Dag 13: Las Vegas – Zion NP – Saint George

Maandag 5 augustus 2019

Vanmorgen stond de wekker al heel vroeg. We wilden namelijk op tijd in Zion National Park te zijn.

Ondanks dat onze auto in een parkeergarage had gestaan, was het vanmorgen al flink warm in de auto. Nadat we alle bagage in de auto hadden geladen, konden we om 07:00 uur vertrekken. Na 4 dagen Las Vegas was het tijd om de drukte van de stad te verruilen voor wat rust in de natuur. Terwijl we de Strip nog in de verte achter ons zagen, reden we al snel op de highway middenin de woestijn. Wat een enorm contrast met Las Vegas!

Volgens Google Maps hadden we een rit van 164 mijl voor de boeg naar Zion National Park. Er was niet zoveel verkeer dus we konden lekker doorrijden.

Bij Mesquite reden we de staatsgrens over naar Arizona en vlak bij Saint George gingen we de grens over naar Utah. Doordat in Zion de Utah Time geldt, hebben we door het tijdsverschil 1 uur verloren.

We hebben onze auto geparkeerd in Springdale en zijn vanaf daar met een gratis shuttlebus naar het Zion Visitor Center gereden. In Zion mogen namelijk in deze tijd van het jaar geen auto’s rijden. Ook in Zion konden we gebruik maken van onze eerder aangeschafte Annual Pass (Nationale Parken pas).

Ons plan was om de Narrows te gaan lopen, dus bij het Visitor Center zijn we overgestapt op de shuttlebus naar halte 9 (Temple of Sinawava). Het ritje duurde ongeveer 40 minuten en liet ons een mooi stukje Zion zien. Leuk was dat er onderweg veel werd verteld over waar we reden. Bij de busstop zijn we begonnen met de Riverside Walk. Na ongeveer een half uur lopen, kwamen we bij de Narrows. Het was heerlijk om door het water te lopen, maar wel erg wiebelig door de gladde stenen op de bodem. We waren daar niet de enige. Onderweg hebben we heel veel eekhoorntjes gezien die wel heel dichtbij kwamen. Waarschijnlijk worden ze vaak gevoerd door mensen. Ook zagen we herten en een hagedisje. Leuk om te zien.

We zijn daarna met de shuttlebus weer naar het Visitor Center gegaan om het Junior Ranger programma te doen. Toen de kids bijna klaar waren met de opdrachten, kwamen we erachter dat ze verplicht een activiteit met een Ranger moesten doen om hun badge te halen. De enige mogelijkheid was om 16.30 uur ( over 1 1/2 uur) en hiervoor moesten we weer op pad met de shuttlebus. Helaas hadden we daar geen tijd meer voor. Dit keer geen Junior Ranger badge dus. De kids baalden flink.
Wel hebben we het National Parken Passport gekocht. Hierin kunnen ze van ieder bezoek een stempel met de datum zetten. Alle Nationale parken van Amerika staan er in, dus mochten we nog een keer terugkomen in Amerika dan kunnen ze verder met stempels verzamelen.

Met de shuttlebus zijn we weer terug gereden naar de parkeerplaats waar onze auto stond. We kwamen een uurtje later, rond 17:00 uur aan bij ons hotel in Saint George.

Nadat we hadden ingecheckt vroeg de dame van de receptie of we vanavond nog wat gingen eten en of we misschien Mexicaans wilden eten. Ze kon ons een kaartje geven voor een gratis dessert bij Cafe Sabor, tegenover het hotel. In onze kamer lag de menukaart. Dat zag er heerlijk uit en de prijzen waren erg aantrekkelijk.

Nadat de kids gezwommen hadden, zijn we gaan eten bij Cafe Sabor. Kirsten bleek gratis te mogen eten, omdat op maandag ‘kids for free’ geldt. Met zijn leeftijd zou Jasper ook een gratis kindermenu mogen, maar dat arme kind is  iedere avond uitgehongerd. Een gerecht van de gewone kaart eet hij met gemak op.

We hadden na afloop een heerlijk gratis dessert. We kregen twee enorme ijsballen met daar omheen een krokant laagje en caramelsaus. Het is niet te omschrijven hoe lekker dit was. Met z’n vieren kregen we het met moeite op. We hoefden gelukkig niet ver naar het hotel te lopen.

We zijn op tijd gaan slapen, want ook morgen willen we op tijd vertrekken.

Lees verder: Reisverslag dag 14 – Saint George – Bryce Canyon – Page