’s Middags trok de lucht helemaal open. We zijn met de bus naar het oude centrum van Funchal gegaan. We zijn een paar haltes eerder uitgestapt om het Parque Santa Catarina te bekijken. Hier was een heel mooi aangelegde vijver met fonteinen.  We zijn toen verder gelopen naar het monument van Hendrik de Zeevaarder, die over een fontein kijkt naar een bronzen globe gedragen door zeepaarden.

We waren aardig dorstig geworden, dus het was tijd voor een terrasje. Al snel hadden we er een gevonden met een auto en een helikopter (hobbelpaard). Jasper was zelf naar de helikopter gegaan toen wij lekker op het terras zaten. Een vrouwtje dat daar werkte zette hem er op. Er zat een oud omaatje op een stoeltje naast de helikopter te wachten en zij deed er 50 cent in voor Jasper. Als iemand iets aan hem vraagt in het Portugees knikt hij altijd ja en zo krijgt hij dus van alles voor elkaar.

Hij spreekt ondertussen ook al een aardig woordje Engels: Thank you en Byebye.

Ondertussen was het al weer tijd om terug naar het hotel te gaan. De tijd vliegt hier echt. We hebben vandaag lekker zelf een salade gemaakt in ons appartement, zodat Jasper op tijd naar bed kon.

Donderdag 8 juli 2010

Van 10:00 – 10:30 uur zou de hostess in ons hotel zijn. Dat kwam goed uit want we wilden een autootje huren. Dave had bij een andere autoverhuur in de buurt gekeken, maar via de hostess was het echt een stuk voordeliger. Om 10:45 uur waren we het wachten zat. De hostess was niet op komen dagen. We hebben een briefje bij de receptie achtergelaten en zijn met de bus naar het centrum gegaan voor een wandeltocht. Eigenlijk wilden we deze wandeltocht gisteren al doen, maar we hebben toen iets te lang op het terrasje gezeten. De tijd vliegt als je op vakantie bent.

Volgens het boekje is het een wandeltocht van 1 km en je loopt er ongeveer 30 minuten over. Wij niet! We hebben nog niet eens een kwart van de tocht gelopen, want we kwamen weer een leuk terrasje.

We hebben gelukkig wel iets van de wandelroute gezien. Als eerste zijn we door het Jardim de São Francisco gewandeld, een kleine tuin vol bloemen en bomen. Het is wel grappig om te zien dat in alle tuinen en parken naambordjes om de bomen hangen. Naast het theater, Teatro Municipal Baltazar Diaz zagen we een autoshowroom die versierd was met Delfts blauwe tegels uit de jaren 30. Dit Delfts blauw zie je op heel veel plekken in Funchal. We zijn doorgelopen langs het Palácio de São Lourenço, dat nu het hoofdkwartier van het leger is, en langs het standbeeld  van Zarco, de eerste gouverneur van Funchal. Dat mag je natuurlijk niet missen…
We zijn over de golfbreker gelopen waar aan het eind een mooi cruiseschip voor anker lag. Vlakbij de pier ligt een groot zeilschip dat ooit van de Beatles is geweest, de Vagrant. Leuk voor een foto, maar niet echt iets bijzonders. Toen we vervolgens op weg waren naar de kathedraal Sé, werd onze aandacht getrokken door een leuk terrasje. Jasper vertelde ons dat hij een krentenbol wilde dus zijn we hier maar neergeploft voor een tosti en een frisje.

Omdat Dave voor middagduik had ingeschreven, zijn we weer terug naar het hotel gegaan. Het briefje dat we voor de hostess bij de receptie hadden achter gelaten bleek er nog te liggen. Dave heeft haar toen maar gebeld. Ze zei dat ze de verkeerde tijd had opgeschreven op het informatiebord. Ze kwam pas om 15:00 uur. Wat een smoes zeg! We hebben nu telefonisch de auto gereserveerd. We zijn benieuwd of het nu goed geregeld is.

Dave ging vandaag mee met een bootduik. Vandaag ging de duik naar de site Garajau, in het Nationale park. Na een tocht van ongeveer 15 minuten met een zodiak gingen we het water in. De stroming was behoorlijk, dus de hele groep moest tegelijk zo snel mogelijk afdalen naar zo’n 23 meter. Hier lag een grote tandbaars al op ons te wachten. Ook op diepte was de stroming behoorlijk, wat foto’s maken erg moeilijk tot onmogelijk maakte. De eerste duiker was al na z’n 20 minuten door zijn lucht heen waardoor de duik iets anders verliep dan gepland. Gelukkig wel de duik af kunnen maken en een aantal leuke dingen gezien.

Terwijl Dave aan het duiken was, zijn Jasper en Mascha naar de speelkamer en naar het zwembad gegaan.

Rond etenstijd zijn we weer met de bus naar de Zona Velha gegaan. Met een kleine omweg gingen we op zoek naar het leuke restaurantje met een balkon dat Dave maandag al gezien had.

Aan de rand van de Zona Velha kwamen we langs het opvallende gele Forte de São Tiago. Ervoor vind je het Complexo Balnear da Barreirinha, een klein lido met toegang tot zee. Op dit gratis openbaar strandje lagen rond 18:00 uur nog veel mensen te zonnen.

Van hieruit was het restaurantje snel gevonden. Ze hadden gelukkig nog een tafeltje vrij op het balkon. Het is dan wel zomervakantie, maar je merkt hier echt niets van de drukte. We hebben weer heerlijk gegeten.

Vrijdag 9 juli 2010

Vandaag hebben we voor 3 dagen een auto gehuurd. We kregen een vrij nieuwe Renault Clio met natuurlijk airco. Rond 10:00 uur zijn we vertrokken. We hadden gelezen dat de groenten- en fruitmarkt (Mercado dos Lavradores) in Funchal die we dinsdag al bezocht hebben, op vrijdag meer lijkt op alle foto’s die je ziet. Op vrijdag komen de boeren namelijk met hun handel en staat de hele markt vol. We zijn dus maar even terug gegaan om te kijken of dit klopte. De markt zag er vandaag super uit. Het was echt de moeite waard om terug te gaan.

Vervolgens zijn we rond 11:30 uur begonnen aan de autoroute waarbij we alle hoogtepunten van  de oostkant van het eiland zouden zien Het was eigenlijk een beetje aan de late kant om de gehele route af te leggen, maar we hebben uiteindelijk een leuke route weten te maken. We reden dwars door de binnenlanden van Madeira en kwamen door allemaal leuke dorpjes. Wat overal opvalt is dat het eiland erg groen is.

Onze eerste stop was in Santa Cruz. We hebben hier de grote gotische kerk São Salvador bewonderd en Jasper blij gemaakt met een bezoekje aan de speeltuin.

We hebben de route vervolgd naar Machico. Bij de haven hier zagen we zowaar een leuk zandstrand. We dachten op Madeira alleen kiezelstranden te vinden. Nadat we de Capela dos Milagres (Kapel der wonderen) hadden gezien, geloofden we het hier wel.

We zijn over de kustweg doorgereden naar Ponta de São Lourenço. Het laatste stuk vanaf Caniçal was de omgeving ineens heel dor en kaal. Wat een contrast met het groene en uitbundig begroeide Madeira dat we tot nu toe gezien hadden! Vanaf het miradoura (uitzichtpunt) hier, hadden we een prachtig uitzicht op de hoge kliffen en de zee.

Terug zijn we door de bergen gereden. Het was hier echt prachtig en zelfs in de auto roken we de bomen en bloemen. Het viel ons op dat de bergen de bewolking tegen hielden. In Funchal was het prachtig weer met een stralend blauwe lucht. Aan de andere kant van de bergen was het bewolkt. Bij Camacha reden we boven de wolken. Het uitzicht wat we toen hadden was echt super: bergtoppen die boven de wolken uitkwamen en daarboven een blauwe lucht. Dit kom je ook niet dagelijks tegen.

Zaterdag 10 juli 2010

We hadden vandaag de wekker vroeg al om 07:15 uur staan, want we wilden West-Madeira gaan verkennen.

We begonnen in Câmara de Lobos. In dit kleine vissersplaatsje worden de houten vissersbootjes nog altijd op een eeuwenoude manier gebouwd en gerepareerd. Wat ons opviel was dat er heel erg veel mannen (hangmannen???) rondhingen op straat en een paar toeristen. De vrouwen van het dorp waren nergens te bekennen. Behalve de vissersbootjes was er niets te zien in het plaatsje. We zijn dus maar weer snel doorgereden. Onderweg zagen we heel veel bananenbomen en druiven.

Via een weg die voor het grootste deel uit tunnels bestond, kwamen we uit in Ribeira Brava. Al snel hadden we de korte stompe hoektoren gevonden, het enige overblijfsel van het 18e eeuwse fort. Door een tunnel in de rotsen zouden we een haven moeten kunnen bereiken, maar vanaf de tunnel was de weg kapot en afgesloten. Langs de boulevard, aan de kant waar we iets van een strand verwachtten, waren ze druk bezig met graafmachines. Later lazen we dat dit plaatsje in februari enorm getroffen is door de overstromingen. Er heeft hier in de straten zeker 2 meter water gestaan en er was veel schade.

We zijn doorgelopen naar de kerk São Bento. Bij een bakkertje hebben we op het terras een heerlijke kokoskoek gegeten en wat gedronken.

Door de bergen zijn we verder gereden en bij Serra de Agua gestopt om van het prachtige uitzicht te genieten. We hebben de oude kronkelige weg genomen richting Porto Moniz. De weg, met veel paarse bloemen in de berm, was behoorlijk stijl en ons autootje had het zwaar. We blijven ons verwonderen hoe groen Madeira is. Het is prachtig om hier door de bergen te rijden.
In Boca da Encumeada zijn we bij een miradouro toch maar weer even uitgestapt om van het prachtige uitzicht te genieten.

Toen we verder reden kwamen we door het vlakke, kale, boomloze Paúl de Serra. In plaats van mooie begroeiing zagen we hier lelijke windmolens (bij Bica da Cana) en loslopende koeien. Als we naar het zuiden keken (waar Funchal ligt), zagen we een prachtige blauwe lucht en in het noorden, waar we naar toe reden, zagen we alleen maar bewolking.

Bij het plaatsje Rabaçal zijn we gestopt bij een grote parkeerplaats. In het boekje stond dat het vanaf hier een klein stukje lopen was naar de watervallen van Risco. Toen we van bovenaf het pad volgde dat naar de watervallen zou leidden, hebben we ons toch maar bedacht. De enorm steile weg was aardig lang en we moesten hem ook weer terug naar boven lopen in de brandende zon. Dan maar geen watervallen! We hebben toen de koeien maar even van dichtbij bekeken. Je moet toch wat…

Toen we door het plaatsje Santa reden, bleek daar een groot feest aan de gang te zijn. We hadden willen stoppen, maar binnen een straal van 30 minuten lopen, bleek dit niet meer mogelijk. Er was  nergens meer een parkeerplaats te vinden. Het leek wel of heel Madeira op dit feest was afgekomen. We zagen vanuit de auto dat ze bloemen verkochten en we zagen een heleboel kramen met brandende barbecues en halve koeien aan een haak. Bij dit feest was eten duidelijk heel belangrijk.

Via de haarspeldbochten zijn we afgedaald naar Porto Moniz. Eerst heeft Jasper lekker gespeeld bij een leuk speeltuintje. Vervolgens zijn we naar het getijdezwembad, de Piscina Naturais, gegaan. Dit is een verzameling natuurlijke poelen tussen de rotsen die een beetje zijn aangepast zodat het op een zwembad lijkt. Je zwemt dus gewoon in zeewater dat over de rand heen komt. Omdat het zo bewolkt was en waaide zagen Dave en Jasper het niet zo zitten om hier te gaan zwemmen. Mascha is er wel in gedoken. De eerste paar seconden was het wel even koud, maar als je eenmaal door was, was het heerlijk verfrissend. Het zou toch zonde zijn om zo’n stuk te rijden om vervolgens alleen maar naar het zwembad te kijken!

Ook terug zijn we weer door de mooie bergen gereden. Toen we weer bij de zee kwamen, zijn we gestopt in Calheta. Heel toevallig bleek hier een mooi zandstrand te zijn en de zon scheen. Jasper en Dave zijn samen lekker de zee in geweest en hebben een zandkasteel gemaakt met waterkanalen.

Toen we naar het hotel reden kwamen we bij Ponta do Sol door een tunnel die eerder op een natuurlijke autowasstraat leek. Er druppelde aardig wat water uit de bergwand en op een paar plaatsen reden we door een heuse waterval. De auto was gelijk weer schoon.

Zondag 11 juli 2010

We waren ook vandaag al weer vroeg op pad. We wilden een autotocht door het midden van Madeira maken en beginnen met een wandeltocht. In de reisboeken stond als tip dat je moest proberen om er voor 10 uur te zijn voordat de bussen, en dus de grote mensenmassa, er zou zijn.

Na wat zoeken in Funchal om op de goede weg te komen, kwamen we rond 9:45 uur aan in Ribeiro Frio. Hier was het vertrekpunt van een wandelroute die volgens de beschrijvingen ook goed te doen was met kinderen en met wandelwagens. De wandeltocht volgde een snelstromende levada. Levada’s zijn kleine kanalen die het regenwater uit het noorden naar het zuiden transporteren. Nu is er meer dan 1600 km levada’s op Madeira. Aan het eind van de wandeling kwamen we bij een prachtig uitzicht in Balcões over de vallei Metade.  Halverwege vroegen we ons wel af of ze met wandelwagens ook buggy’s bedoelde, want zelfs zonder Jasper in de buggy, was het een heel karwei om dat ding over al die boomwortels heen naar boven te krijgen. Jasper heeft een heel groot stuk van de wandeling zelf gelopen. Hij had na afloop het drankje op het terras met daarbij wat lekkers dan ook echt verdiend.

We zijn doorgereden naar Santana, om daar de traditionele driehoekige huisjes met rieten daken te bekijken. Jasper kende de huisjes al omdat er een kleintje voor het hotel staat. Hij was dan ook dolblij dat hij er nu meerdere bij elkaar zag.

Op de terugweg zijn we even gestopt in het dorpje São Vicente. We hebben hier bij het kerkje een heel leuk zijstraatje naar boven gevonden, waar heel veel hortensia’s in bloembakken stonden. De bewoners van dit dorpje doen er duidelijk veel aan om er een gezellig uitziend plaatsje van te maken.

Door de bergen zijn we rustig verder gereden naar Funchal. In de bergen boven Funchal kon je goed zien wat voor schade de modderstroom aan de natuur had aangericht. Er waren hele stukken berg waarvan grote stukken, inclusief bomen, naar benedenwaren gekomen. Ook was er een weg die zwaar beschadigd was en waar ze druk mee bezig waren om hem op te knappen. Bij twee huizen langs deze weg zagen we 2 geheel geplette auto’s. Deze zullen wel verplet zijn door de rotsblokken die we op de raarste plekken langs deze weg zagen liggen.

Terug bij het hotel hebben we nog even heerlijk gezwommen. ’s Avonds hebben we natuurlijk naar de finale van het WK voetbal (Spanje-Nederland) gekeken in het Holland House onder het genot van een bord patat met gehaktballen. Toen Jasper klaar was met eten, had een Portugese man achter ons ook een bord gehaktballen besteld. Jasper liep al de hele tijd te klieren met die man. Al snel had Jasper van de man een gehaktbal gekregen en at deze met smaak op. Alsof hij de hele avond nog niets had gegeten. Als toetje hadden we een enorm grote ijscoupe. Jasper had in de rust een Portugees-Nederlands jongetje leren kennen met wie hij gedurende de verlenging heerlijk heeft gevoetbald met een ballon. Hij vermaakte zich prima. De avond was helemaal een succes geweest als Nederland gewonnen had, maar dat zat er helaas niet in.

Maandag 12 juli 2010

Jasper wilde ‘s ochtends graag naar de speelkamer, dus heeft hij daar een tijd met Mascha gespeeld. Nog moe van het voetbal kijken gisteren, is Jasper weer vroeg terug naar bed gegaan om wat bij te slapen.

Dave ging vanmorgen duiken. Het was de bedoeling mee te gaan met een bootduik, maar aangezien de boot ongeveer 1,25 uur vertraging had, heeft hij besloten om een “huisrifduik” te maken. Samen met een lokale Divemaster hebben we een leuk duikje gemaakt, waarbij we door een aantal grotjes doken. We kwamen onder andere een octopus en schorpioenvissen tegen. Aan het eind van de duik kwamen we nog een rog tegen van een redelijk formaat.  Doordat de boot van de duikschool met de overstroming van 20 februari vergaan was, moet de duikschool een boot delen met een andere duikschool. Dit vergt aardig wat afstemming op elkaar, en dat ging vandaag even mis. Toch een leuke duik gemaakt!

’s Middags zijn we langs de strandpromenade naar het Lido-zwembadcomplex gewandeld.

Het Lido zwembadcomplex, dat er op alle foto’s die we gezien hadden zo mooi uitzag, bleek flink beschadigd te zijn tijdens het noodweer van februari. De muur die op de foto’s tussen het zwembad en zee staat was weggevaagd en het was nu dus een open verbinding met zee. In het zwembad zelf lagen enorme rotsblokken.

Bij het Lido-zwembad was een leuk speelhuisje in de schaduw voor Jasper. Hij heeft zich daar heerlijk uit kunnen leven.

Dinsdag 13 juli 2010

Mascha heeft vandaag haar eerste duik op Madeira gemaakt op de duikstek Garajau in het National Park. Toen we na een tocht van ongeveer 15 minuten met de zodiak de bodem bereikten, plofte er zoals voorspeld een enorme baars voor ons neer. Als een echt fotomodel liet hij zich geduldig fotograferen. Hij is een groot deel van de duik met ons mee gezwommen. Er was aardig wat stroming. Tijdens de opstijging zagen we ineens een enorme manta bij de boot. Helaas zat Mascha met haar buddy toen nog op 18 meter diepte. Toen we op de boot zaten kwam hij weer terug en heeft een tijdje om ons heen gezwommen.

Dave en Jasper zijn samen gaan zwemmen en hebben een jacuzzi (bubbelbad) ontdekt. Jasper was er niet meer uit te krijgen, wat Dave natuurlijk niet erg vond.

Toen ze uitgebubbeld waren, zijn ze naar de speelkamer van het hotel gegaan. Omdat Jasper na de lunch nog steeds niet uitgespeeld was, zijn we naar de speeltuin bij het Lido-zwembad geweest.

Aan het eind van de middag zijn we met de bus naar Funchal geweest en hebben een lekker stuk gewandeld. We hebben weer allemaal leuke straatjes ontdekt die we nog niet eerder gezien hadden. ´s Avonds hebben we heerlijk gegeten in de Zona Velha.

Woensdag 14 juli 2010

Mascha heeft vanmorgen een bootduik gemaakt naar Club Naval. Het was een leuke duik met veel murenen en eel-gardens. De kleine murenen zijn hier erg agressief en reageren erg fel als je een foto probeert te maken.

Jasper en Dave hebben ´s ochtends heerlijk gezwommen, eerst in het buitenbad, toen in het bubbelbad en daarna in het overdekt zwembad. Natuurlijk wilde Jasper ook weer erg graag naar de speelkamer. Daarna was hij bekaf en is in slaap gevallen.

Omdat het vandaag wat bewolkt was, was het een ideale dag om het overdekte winkelcentrum, Forum Madeira, dat we met de auto hadden gezien eens te bekijken. Vanaf het hotel was het ongeveer een kwartiertje lopen. Er waren erg leuke winkeltjes en voor Jasper was er ook weer een speeltuin. We hebben dus allemaal een leuke dag gehad.

 

Donderdag 15 juli 2010

Ook vandaag was het weer wat bewolkt. Vanmorgen heeft Mascha haar laatste duikje van deze vakantie gemaakt, opnieuw naar Garajau. Dit keer was er iets minder stroming. ook vandaag hebben we hier veel gezien: eel-garden, 2 enorm grote baarzen en veel grote scholen sardientjes.

Dave en Jasper zijn weer lekker gaan zwemmen en spelen in de speelkamer van hotel. In de middag zijn we naar Funchal gegaan om te wandelen en een terrasje te pakken in het oude centrum. Funchal is echt een leuke plaats om doorheen te slenteren. Iedere keer vinden we wel weer leuke straatjes waar we nog niet eerder geweest zijn.

Vrijdag 16 juli 2010

Het was vandaag weer heerlijk zonnig. ‘s Ochtends is Dave gaan duiken bij T-Reef, een diepe maar leuke duik. Na ongeveer 10 minuten varen richting het oosten kwamen we  bij de duikstek. Beneden aangekomen doken we richting 2 grote rotspartijen waar omheen een behoorlijke stroming stond. Een zijde van de rotsen was door de sterke stroming niet te beduiken. Gezien de diepte waar we continu doken was de duiktijd enigszins beperkt. Het is een mooie stek met veel murene, baracuda en andere soorten vis.

Mascha en Jasper zijn gaan zwemmen en na de boterham zijn we met de ‘gele bus’ naar het centrum van Funchal gegaan. Daar stond al een lekkere Coral bier op Dave te wachten, dat mag ook wel in die felle zon van vandaag. Na een wandeling zijn we lekker gaan eten. Toen we terug kwamen in het hotel konden we vanaf ons balkon de walvissen in het water zien. We konden heel goed zien dat ze water uit spuwde. Met de telelens konden we net aan een foto maken.

Zaterdag 17 juli 2010

Vanmorgen zijn we met de bus naar een orchideeëntuin geweest. Het was een niet al te grote tuin waar je na een half uur uitgekeken bent. Aangezien de bus terug net weg was, zijn we met een taxi terug gegaan naar het centrum van Funchal. Net als de bus is ook een taxiritje hier niet duur.

Na een heerlijke frappé bij de Mac, zijn we teruggegaan naar ons hotel. We hebben de rest van de dag doorgebracht in het zwembad.

’s Avonds hebben we lekker gegeten bij een Italiaans restaurant vlakbij ons hotel.

Zondag 18 juli 2010

Rond 07:30 uur werden we opgehaald om naar de luchthaven gebracht te worden. De vakantie zit er helaas weer op.  Na een goede vlucht met prachtige uitzichten (o.a. over Parijs) waren we na een 3,5 uur terug op Nederlandse bodem. Opa Jan en oma Pat stonden ons daar op te wachten. Na een borrel op opa Jan z’n verjaardag werden we naar Oudewater terug gebracht. Het was weer een erg leuke vakantie!

Voor wie op zoek is naar een strandvakantie met zandstrand, zal Madeira misschien niet de ideale bestemming zijn, maar voor wie houdt van berglandschappen, een prachtige natuur met heel veel bloemen, een zeer aangenaam klimaat en afwisseling is Madeira volgens ons zeker een aanrader.