We zijn allebei al eerder in Mexico geweest. Samen zijn we voor een duikvakantie op Cozumel geweest. Mascha is eerder in Puerto Vallarta geweest voor een strandvakantie. Dave heeft twee eerdere vakanties doorgebracht in Cancun en heeft vanuit hier veel van Yucatan gezien.
Mexico is een land waar naast het duiken nog heel veel meer te doen is. In Yucatan, het schiereiland aan de oostkust, vind je witte stranden, zeer mooie duikstekken in de Caribische Zee, en vele bezienswaardigheden. De oorspronkelijke bewoners van dit deel van Mexico waren de Maya’s. Nu kun je nog talloze overblijfselen van oude Maya-steden bezoeken.
DE REIS
Nadat we onze geplande vakantie naar Kenya hadden geannuleerd in verband met bomaanslagen, hebben we onze vakantie (17 oktober tot en met 1 november 2003) doorgebracht in Mexico. We zijn op 17 oktober om 14:05 uur met Martinair vertrokken naar Cancun waar we om 18:15 uur lokale tijd aankwamen.
Bij aankomst op de luchthaven was het een chaos. Van alle passagiers moesten de koffers open. Bij onze eerdere bezoeken aan Mexico moest je op een knop drukken. Werd het licht groen dan mocht je doorlopen, werd het licht rood dan moest je koffer open. Nu moesten we nog steeds op een knop drukken, maar de kleur deed er niet toe. De koffers moesten open en een douanier begon in onze onderbroeken en sokken te graaien. Nu kon iedereen zien wat voor een troep wij mee nemen op vakantie. Erg fijn. Gelukkig pasten de koffers na afloop nog dicht.
Vanaf het vliegveld van Cancun werden we met een bus naar Playa del Carmen gebracht, waar de ferry naar Cozumel vertrok. Onderweg controleerden de militairen de voertuigen, maar gelukkig mochten wij gewoon doorrijden. We reden stukken over de nieuwe brede ‘snelweg’ en dan ineens weer op een oude hobbelige weg. De busrit duurde ongeveer anderhalf uur.
De ferry vanaf Playa del Carmen ging 1 keer per uur. We hadden geluk dat we niet zo lang hoefden te wachten. De overtocht met de ferry duurde ruim veertig minuten. Bij de pier op Cozumel, waar de ferry aankwam, stond al een taxibusje te wachten om ons naar het hotel te brengen.
Wij verbleven in het all-inclusive hotel Reef Club Cozumel. De kamers liggen in villa-units van 2 of 3 verdiepingen met 8 tot 12 kamers per villa. Hierdoor zag de accommodatie er erg knus uit.
Bij aankomst in het hotel bleek dat één van de restaurants was afgebrand. Dat is natuurlijk erg jammer als je op basis van all-inclusive geboekt hebt. Toen we de accommodatie een beetje beter bekeken hadden, en overal op het terrein veel te dikke, hamburger etende Amerikanen tegenkwamen, waren we een beetje gerustgesteld. Met één restaurant minder was er nog meer dan genoeg te eten. Behalve de vele hamburgers die we voorbij zagen komen kon je echt lekker eten in het à la carte restaurant. Hier hebben we dan ook de meeste avonden doorgebracht. Het ontbijt en de lunch konden we nuttigen in het buffetrestaurant. De buffetten waren erg uitgebreid. We hadden wel een beetje de neiging om te veel te eten. Het was maar goed dat we overdag niet veel bij de accommodatie waren door het duiken, anders hadden we na de vakantie niet meer in onze broeken gepast.
Bij de accommodatie was een duikschool aanwezig, Sand Dollar Sport. Het was hier allemaal erg goed geregeld en de gidsen waren heel enthousiast.
HET EILAND
Cozumel is het grootste eiland wat tot Mexico behoort. Het is 45 kilometer lang en 17 kilometer breed, ongeveer zo groot als Texel. Cozumel ligt op 19 km afstand van Playa del Carmen. Er is een zeer regelmatige dienstregeling en met de nieuwe boten duurt de overtocht slechts slechts 45 minuten duurt. De ferry komt aan in het stadje San Miguel, de hoofdstad van Cozumel. Het centrum met vele winkeltjes en restaurantjes is grotendeels voetgangersgebied. Wat wel een beetje irritant is, zijn de winkeliers die je hun winkel in proberen te praten om je hun spullen te laten zien. De enige andere plaats op Cozumel is het dorpje El Cedral. Hier ligt een oude Maya-ruïne.
De enige weg op Cozumel is de Transversal. Deze loopt alleen om de zuidelijke helft van het eiland. De noordelijke helft ligt bezaaid met ruïnes. Langs de westkust zowel ten noorden als ten zuiden van San Miguel zijn de hotels gebouwd. De meeste hotels en ook de grootste zijn te vinden richting het zuiden. Vooral de westkust is bekend om zijn duikplaatsen. De oostkust bestaat uit rotsformaties. Hier vind je maar een paar hotels, en een paar gevaarlijke surfplaatsen.
Cozumel is een erg toeristisch eiland, voornamelijk gericht op de Amerikaanse toerist. Al deze Amerikaanse toeristen hebben ervoor gezorgd dat vele dingen op het eiland aardig duur zijn.
Cozumel is ook bekend om zijn vele cruiseschepen. Deze enorme schepen meren aan net buiten San Miguel. Op straat konden we de passagiers van deze cruiseschepen erg gemakkelijk herkennen: Amerikanen met hele nette kleding (niet echt gemakkelijke vakantiekleding), met veel te veel sieraden een cowboyhoed en met een naamplaatje van hun schip op de borst gespeld.
Voor duikers is het eiland bekend geraakt door Jacques Yves Cousteau. Deze filmde in 1961 het overbekende Palancar Reef. Cozumel maakt deel uit van het één na grootste koraalrif ter wereld, dat zich uitstrekt van de Golf van Mexico tot aan Honduras. Wij hebben begrepen dat Cozumel nu bij de top 5 van de mooiste duikbestemmingen van de wereld behoort. Cozumel is niet echt een bestemming voor de beginnende duikers. De riffen liggen erg diep en er is veel stroming. Ben je een ervaren duiker, dan is Cozumel echt een topper.
DUIKEN OP COZUMEL
De duikschool waarbij wij hebben gedoken was Sand Dollar Sport, welke hoorde bij ons hotel. Iedere ochtend of middag kon je met de boot mee voor twee duiken. Je had dan dus het andere dagdeel de tijd om lekker bij het zwembad van het all-inclusive gebeuren te genieten. De eerste duik was steeds een wat diepere duik (20 tot 40 meter) en de tweede duik een ondiepere (10 tot 20 meter).
De duikstekken waren heel afwisselend: wall-dives, stromingsduiken, grotten, schoorstenen, tunnels, wrakken, etc. Ook het onderwaterleven was heel divers: prachtige koralen en sponzen, kreeften, schildpadden, verpleegstershaaien, murenen, zeebaarzen, barracuda’s, schorpioenvis, adelaarsroggen, garnalen, toadfish (komt alleen bij Cozumel voor), we hebben het er allemaal gezien.
In vergelijking met het duiken dat we in Egypte gewend zijn, vind je hier grotere koralen en minder vis.
Bijna alle duiken die we gemaakt hebben waren stromingsduiken. De boot ankerde dus niet, maar pikte ons weer op waar we boven water kwamen. Op sommige duikstekken was de stroming zo sterk dat we niet konden fotograferen. We vlogen dan heel snel ons foto-object voorbij. Gelukkig waren er ook genoeg stekken waar de stroming minder sterk was en waar we ons heerlijk konden uitleven met onze camera.
Hieronder volgt een selectie van de mooiste onderwaterfoto’s die gemaakt zijn tijdens onze vakantie op Cozumel. De foto’s zijn gemaakt met een Sea & Sea MX10 camera en de YS40 flits. Tijdens een van de laatste duiken liep helaas onze camera vol. Gelukkig gebeurde dit aan het eind van de vakantie, en hebben we toch een aantal mooie foto’s kunnen maken.
Het was niet altijd even gemakkelijk om hier foto’s te maken. Bij de meeste duikstekken was namelijk erg veel stroming. Hierdoor was het erg moeilijk om tijdens het fotograferen bij het object te blijven. Dit was erg jammer want er was heel veel moois te zien.
WAT HEBBEN WE NOG MEER GEDAAN BEHALVE DUIKEN
VOLKSWAGEN KEVER:
We hebben voor 1 dag een auto gehuurd. In heel Mexico zie je veel mensen rijden in een oude Volkswagen Kever. Dit is toevallig ook nog eens de favoriete auto van Mascha. Toen bleek dat deze ook te huur was bij het autoverhuurbedrijf, heeft Mascha besloten dat we deze een dagje moesten huren. Dave kon zich niet helemaal vinden in het plan van Mascha om een oude Kever te huren, zeker niet toen de verhuurder vertelde dat hij niet kon garanderen dat de Kever het de hele rit rond het eiland zou blijven doen. Toch is de rit met de oude Kever cabrio uiteindelijk doorgegaan en is zelfs Dave even achter het stuur van dit flinstone-mobile (er zaten gaten in de bodem waardoor je de weg kon zien en hij maakte veel kabaal) gekropen.
Het is ons gelukt om met de Kever het eiland rond te rijden. Je kunt het hele eiland overigens wel 10 keer rond op een dag als je zou willen want erg groot is het niet. Langs de kust naar het zuiden loopt de hoofdweg richting de grote hotels. Op de zuidpunt draait de weg met de kustlijn mee en rij je weer noordwaarts. Ongeveer halverwege het eiland moet je linksaf weer richting San Miguel. Meer wegen zijn er niet. In het noorden is het niet mogelijk om te rijden.
In het midden van het eiland vind je overblijfselen van Maya ruïnes. Deze ruïnes liggen bij San Gervacio. We hadden al gelezen dat deze ruïnes niet echt de moeite waard zijn, dus we zijn er maar niet gestopt. Onderweg kwamen we verlaten strandjes tegen waar we even hebben genoten van het mooie weer.
Als afsluiting van de dag zijn we naar Chankanaab geweest. Dit is een ´groot´ natuurgebied in het zuiden van Cozumel. Je vindt er een vogelreservaat, een vuurtoren die je kunt beklimmen en een tempel van de godin van de vruchtbaarheid. Ook kun je er zwemmen met dolfijnen. Dit laatste hebben we niet gedaan, maar het is wel leuk om naar de dolfijnentraining te kijken.
CHITZEN ITZA:
Om naar Chitzen Itzá te gaan moesten we erg vroeg op. We moesten namelijk de eerste ferry nemen om de excursiebus te halen die in Playa del Carmen op ons wachtte. Het was echt noodweer, een wolkbreuk. Vanuit het hotel hadden we een ontbijtdoos meegekregen die we heel zielig onder een afdakje, beschut voor de regen, hebben opgegeten. Toen het net droog was, kwam de bus.
De tempelcomplexen van Chichen Itza zijn echt mooi en absoluut een bezoek waard!
Chichen Itza is rond het jaar 550 na Chr. gesticht en was in de 10e eeuw de belangrijkste stad van Yucatan. Je vindt hier, evenals in andere Maya-steden, verschillende altaren waarop zowel mensen als dieren aan de goden werden geofferd. Ook is er een zogenaamde ‘cenote’, een diepe bron waarin slachtoffers werden gegooid als offers voor de regengod. Andere algemene kenmerken van veel oude Maya-steden zijn de hoge tempelpiramides met verschillende terrassen, die je kunt beklimmen, en een balspeelveld. Het balspeelveld had niet uitsluitend een sportieve bedoeling. Ook hieraan was een rituele betekenis verbonden, want het verliezende team moest de nederlaag met de dood bekopen. De piramide van Kukulcán, ook wel El Castillo genoemd, is ongeveer 30 meter hoog en is gebouwd naar de betekenis van de zonnekalender. Aan de alle vier zijden heeft de tempel een trap van 91 treden, samen 364 treden. De trappen komen uit op één platform op de tempel, waardoor het totale aantal op 365 uitkomt, gelijk aan het aantal dagen in een jaar. De tempel bestaat uit 9 terrassen (niveaus). Door de trap in het midden van elke zijde zijn deze terrassen in tweeën verdeeld, zodat er totaal 18 terrassen zijn die symbool staan voor 18 maanden van elk 20 dagen. Deze maanden vormen de basis van de kalender van de Maya’s. Ze voegden daar nog een speciale ‘periode van omens’, een periode van voortekenen, aan toe van 5 dagen, zodat een zonnekalender werd gerealiseerd van 365 dagen. Rond de equinoxen (gelijke duur van dag en nacht) van 21 maart en 21 september, ontstaan door licht- en schaduwwerking op de trap aan de noordzijde van de tempel diverse vormen die de beweging van een slang voorstellen. El Castillo is over een oudere tempel heen gebouwd. Ook wij hebben de grote piramide beklommen met van daaruit het uitzicht over de hele site.
