Donderdag 1 augustus 2019
- Ons hotel in Las Vegas: Marriott’s Grand Chateau
- Reisafstand: 306,7 mijl
- Weer in Las Vegas: 44°C, zonnig
We hebben vanmorgen ontbeten bij de receptie, wat tevens ontbijtruimte bleek te zijn. Er stonden vier tweepersoons tafeltjes. We konden verse wafels maken en er waren cereals en toast.
We vertrokken om 07:45 uur uit een zonnig Bakersfield,waar het al 27°C was. We hadden de auto volgeladen met heel veel water. We wilden niet het risico lopen om zonder te zitten midden in de woestijn.
Vandaag hebben we een flinke rit voor de boeg. We moeten zo’n 5 uur door de Mojave woestijn rijden om in Las Vegas te komen. We hebben we een paar korte stops gepland. Het rijden door de woestijn was wel een heel groot verschil met het rijden in de mooie natuur van Yosemite en Sequoia National Park.
Onderweg reden we langs olievelden waar enorm veel ja-knikkers stonden. De heuvels stonden helemaal vol. Weer eens wat anders dan bomen.
Ons eerste reisdoel is Mojave Air & Space Port. Dit vliegveld wordt gebruikt als opslagplaats voor afgedankte vliegtuigen. Helaas staat er een groot hek om het terrein. Via een onverhard weggetje konden we heel dicht bij het hek komen. De mannen hadden al snel een paar MD 11 toestellen van Martinair Cargo gespot. Toch apart zo midden in de woestijn.
We zijn verder gereden door de woestijn naar Calico Ghost Town. Dit verlaten zilvermijnstadje uit het einde van de negentiende eeuw, is nu een toeristische attractie. Je vindt er veel winkeltjes en veel toeristen. Het was er stikheet. We hebben er een ritje gemaakt in een oude mijntrein. Zo konden we in Maggie’s mijn zien hoe er vroeger in de mijnen gewerkt werd.
In Barstow zijn we nog even gestopt bij de oude treinen die we daar zagen staan. Ook reden we langs een McDonald’s die gevestigd is in het oude treinstation. Je kunt daar eten in een omgebouwde treinwagon. Erg apart, maar voor ons niet de moeite waard om te stoppen. We wilden erg graag doorrijden naar onze eindbestemming van vandaag, Las Vegas.
Onderweg naar Las Vegas gaf de thermometer in de auto aan dat het buiten 44°C was. Pffff. We kwamen steeds minder auto’s tegen onderweg en ook bijna geen afslagen of tankstations. Best fijn als een van de kids aangeeft dat ze echt nodig moet plassen.
We reden langs een enorme velden vol met spiegels. Later lazen we dat dat dit het Ivanpah Solar Project was. De spiegels bleken het zonlicht naar een grote zuil te weerkaatsen om zo energie op te wekken. Het was heel vreemd om midden in de woestijn zo’n spiegelende vlakte te zien.
Bij een voorstad van Las Vegas, Primm,gingen we de eerste staatsgrens over, van Californië naar Nevada. wat lager zagen we langs de weg Seven Magic Mountains. Dit zijn een soort totempalen van op elkaar gestapelde rotsblokken in verschillende kleuren.
Toen we door de woestijn reden, kwam ineens vanuit het niets Las Vegas in zicht. We zagen al van ver de 109 verdiepingen tellende Stratosphere. We zagen steeds meer wolkenkrabbers toen we dichterbij kwamen. Na ongeveer een kwartiertje rijden, reden we dan eindelijk Las Vegas binnen. We zijn langs het Las Vegas Sign gereden met daarop ‘Welkom in Las Vegas’ en vervolgens reden we een stukje over de Strip. Wat gaaf, die enorme hotels, de knipperende neonreclames, de M&M Store waar de kids al zo lang naar hebben uitgekeken, het Hard Rock Café… Het was maar goed dat de auto niet met ons mee kon stuiteren.
Bij ons hotel aangekomen, was er valetparking. Ideaal. We hadden een grote bagagekar waar al onze bagage op kon en de auto werd voor ons weggezet. Wel zo gemakkelijk. Door zo’n bagagekar word je ineens geconfronteerd met de hoeveelheid spullen die we dagelijks meeverhuizen. Dat was toch wel aardig wat.
Na de low budget hotels die we in de dagen hiervoor (en ook de rest van de vakantie) hadden, was ons hotel in Las Vegas wel heel erg sjiek. We hadden een slaapkamervilla met 1 slaapkamer en een slaapbank geboekt. In de slaapkamer bleek een familiebad te zitten. Daarnaast hadden we nog een ruime badkamer met 2 regendouches, een keuken, een eethoek, een zithoek, een afwasmachine, een wasmachine en een droger. De oven, de douche, het bad en de koelkast waren zelfs groter dan thuis. Doordat we op de 33e etage zaten, hadden we een prachtig uitzicht over Las Vegas. We waren allemaal flink onder de indruk. Hier houden we het wel een paar nachtjes uit.
Er was geen restaurant in dit hotel, maar dat was voor ons geen probleem. We hadden al gezien dat ze bij Walmart genoeg lekkere dingen hadden en op de Strip zaten genoeg lekkere restaurantjes voor ‘s avonds.
Het hotel is een paar minuten lopen van de Strip, maar in onze kamer horen we geen geluid van buiten. In het hotel was geen casino. Wat voor ons een prettige bijkomstigheid was, was dat we voor dit hotel geen resort fee hoefden te betalen. De meeste hotels vragen gemiddeld zo’n $25 per persoon per nacht bovenop de prijs die je voor de kamer betaald. Dat zou dan een erg duur grapje worden.
We hebben eerst snel het hotel verkend. Op de begane grond is een enorme hal met barretjes en een kleine supermarkt waar ze ook Starbucks koffie verkopen. Ook is er een fitness op de begane grond. Het hotel heeft 2 zwembaden, een op de vijfde etage en een op het dak (38e etage).
We hebben het zwembad op de vijfde etage maar gelijk uitgeprobeerd. Het water was lekker warm. Ook hebben we gelijk maar het eerste wasje gedraaid. Dan hebben we het tweede deel van de vakantie ook nog wat fris ruikende kleren. Ideaal een wasmachine op de kamer.
Vlak bij ons hotel zat het Rainforest Café. In dit restaurant waan je je in de jungle met de vele planten en bewegende dieren. Iedere 20 minuten was er zelfs een storm met onweer, waarbij alle dieren bewogen en lawaai maakten. Wat een geweldig restaurant was dit. Een prettige bijkomstigheid, het eten was er ook heerlijk.
‘s Avonds hebben we onze eerste wandeling over de Strip gemaakt, Las Vegas by Night. Het was om 21:00 uur nog steeds erg warm buiten, 39°C, met een warme wind. Nu konden we de neon reclames helemaal goed zien. We zagen vele shoppingcentra, heel erg veel winkeltjes, restaurants, een replica van de Eiffeltoren, en heel erg veel toeristen.
Als afsluiting hebben we bij het Bellagio naar de watershow met fonteinen gekeken. Wat een spektakel was dat, met prachtige muziek erbij!
Vanuit ons bed hebben we ook nog een hele tijd naar de lichtjes van deze geweldige stad liggen kijken. Gelukkig hebben we hier nog een paar dagen.
Lees verder: Reisverslag dag 10 – Las Vegas