Dag 11: Las Vegas – Hooverdam – Valley of Fire State Park – Las Vegas

Zaterdag 3 augustus 2019

We waren vanmorgen lekker op tijd klaar. Beneden gekomen reed de valetboy onze auto voor. Om 07:45 uur konden we vertrekken. Na een heel relaxed Walmart ontbijt op het parkeerterrein, zijn we in een half uurtje naar de Hooverdam gereden. Onze planning was perfect, want de Hooverdam ging om 09:00 uur open. Om bij de Hooverdam te komen moesten we eerst door een veiligheidscontrole en wilde de security weten of we vuurwapens bij ons hadden.

We hebben een uurtje rondgelopen bij de Hooverdam. Deze reusachtige dam werd begin jaren dertig aangelegd. Het zorgt voor de water- en elektriciteitstoevoer aan de staten Nevada, Arizona en Californië.
Wat wel apart was, was dat je aan de Arizona-kant van de dam gratis kon parkeren en aan de Nevada-kant moest betalen. Het voordeel van betaald parkeren vonden wij dat de auto in de parkeergarage in de schaduw stond.
Vanaf de Hoover Dam hadden we een mooi uitzicht op de Mike O’Callaghan–Pat Tillman Memorial Bridge, ook wel Hoover Dam Bypass Bridge genoemd. Daaronder zagen we de Colorado River. Op de Hooverdam liepen we van de ene tijdzone naar de andere, Arizona- naar Nevada- time. Tussen beide tijdzones is alleen geen tijdsverschil.
Het was er flink warm. Kirsten had ondertussen een ‘Cooling Station’ (een enorme ventilator waar wat nevel uitkwam) gevonden, en vond dat veel interessanter dan de Hooverdam.

We zijn doorgereden naar de Valley of Fire, een ritje van 1 1/2 uur. We werden via Lake Mead gestuurd omdat dat volgens Google Maps een kortere route was. Oeps, toen we daar aankwamen stonden we ineens in de rij voor een kassa. De toegang voor 1 auto bleek $25 te zijn. Dat was niet echt de bedoeling. Gelukkig zag de ranger bij de kassa onze National Parken Pass en vertelde dat Lake Mead een National Park was en dat we er dus gratis in mochten. Het bleek echt een aanvulling op onze route te zijn. Het was een erg mooie omgeving, zeker als je alleen een weg door de woestijn verwacht. Mochten we ooit nog een rondreis maken in deze omgeving, dan plannen we zeker een middagje in Lake Mead.

Onze eerste stop was bij Redstone picknick area. Hier zagen we allemaal rode rotsen met vreemde gaten erin.

Toen we bij de entree van de Valley of Fire aankwamen zagen we op het waarschuwingsbord staan: ‘Heat danger extreme’. Daar konden we ons wel wat bij voorstellen met 39°C. Vanmiddag zal het nog warmer worden.
Valley of Fire is het oudste State Park in de staat Nevada. Zoals de naam al een beetje verklapt, staat het bekend om de felrode rotsformaties, maar ook om de hele mooie vergezichten. We kwamen onderweg ogen te kort. De eerste rotsformatie die we tegenkwamen was Elephant Rock. Het duurde best een tijd voordat we zagen waar de naam vandaan kwam. Misschien een beetje last van de warmte… Het was maar goed dat er stond aangegeven waar deze formatie te vinden was, anders hadden we waarschijnlijk heel lang gezocht of hadden hem nooit gevonden. We zijn doorgereden naar Seven Sisters, een rotsformatie met 7 rotsen. Die herkenden we gelukkig snel. Bij het Visitor Center hebben we de Scenic Drive genomen via Mouse’s Tank Road. De eerste stop hier was Rainbow Vista. Wow, wat mooi was het hier. De rotsen hadden hier allerlei verschillende kleuren vegen: roze, wit, geel.
Dave leek hier wel een Japanner. Elk stukje berm dat breed genoeg was om te stoppen, was voor hem een fotostop.
Bij de parkeerplaats bij de Fire Wave Trail stond een bord met daarop welke beesten er leefden. Er bleken hier Taranthula’s, slangen, grote lizards en nog meer griezels te leven. Een wandeling hier leek ons niet echt aantrekkelijk.
De White Domes vielen erg op tussen de rode rotsen. De rotsen waren juist heel erg licht. Hier eindigde ook de Scenic drive. Toen we net de hoofdweg weer waren opgedraaid richting Las Vegas, liep er ineen een grote kudde steenbokken naast de weg op een onverhard pad. Op de terugweg reden we ook nog langs de Beehives, op bijenkorf lijkende rotsformaties.

Toen door de woestijn terug naar Las Vegas reden, was de temperatuur ondertussen opgelopen tot 44°C. Na een uurtje kwamen we aan bij Las Vegas North Premium Outlet. Kirsten zag hier direct haar meest favoriete winkeltje uit Nederland, Claires, en had echt dringend een paar Amerikaanse oorbelletjes nodig. We zijn hier niet echt goed geslaagd. We wilden een paar sportschoenen voor Jasper kopen en Dave wilde een paar Levi’s jeans. Helaas bleken de juiste maten er niet te zijn. Ook in andere winkeltjes zagen we niet wat we zochten. Uiteindelijk heeft Jasper een leuk t-shirt gekocht en daar is het bij gebleven. We kwamen nog wel een Subway tegen met heerlijke broodjes, dus we waren niet voor niets gekomen.

Terug in het hotel zijn we snel het zwembad ingedoken. Het was nog steeds 42°C en al 21:00 uur. Daarna hebben we met z’n vieren het familiebad in de slaapkamer uitgeprobeerd. Wat een lol met z’n vieren in bad. Het was een leuke afsluiting van de dag. De mannen zijn nog even de Strip opgegaan omdat ze echt behoefte hadden aan iets van Starbucks.

Lees verder: Reisverslag dag 12: Las Vegas