Vrijdag 26 juli 2019
- Ons hotel in San Francisco: Town House Motel
- Weer in San Francisco: 19°C, ‘s ochtends bewolkt met paar spatjes regen, al snel opklaringen en ‘s middags zonnig
Vannacht hebben we heerlijk geslapen. Het is fijn dat we goede bedden hebben. Rond half 7 werden we gewekt door het lawaai van de asfalteerwagens die aan de weg werkten naast ons hotel. We waren dus mooi op tijd voor het ontbijt.
De ochtend begon grijs met een paar spatjes regen. We zijn toen eerst maar naar de Target gereden voor wat reisboodschappen voor onderweg. Ook wilden we broodjes voor de lunch kopen. We vonden de prijzen behoorlijk hoog voor brood dat niet eens vers is, maar helaas was er niets anders te vinden. We zijn toch benieuwd wat de Amerikanen als lunch eten.
Omdat we vanmiddag een bezoekje gaan brengen aan het gevangeniseiland Alcatraz, zijn we rustig aan die kant op gewandeld. We liepen nu op een beter tijdstip naar de haven, want het was nu gezellig druk op Jefferson Street. We hadden twee hele blije kids, want de leuke snoepwinkel It’Sugar was open. We hadden gisteren al naar binnen gekeken en hele lekkere lolly’s gezien. Daar zijn ze wel een paar dagen zoet mee.
We zijn nog even bij de zeeleeuwen bij Pier 39 gestopt. Ook nu waren het er niet zoveel, maar het blijft leuk om te zien en horen. We konden vanaf hier ook de Golden Gate Bridge zien. We hopen hem ook snel een keer te zien met een blauwe lucht als achtergrond.
Om 12:30 uur werden we verwacht bij de Alcatraz landing bij Pier 33. Daar vertrok om 13:00 uur de boot naar het beruchte gevangeniseiland Alcatraz. We moesten er op tijd zijn voor de security check. De boten zouden precies op tijd vertrekken.
Wij kenden de beelden uit de films ‘Escape from Alcatraz’ en ‘The Rock’. Jasper had al veel gezien van Alcatraz door het kijken naar zijn favoriete DVD ‘Bassie en Adriaan op reis door Amerika – San Francisco”. Tot 1963 was Alcatraz in gebruik als zwaar beveiligde gevangenis. Door de strenge bewaking en stroming rondom het eiland was ontsnappen onmogelijk. We waren erg benieuwd hoe het er in het echt uit zou zien.
Dit uitstapje hadden we van tevoren in Nederland al gereserveerd. Je kunt de kaartjes ook ter plaatse kopen, maar er zijn vaste aantallen per dag beschikbaar en die zijn zeker in het hoogseizoen vaak snel uitverkocht. Vooraf reserveren is dus aan te raden. Op het bord bij de kassa stond dat er 21 augustus weer kaartjes beschikbaar waren.
Omdat we hadden gehoord dat er op het eiland geen eten verkrijgbaar is, hadden we een zelf al voor een lunch gezorgd.
Vanaf het dek van de boot konden we mooie foto’s maken van de Golden Gate Bridge (deels in de mist), het eiland Alcatraz en de skyline van San Francisco. We waren blij dat we een trui/jas hadden meegenomen, want door de wind was het best fris op de boot. Alcatraz ligt ongeveer 2 kilometer van de kust.
Op het eiland aangekomen, was het een flinke klim naar de gevangenis zelf. Daar kregen we een audiotour (in het Nederlands), terwijl we door de gevangenis liepen. We liepen met een koptelefoon op langs een aangegeven route, terwijl we verhalen van gevangenisbewakers en gevangenen hoorden. Wat een ervaring. Vooral de wandeling door de cellenblokken en langs de isoleercellen maakten indruk. Je zult toch maar in zo’n isoleercel worden opgesloten…
Kirsten vond het wel een beetje spannend om naar Alcatraz te gaan. Ze was een beetje bang dat er echte boeven zouden zijn, ook al hadden we al honderden keren gezegd dat er echt geen boeven meer waren op Alcatraz. Gelukkig had ze snel gezien dat er echt geen boeven meer waren en kon ook zij genieten.
Aan het eind van de audiotour kwamen we er achter dat Alcatraz een National Park is en dat er voor de kinderen een Junior Ranger boekje verkrijgbaar was. Met zijn allen hebben we de opdrachtenboekjes ingevuld. Daarna kregen ze van de Ranger hun eerste Junior Ranger badge. Wat een leuke herinnering aan dit uitstapje.
2 1/2 uur later namen we de boot weer terug naar het vaste land. Onze timing bleek perfect. Na het behalen van de Junior Ranger badge, konden we gelijk op de boot stappen die maar een keer in het half uur vaart.
Op de terugweg kwamen we het bekende restaurant Denny’s tegen. We hebben daar heerlijk gegeten, en zowaar nog aardig gezond ook.
We hoopten na het eten een ritje met de cable car te kunnen maken, maar de wachttijd bleek ruim een uur te zijn. Het was ondertussen flink koud geworden en mede dankzij de flinke wind niet erg aangenaam meer. We hebben besloten om morgenochtend opnieuw een poging te wagen. Wel hebben we even gekeken bij de cable car turnaround. Als de cable car daar aankomt moet hij 180 graden gedraaid worden om weer naar boven te gaan. De tram rijdt op een draaischijf en wordt vervolgens door 2 medewerkers rondgedraaid. Wel leuk om te zien. Daarna zijn we terug naar ons hotel gewandeld om op te warmen.
Lees verder: Reisverslag dag 4: San Francisco