Zaterdag 27 juli 2019
- Ons hotel in San Francisco: Town House Motel
- Weer in San Francisco: 22°C, zonnig.
Vandaag hadden we een druk programma. Er stonden nog wat activiteiten op ons wensenlijstje en we hoopten er zoveel mogelijk te kunnen doen op onze laatste dag in San Francisco. We hadden vandaag voor de zekerheid toch maar de wekker gezet.
Direct na het ontbijt zijn we naar beneden gelopen, naar het beginpunt van de cable car voor de herkansing. Dit keer was het erg rustig en waren we direct aan de beurt. De cable car is een belangrijk symbool voor San Francisco. Het zijn de laatste handbediende kabeltrams ter wereld die nog in gebruik zijn. Het is een prettige bijkomstigheid dat je niet zelf de steile wegen omhoog hoeft te lopen.
We konden buiten zitten en ook zoals we hoopten uit de cable car hangen zoals we al zo vaak op tv hadden gezien. Wat doe je toch gekke dingen als toerist. We hadden gekozen voor de route Powell-Hyde. Vanuit de cable car hadden we een aantal prachtige uitzichten. Het was een geweldige belevenis, met zo’n oude cable car over de steile hellingen van San Francisco. Bij het eindpunt stond ondertussen al een enorme rij van mensen die ook in de cable car wilden. We waren blij dat we lekker vroeg op pad gegaan waren.
Het eindpunt van de cable car was vlakbij Union Square. Union Square is het centrum van San Francisco. Je kunt hier goed shoppen. Hier vind je de wat bekendere (Amerikaanse) ketens als Macy’s, Victoria’s Secret en een hele grote Nike Store. Omdat het nog zo vroeg was, waren de winkels nog dicht. We waren niet van plan om te gaan shoppen, maar op de gevel van Macy’s zagen we dat er een Cheesecake Factory in het pand zat. Jammie. Dat zal dus nog even moeten wachten.
We snapten ondertussen goed hoe het openbaar vervoer werkt en hadden de juiste bus richting ons hotel al snel gevonden. Nadat we de jassen bij het hotel hadden gebracht (de temperatuur was nu erg aangenaam) zijn we speciaal voor Jasper doorgelopen naar het Guitar Center. Het Guitar Center was een klein half uurtje lopen vanaf ons hotel. Wow, wat veel en wat een mooie gitaren. Jasper keek zijn ogen uit. Boven bleken meerdere drumstellen te staan. Jasper kon er niet afblijven, dus hij heeft even lekker gedrumd.
In deze winkel komt Kirk Hammett van Metallica ook. De mannen hadden in Nederland een filmpje gezien waar Kirk Hammett op een gitaar speelde in een oefenruimte in deze winkel. Een vriendelijke medewerker heeft aangewezen waar dat was. Cool… Ook stond er een drumstel van de drummer van Metallica, Lars Ulrich. Vet… Wel jammer dat je daar niet even aan mocht zitten.
We zijn nog een klein stukje doorgelopen naar het Stadhuis van San Francisco. Het stadhuis is één van de mooiste en indrukwekkendste Beaux-Arts gebouwen (toch handig die reisboeken) van heel de Verenigde Staten. Wat een enorm gebouw is dat.
We hebben door het lopen over de vele hellingen van San Francisco best wat spierpijn in de benen (niets gewend). We waren dan ook blij dat naast het stadhuis de bus naar ons hotel stopte.
We hebben vervolgens de benenwagen ingeruild voor de auto. We reden als eerste naar het Palace of Fine Arts, voor een korte stop. Eerder waren we hier ook al, maar toen stond de zon niet zo goed om foto’s te maken.
Onze volgende stop was Alamo Square, bekend om de Painted Ladies. Deze 7 Victoriaanse huizen in verschillende kleuren, zijn bekend van de jaren tachtig serie ‘Full House’. Een huis werd van buiten opgeknapt. We hadden het vermoeden dat dit precies het geveltje uit de serie was, maar we weten het niet zeker.
Het zag zwart van de mensen op het grasveld voor de Painted Ladies. Het was zaterdag dus er waren ook veel locals die er met het gezin aan het picknicken waren. Kirsten en Jasper hebben zich nog even uitgeleefd in een speeltuintje.
In de buurt van de bekende kronkelweg van Lombard Street was het een gekkenhuis. Zwaar gestreste politieagenten probeerden daar om de enorme rij auto’s die naar boven wilden in beweging te krijgen. We hebben maar geen poging gewaagd om daar tussen te komen.
Bij Coit Tower hadden we een prachtig uitzicht over San Francisco. We zijn daarvoor niet eens omhoog geweest in de toren. Vanaf het parkeerterrein konden we al heel ver kijken. Een parkeerplek konden we daar helaas niet vinden, dus we hebben om de beurt gekeken.
Rond 16:00 uur zijn we dan toch maar over de Golden Gate Bridge gereden. Net zoals de andere dagen, was het grootste deel van de brug nog steeds verstopt in de mist. Aan het eind van de brug stak er klein stukje van de brug uit de mist. Dave heeft een paar foto’s gemaakt, maar de foto’s zoals we die op internet hebben gezien kon hij helaas niet maken. Echt balen, want de Golden Gate brug stond boven aan zijn lijstje. We zijn doorgereden naar het uitzichtpunt Battery Spencer, net als heel veel andere toeristen. We moesten achter aansluiten in de file. We reden zo langzaam dat we in de heuvels werden ingehaald door wielrenners. Toen we eindelijk bij het uitzichtpunt aankwamen, was de brug nog steeds niet te zien. Af en toe zagen we twee puntjes van de brug boven de wolken uitsteken.
Zodra we weer van de brug af waren, was de mist weg. De enige mist van San Francisco in blijft hangen bij de brug, iedere dag weer. Verder zagen we overal een blauwe lucht.
Rond 18:30 uur stond er helemaal beneden bij Lombard Street nog steeds een enorme rij met auto’s en er zat geen beweging in. We hebben besloten om de kronkelweg morgenochtend maar te bekijken als we San Francisco verlaten.
Ondertussen flink hongerig geworden, zijn we op zoek gegaan naar een leuk restaurantje om te eten. Na een kort bezoekje aan Ghirardelli Square, zijn we doorgelopen naar Jefferson Street. Er is genoeg te vinden op Jefferson Street, maar een restaurant vinden waar de rijen niet buiten stonden bleek rond half 7 een flinke uitdaging. Uiteindelijk hebben we een heerlijke pizza gegeten bij Capurro’s.
Lees verder: Reisverslag dag 5: San Francisco – USS Hornet Alameda – Facebook – Gilroy