In de zomer van 2020 wilden we eens niet bij een zwembad hangen in Spanje of Griekenland (niets mis mee hoor). Omdat onze rondreis in Amerika van 2019 zo goed was bevallen, wilden we een wat actievere vakantie waarbij we ook veel zouden zien. Al snel wisten we waar we naar toe wilden gaan, naar Oostenrijk. Oostenrijk heeft heel wat mooie plekken, dus het was een hele uitzoekerij om te bepalen waar we dan precies naar toe wilden en wat we daar wilden gaan doen. We hebben besloten om naar twee regio’s te reizen die een beetje bij elkaar in de buurt liggen. Na wat oriënteren hebben we gekozen voor Tirol (Oberinntal en Zillertal) en het Salzburgerland.
Helaas bleek de corona-pandemie een spelbreker en besloten we om deze vakantie een jaartje uit te stellen naar de zomer van 2021.
Zaterdag 17 juli: Naar Ulm (overnachtingshotel)
Vandaag was het dan eindelijk zover, onze vakantie naar Oostenrijk kon beginnen. In de dagen voor vertrek was het wel erg spannend of alles door kon gaan.
Door de corona-versoepelingen en het daardoor sterk oplopend aantal besmettingen na verschillende festivals, kreeg Nederland afgelopen donderdag ineens de kleur rood (hoog risico land). Dit kon ervoor zorgen dat vakantielanden hun regels voor toeristen uit Nederland zouden aanscherpen. Voor Duitsland gelden vanaf zondag nieuwe regels en moet je vanaf 6 jaar getest zijn als je niet volledig gevaccineerd bent. We moeten Kirsten dus voor de terugreis laten testen als we willen overnachten. Gelukkig heeft Oostenrijk nog geen extra maatregelen getroffen, behalve dat iedereen boven de 12 jaar gevaccineerd of getest moet zijn of een bewijs moet hebben dat je hersteld bent van corona. Jasper heeft daarom gisteren een PCR-test laten afnemen, zodat we zondag bij aankomst in Oostenrijk gelijk de bergen in kunnen en niet eerst op zoek moeten naar een testlocatie in Fiss.
Nadat we alle bagage in de auto hadden weten te krijgen en we er zelf ook nog in pasten, zijn we rond 04:45 uur vertrokken, heel wat eerder dan gepland. Er zijn meerdere overstromingen in Nederland, België en Duitsland door erge regenval. In Duitsland zijn daardoor een aantal snelwegen afgesloten. Zo zijn er wegen direct rondom Keulen afgesloten doordat er een stuk van de snelweg A61 is weggespoeld. We gaan nu met een grote boog om Keulen heen, want we hadden gelezen dat verschillende mensen daar gisteren 10 uur hadden vastgestaan.
We hadden voor de heenweg een overnachtingshotel in Duitsland gereserveerd, zodat we niet van die lange reisdagen zouden hebben. Dat is wel zo gezellig met de kids. Ons eerste reisdoel was Ulm.
De reis verliep voorspoedig. Aan de kids hadden we geen kind door de meegenomen DVD-spelers en de gehaktballetjes (heerlijke traditie) smaakten prima. Met wat tussenstops om de blazen te legen en de benen te strekken, zijn we met bijna geen files rond 13:00 uur aangekomen in het Maritim Hotel Ulm in Ulm. We hadden niet verwacht dat we bijna geen files zouden hebben, dus we waren veel te vroeg. We mochten pas om 15:00 uur in onze kamer.
Nadat we in december ons hotel in Ulm geboekt hadden om de gunstige ligging als overnachtingshotel, zagen we op internet pas dat Ulm eigenlijk een heel leuk plaatsje is gelegen aan de Donau. We hoopten dan ook dat we nog tijd zouden hebben om door Ulm te wandelen. Dat is dus gelukt. Nadat we de auto in de parkeergarage naast het hotel hadden gezet, zijn we naar het centrum gewandeld. Ons hotel ligt vlakbij de oude binnenstad, zo’n 10 minuten wandelen.
Ulm heeft een rijke historie. Een van de hoogste kerktorens van de wereld (het Ulmer Münster) is te vinden in Ulm en de natuurkundige Albert Einstein is er geboren. De kerktoren (161,53 meter hoog) zagen we al van verre, dus daar konden we gemakkelijk naar toe lopen. Het was nog best een klus om zo’n hoge toren mooi in zijn geheel op de foto te krijgen, staand tussen de marktkramen.
Na een lekker ijsje en een wandeling door het oude centrum met de smalle steegjes en typische vakwerkhuizen, zijn we op zoek gegaan naar het beeld van Albert Einstein, de Einstein-Brunnen. Uiteindelijk bleek dat we er op de heenweg al vlak langs waren gelopen. Na wat ‘gekke bekken’ foto’s bij het beeld zijn we naar het hotel gegaan om onze kamer te bekijken. Het eerste ‘educatieve’ uitje van de vakantie is een feit.
Het hotel en de kamer zagen er netjes uit. Vanuit onze kamer keken we uit op de Donau, waar het water nu flink hoog stond door de vele regen die de afgelopen dagen gevallen is.
Toen we online op zoek gingen naar een leuk restaurantje, merkten we dat er al veel vol zat. Uiteindelijk vonden we een Italiaans restaurant in de buurt van ons hotel, L’Osteria op het Judenhof. Toen we binnen kwamen zagen we mensen zitten met enorme pizza’s. Onze keuze was dan ook snel gemaakt.
Kirsten en Mascha hadden beiden een halve pizza genomen en zelfs zo’n halve pizza paste niet op het bord. Wat een enorme dingen. Dave en Jasper hebben allebei een hele pizza weggewerkt. Waar laten ze het…
Ondertussen was het zacht gaan regenen. We zijn toen maar naar ons hotel gewandeld en zijn lekker op tijd gaan slapen.
Zondag 18 juli: Van Ulm naar Fiss (de berg op)
Gisteren hadden we het grootste deel van de route al gereden. We konden dan ook op een normale tijd opstaan. We hadden lekkere bolletjes van huis meegenomen voor het ontbijt. Doordat we zo niet zoveel tijd kwijt waren bij een buffet konden we vlot vertrekken naar Oostenrijk. Rond 7:45 uur reden we weg uit Ulm. Onze eerste bestemming in Oostenrijk is Fiss.
Vanmorgen lazen we op het nieuws dat er vannacht opnieuw meerdere overstromingen waren geweest, o.a. in Beieren en dat nu ook Oostenrijk getroffen was. Hierdoor waren er weer meerdere wegen afgesloten. We besloten om op Google Maps te vertrouwen en gewoon te vertrekken. Gelukkig was het vanaf Ulm erg rustig op de weg en reden we lekker door. We waren erg blij toen we de grens overgingen en de bergen zagen. We vonden het dan ook jammer dat de weg waar we op reden voornamelijk uit tunnels door de bergen bestond. Sommige van die tunnels waren wel 10 km lang. Helaas konden we maar op een paar kleine stukjes tussen de tunnels door genieten van het uitzicht. Toen we de grens over reden was het ook gedaan met het mooie weer. Het regende totdat we vlak bij Fiss waren.
Serfaus-Fiss-Ladis is een regio in het Oberinntal. Fiss ligt op ongeveer 1400 meter hoogte. De regio staat bekend als zeer kindvriendelijk en staat bekend om zijn vele zonuren. We zijn benieuwd.
Toen we via een kronkelende weg omhoog richting Fiss reden, werd het droog. De bewolking hing nog wat laag, maar we kregen wel het mooie uitzicht te zien waar we zo op hoopten. Genieten dus. Het hotel was al snel gevonden.
Doordat we er vanuit waren gegaan dat we wel ergens in de file zouden komen te staan, waren we al om 11:00 uur bij ons hotel in Fiss, Hotel Garni Sonnenheim. We zullen hier 3 nachten verblijven. Het hotel in Tiroler stijl is erg centraal gelegen in het centrum en vlakbij de lift. We hebben hier twee 2-persoonskamers met ontbijt gereserveerd.
We werden welkom geheten door een erg vriendelijke dame. We hadden geluk, onze kamers waren al klaar en we mochten er meteen al in. We hoefden dus niet tot 12 uur te wachten. We hadden twee kamers geboekt, een tweepersoonskamer met uitzicht op de bergen en een deluxe tweepersoonskamer. Dit waren de laatste kamers die bij booking.com nog vrij waren. De bergzichtkamer was een gewone kamer met balkon en uitzicht op de kabelbaan. De kamer zag er heel netjes. Direct tegenover deze kamer hadden we de deluxe kamer. Deze kamer was wat groter, had een klein zithoekje en ook een mooi uitzicht op de bergen. Ook deze kamer zag er heel netjes uit.
Nadat we hadden uitgepakt mochten we onze gratis Super. Sommer. Card. halen waarmee we onder andere gratis de berg op konden. Dat hebben we dan ook maar gelijk gedaan. Nu voelde het al echt als een vakantiedag en niet alleen als een reisdag.
Doordat het regenachtig en bewolkt was, hebben we ons programma voor vandaag wat aangepast. We waren namelijk van plan om lekker neer te ploffen bij de Högsee, boven op de berg. Nu hebben we ervoor gekozen om vanuit Fiss met de Schönjochbahn I en II helemaal naar boven te gaan (2440 m). Deze lift ligt op loopafstand van ons hotel. Voor de kids was het ritje met de lift al een feest. Bij de top aangekomen hadden we eigenlijk van een prachtig uitzicht moeten genieten, maar door de dichte mist zagen we helemaal niets. We zijn toen maar terug gegaan naar het middenstation en hebben een plekje gezocht bij het Steinegg restaurant. Omdat opa Jan vandaag jarig is, hebben we dat gevierd met een overheerlijke Apfelstrudel met warme vanillesaus. Heerlijk.
We wilden vervolgens een wandeling maken. We zagen dat we bij het beginpunt van de Hexenweg waren, een themawandeling. Dat leek ons een leuk idee. Helaas was de omleiding die we bij de start moesten volgen zo modderig en spekglad, dat het ons toch niet zo’n goed idee leek. De route zou ongeveer 3 uur duren en glibberend door de modder leek het ineens een stuk minder aantrekkelijk. We besloten toen om naar het Zomerfunpark Fiss te lopen, bovenaan de Möseralmbahn. We wilden hier eigenlijk morgen naar toe gaan, maar het zag er van boven af te leuk uit om uit te stellen. Het was bergafwaarts maar een klein stukje lopen over een verhard pad. Goed te doen dus.
Bij het Zomerfunpark aangekomen zijn we eerst een oriënterend rondje gaan lopen om te kijken wat er allemaal te doen is. De kids zagen direct al de hoge springtoren. Daar moesten ze echt even van af springen. We hebben maar snel een 5-rittenkaart en een los kaartje voor ze gekocht, want we verwachtten al dat het vast niet bij 1 sprong zou blijven. Kirsten ging voorop en sprong gewoon even van 7,5 meter naar beneden op een heel groot luchtkussen. Ook Jasper sprong zonder aarzelen naar beneden. Ze renden daarna gelijk weer naar boven voor de volgende sprong. Wat gaaf dit.
Daarna wilde Kirsten graag op een springkussen springen. Er is hier nog veel meer te doen, dus we gaan morgenochtend nog maar een keertje terug.
Met de Möseralmbaan zijn we weer naar het dal gegaan. Ook deze lift ligt op loopafstand van ons hotel. Wat een heerlijke eerste dag in Oostenrijk. Als de andere activiteiten die we gepland hebben voor deze vakantie net zou leuk zijn, vrezen we dat deze vakantie veel te kort is. Een luxe-probleem dus.
Op weg naar ons hotel zijn we naar het centrum van Fiss gelopen, op zoek naar een leuk restaurant voor vanavond. Na de enorme pizza van gisteravond wilden we vandaag liever geen Italiaans eten. Het centrum bleek heel erg klein te zijn en het zag er een beetje uitgestorven uit. Er zitten maar 9 restaurantjes in Fiss en we konden er maar één vinden met Oostenrijkse kaart.
Na wat Googlen hadden we al snel een leuk restaurantje in het naastgelegen Serfaus gevonden, waar je ook lekkere Tiroler gerechten kon krijgen. Er bleek nog een plekje vrij te zijn. Met de auto waren we in 5 minuten in Serfaus. Omdat Serfaus autovrij is, hebben we de auto geparkeerd op een groot parkeerterrein aan het begin van het plaatsje. Met een metro konden we op vertoon van onze Super. Sommer. Card. gratis naar het centrum. Het restaurant, Hotel Tirolerhof, bleek direct voor de uitgang van het metrostation te liggen. Goed gedaan dus. We hebben nog een korte wandeling door het centrum van Serfaus gemaakt op zoek naar een flesje water, maar ook hier geen succes. De supermarkten waren dicht op zondag. Dan gaan we maar aan de pakjes yoghurtdrank en chocolademelk vanavond.
Het eten was een groot succes. Bij Tirolerhof hadden ze flinke Wiener schnitzels voor de mannen, Käsespätzel voor Mascha en kipnuggets voor Kirsten. Met onze buiken goed vol dachten we weer met de metro terug naar onze auto te gaan. Helaas hadden we niet zo goed op de tijden gelet en bleek de metro maar tot 17.15 uur te rijden. Het ritje met de metro leek op de heenweg een flinke afstand te zijn, maar het bleek maar zo’n 10 minuten lopen te zijn. Dat viel gelukkig dus mee.
Maandag 19 juli: Fiss (zomerfunpark Fiss, belevenispark Hög)
Na een goede nacht (het bed sliep goed) werden we vanmorgen om 7 uur gewekt door de luidende klok van de kerktoren. Mooie tijd om op te staan.
We zijn de dag goed begonnen met een heerlijk ontbijtbuffet in het hotel. Een vakantie in Oostenrijk is voor ons toch pas echt compleet met een verse Semmel en een gekookt eitje in de ochtend.
Omdat Fiss de enige bestemming is deze vakantie waar we gratis de bergen in kunnen (met de Super. Sommer. Card.), wilden we daar ook graag gebruik van maken. Vandaag stond opnieuw het Zomerfunpark in Fiss op het programma. Gisteren zijn we er maar kort geweest en we waren er nog niet klaar. Er zijn veel leuke activiteiten te doen en ook voor pubers is hier genoeg te beleven.
Met de Möseralmbahn in Fiss zijn we weer naar boven gegaan. We stapten uit bij het Zomerfunpark Fiss. Hoog op het lijstje van Jasper en Mascha stond de Fisser Flieger. Omdat er nog niet zo’n lange rij stond, hebben we maar meteen een kaartje met een tijd erop gekocht. Doordat Kirsten al 1,34 meter (minimum lengte 1,30 m), maar nog geen 10 jaar is, was het vooraf even spannend of ze ook mee mocht. Dit bleek geen probleem te zijn. Wat een feest… We hoefden niet te wachten. Bij het startpunt aangekomen kregen we allemaal een soort harnas aan. Daarna werden we aan een haak onder de vlieger gehangen en moesten we voorover gaan hangen met onze benen in een beugel. Vervolgens werden we op 47 meter hoogte, met 40 km/h achteruit aan de kabel naar het beginpunt getrokken. Dit was al super en het ging al best snel. Daarna vlogen we met 80 km/h over de Möseralm. Wat een geweldige ervaring was dit.
De kids wilden ook nog graag een paar keer van de springtoren springen, dus we hebben maar weer een rittenkaart voor ze gekocht. Ook de tubingbaan was een groot succes. Kirsten heeft ook nog een tijd gespeeld op het springkussen en de glijbanen op de berg. Als afsluiting zijn we met de rodelbaan de Fisser Flitzer vanaf het bergstation van de Möseralmbahn naar het dal gegaan. Kirsten zat helemaal zelf in een rodel. Dit ging heel goed, al vond ze de bochten wel een beetje spannend. Onderweg kwamen we door een ijsgrot, een tunneltje met rook (brandende stad), een jungle met wilde dieren, langs piraten in een piratenschip, dino’s en indianen. Deze rodelbaan was 2.2 km lang.
We zijn kort naar ons hotel gegaan om de zwemkleding voor de kids te halen. We wilden de middag doorbrengen bij het Belevenispark Hög, bovenop de berg in Serfaus.
De Alpkopfbahn in Serfaus is ongeveer 4 km van ons hotel, met de auto een kleine 10 minuten rijden. Nadat we de auto aan het begin van Serfaus geparkeerd hadden, zijn we met de metro in Serfaus naar het dalstation van de liften gegaan. De Alpkopfbahn bracht ons naar het middenstation Alpkopf op 1829 meter hoogte. Toen we uit de gondel stapten zagen we het grote meer, de Högsee, al liggen. Het zag er heel leuk uit.
We hebben eerst lekker geluncht bij restaurant Seealm, direct aan het meer: cordon blue met patat, Frankfurter met patat en Spinatspätzle. Dit smaakte weer heerlijk.
Na de lunch hebben een rondje om het meer gewandeld. Rondom het meer waren verschillende activiteiten te doen zoals het reuzenmelkbussen memory, een waterlabyrinth en spelen in de speeltuinen. Kirsten vond het geweldig en Jasper deed lekker met haar mee. Dave heeft ondertussen de tijd genomen om mooie foto’s van de omgeving te maken.
Toen de kids uitgespeeld waren, wilde Kirsten graag het water in. Eerst heeft ze lekker gespeeld in de kinderplas. Daarna wilde ze zwemmen in het zwemmeer. Jasper moest natuurlijk ook mee het koude water in. Hij kon het iets minder waarderen dan zijn zus.
Na een lekker ijsje met enorme bollen, zijn we weer naar beneden gegaan. Opnieuw hebben we met z’n allen genoten op de berg.
Het was ondertussen weer tijd voor Jasper om zich te testen. Zijn PCR-test uit Nederland was tot eind van de middag geldig. Bij het hotel hadden ze gratis antigen zelftesten liggen voor toeristen. Jasper moest zichzelf testen en het resultaat laten zien. De medewerkster van het hotel registreerde dit en enkele minuten later kregen we per mail een verklaring van Tirol-testet als bewijs dat Jasper negatief getest was. Deze verklaring moet hij o.a. weer laten zien als we een lift in willen of een terrasje pakken. Deze test is 48 uur geldig. Het testen gaat hier dus erg gemakkelijk
Dinsdag 20 juli: Fiss (Murmliwasser, Piratenweg)
Net als gisteren, stond er voor vandaag een dagje in de bergen van Serfaus op het programma. We wilden naar de Beleveniswereld Serfaus en daar ook een bergwandeling maken. We konden daar vanuit het dal van Serfaus komen met twee liften. Omdat we de Alpkopfbahn gisteren al genomen hadden, hebben we nu gekozen voor de Komperdellbahn.
We zijn met de Komperdellbahn en daarna met de Lazidbahn eerst naar de top gegaan op 2351 m. Het uitzicht vanaf daar was weer prachtig en Kirsten kon daar lekker spelen. Bij het Georama Lassida rondom het Lassida restaurant, waren verschillende geologische en archeologische activiteiten voor kinderen. Kirsten heeft er met een schep en vegertje als een echte archeoloog gegraven. Rondom het restaurant Lassida hebben we de motoriek-trail gelopen met verschillende speeltoestellen zoals de krater trampolines en de lava glijbaan. Ook hebben we daar voor het eerst edelweiss gevonden.
We zijn vervolgens met de lift weer afgedaald naar het middenstation Komperdell op 1980 meter hoogte. Vanaf daar zijn we naar het speel- en recreatieparadijs Murmliwasser gelopen. Dit is een speelgebied van ruim 15.000 m² op ongeveer 5 minuten wandelen vanaf het middenstation. Er is hier van alles te doen voor de kids. Het is wat meer gericht op de jongere kinderen, zoals Kirsten.
Jasper en Dave hebben rondgewandeld en veel foto’s gemaakt. Mascha en Kirsten hebben zich vermaakt in Murmliwasser en bij de goudwasinstallatie zelfs goud gevonden door modder te zeven. We hebben heerlijk in het zonnetje een broodje gegeten.
Met de buiken gevuld waren we klaar voor de eerste echte bergwandeling in de Oostenrijkse bergen. We konden in de regio Serfaus-Fiss-Ladis, de avonturenbergen van Thomas Brezina, kiezen uit drie verschillende avontuurlijke wandeltochten voor kinderen. De Piratenweg (Serfaus), de Hexenweg (Fiss), en het Forscherpfad (Ladis) zijn alle drie geïnspireerd door de verhalen van de Oostenrijkse kinderboekenschrijver Thomas C. Brezina.
Wij hebben gekozen voor de Piratenweg. Bij de kassa van de bergbaan konden we voor Kirsten een raadsel-/opdrachtenboekje kopen, maar dat waren we helemaal vergeten. Pech gehad. De route begon net boven Murmliwasser. Omdat het er zo grappig uitzag zijn we bij Murmliwasser een klein stukje naar boven gegaan met de lopende band lift en vervolgens naar het beginpunt gewandeld.
Toen we bij de eerste opdracht stonden, kregen we een boekje van een familie die er een teveel had. Dat was dus geluk voor Kirsten.
Onderweg moest ze verschillende mysterieuze raadsels oplossen en de juiste stickers als antwoord plakken: “In een stormachtige nacht duikt er plotseling een spookschip op. Aan boord bevinden zich kapitein Pepper en matroos Chili. Tot overmaat van ramp rust er een vloek op het schip en de opvarenden! Nu zijn de kinderen aan zet. Zij moeten de schat vinden. Maar waar is de kist verborgen en welke schat moet er worden gezocht?“
Onderweg ‘moest’ ze als opdracht zelfs spelen in een piratenschip. Door het vele speuren hebben we uiteindelijk ongeveer 1,5 uur gedaan over de wandeling.
Aan het eind van de wandeling zijn we naar de lift gewandeld die we gisteren ook hadden genomen bij de Högsee, de Alpkopfbahn. Beneden zijn we weer met de metro naar de auto gegaan en teruggereden naar Fiss.
We hadden gezien dat er vanuit Fiss ook een lift maar Ladis ging, de Sonnenbahn. Omdat we daar natuurlijk wel even geweest moesten zijn, hebben we deze lift genomen. Ladis stelt niet veel voor, maar het was toch leuk om er even geweest te zijn.
Nadat we onszelf opgefrist hadden, zijn we lekker gaan eten in Fiss bij de Dorfstadl. Hier hadden we vanmorgen al een tafel gereserveerd hadden. Wat was de Tiroler Gröstl daar heerlijk.
Woensdag 21 juli: Fiss – Hintertux (naar de sneeuw) – Mayrhofen
Doordat we in Mayrhofen niet bij het appartement kunnen testen en omdat het testcentrum maar om de dag open is, heeft Jasper na het ontbijt nog maar even een test gedaan hij het hotel.
Omdat de rit van Fiss naar ons hotel in Mayrhofen slechts 2 uur is en we pas om 16:00 uur konden inchecken, wilden we eerst naar Hintertux rijden. We gaan vandaag naar de sneeuw. Dat doe je toch niet zo vaak tijdens een zomervakantie.
We zijn 9:15 uur vertrokken uit Fiss en kwamen rond 12 uur aan op het parkeerterrein bij de Hintertuxer Gletsjer. Nadat we de auto geparkeerd hadden, hebben we bij de kassa van de bergbahn eerst voor 3 dagen een Zillertal Activcard gekocht. Hiermee kunnen we gratis gebruik maken van een aantal bergbanen en gratis gebruik maken van het openbaar vervoer in de regio. Deze kaart krijg je helaas niet gratis bij je accommodatie zoals in Fiss.
Met de Zillertal Activcard konden we bij de Hintertuxer gletsjer tot het eerste bergstation gratis met de lift. Omdat we naar de sneeuw wilden en daardoor dus helemaal naar de top wilden, moesten we voor de tweede en het derde bergstation bijbetalen (Kirsten gratis).
Nadat we de kaarten en liftpassen gekocht hadden en de zonnebrillen, zonnecrème, sleetjes en warme truien ingepakt hadden, zijn we met de Gletscherbus 1 naar het eerste bergstation gegaan. Hier vind je een paar winkeltjes, een restaurant en er stonden wat skelters om mee te spelen. We zijn hier niet blijven plakken, maar zijn met de Gletscherbus 2 verder naar boven gegaan.
We zijn verder gegaan naar het tweede overstapstation. Hier lag de eerste sneeuw en zagen we skiërs. Doordat de zon flink weerkaatste in de sneeuw, waren de zonnebrillen hier geen overbodige luxe. We hebben de eerste sneeuwballen gegooid en Kirsten heeft haar sleetje al uitgeprobeerd. Dat is toch best raar als je op zomervakantie bent. We hebben op het terras een heerlijke Kaiserschmarnn gegeten.
De derde lift bracht ons naar de top op 3250 meter hoogte. Vanaf hier hadden we een prachtig uitzicht en konden we kijken tot aan de Dolomieten. We hadden de warme truien duidelijk voor niks mee. Ook al was het maar 7 graden, in de zon was het flink warm.
We hadden van thuis twee platte sleetjes voor de kids meegenomen. Toen ze aan het sleeën waren zagen we dat je bij het ‘Gletscherflohpark’ met gratis tubes naar beneden kon op een speciale Snowtube baan en weer omhoog kon met een sleeplift. Nu was het helemaal feest.
Toen we uitgekeken waren en klaar met sleeën, zijn we weer rustig met de liften naar het dal gegaan. Het was een klein half uurtje rijden naar Mayrhofen. Aan het begin van het dorp hebben we gelijk maar boodschappen gedaan. Wel zo makkelijk. We kwamen om 16:45 uur aan bij Holiday Flats Dornau in Mayrhofen, waar we 5 nachten blijven.
Mayrhofen ligt in de Oostenrijkse deelstaat Tirol, aan het einde van het Zillertal. Er is hier in de buurt genoeg te doen, dus we zullen ons hier niet vervelen.
We werden bij aankomst door een vrouw naar ons appartement gebracht. Jeetje, wat was dat ruim en mooi. Alleen een klein minpuntje, ons appartement is op de bovenste etage en we hebben veel te veel bagage mee. Oei…
Nadat we onze spullen hebben uitgepakt en wat gegeten hebben, zijn we het centrum gaan verkennen. Ons hotel ligt op ongeveer 300 meter van het centrum van Mayrhofen. Het centrum is er gezellig met veel terrasjes. Wat een verschil met Fiss. Ook de ijssalon bij restaurant Mo’s was gelukkig snel gevonden.
Donderdag 22 juli: Mayrhofen (Met de Ahornbahn in Mayrhofen de berg op)
Na een heerlijk ontbijt met Kaiserboodjes, die de bakker na bestelling dagelijks bij de voordeur in een broodjeskrat legt, hebben we ons klaargemaakt om op pad te gaan. We zijn naar Oostenrijk gekomen om van de bergen te genieten. Vandaag staat de Ahorn in Mayrhofen op het programma.
Midden in Mayrhofen, ongeveer een kilometer van ons hotel, ligt de Ahornbahn. Deze lift beschikt over de grootste cabines van Oostenrijk en kan in één keer 160 mensen de berg op brengen. De deuren van de lift gingen net voor onze neus dicht. Na 15 minuten konden we dan toch naar boven. Het was wel even vreemd om zo dicht bij elkaar te staan terwijl je overal nog steeds 1,5 meter afstand moet houden, maar we gaan er maar vanuit dat het controleren van de 3 G’s (Getestet, Geimpft, Genesen) en de mondkapjes voldoende zijn.
Boven aangekomen konden we kiezen uit verschillende wandelingen. Wij hebben gekozen voor de Genießerrundweg. Eerst hebben we een klein stukje van deze rondweg gelopen langs het Filzenalm uitzichtpunt. Na dit korte rondje zijn we wat gaan drinken bij de Ahornhütte. Het was daar heerlijk in de schaduw op het terras. Het was namelijk best warm op de berg. We hebben daarna de rest van de rondweg gelopen en zijn onderweg gestopt bij een paar uitzichtpunten. Bij de Ahornsee zagen we een heerlijk beschut plekje voor de lunch en de kinderen hebben zich vermaakt met de vele kikkervisjes in het water. Van Kirsten hebben we geleerd dat je kikkervisjes gewoon kunt knuffelen en dat je daar uren mee bezig bent.
Rond half 2 hebben we de lift weer naar beneden genomen. Onze timing was nu perfect. Toen we in de gondel stapten gingen de deuren dicht en vertrokken we meteen.
‘s Middags zijn we lekker gaan zwemmen in het buitenzwembad van Mayrhofen. Met de Zillertal Activcard kun je iedere dag een keer gratis zwemmen. Het water was wel koud, maar het was een erg welkome verkoeling.
Om 15:30 was het nog 25 graden bij het zwembad. We zagen een erg donkere lucht aankomen, dus we hebben voor de zekerheid toch maar onze spullen gepakt. We hebben nog snel wat kleine boodschappen gedaan. Onderweg naar ons appartement begon het steeds harder te waaien. Een uurtje later ging het los met een flinke hagel- en regenbui.
Gelukkig regende het rond 18:00 uur wat minder en konden we met een paraplu naar het centrum. We hadden gereserveerd bij restaurant El Toro. We hebben daar heerlijk gegeten, al was het een flinke klus om die enorme hamburgers netjes naar binnen te krijgen. Ondertussen was het droog geworden en konden we rustig teruglopen. We waren nog niet binnen of het ging weer helemaal los. Er waren weerswaarschuwingen voor overstromingen door regenval, flinke hagelstenen en valwind. Gelukkig viel het bij ons nog mee, maar de foto’s van de enorme hagelstenen en ondergelopen straten die we gedurende de avond op facebook voorbij zagen komen uit de omgeving waren echt heftig.
Vrijdag 23 juli: Mayrhofen (Sparreboskasteel Rosenalmbahn Zell am Ziller)
De dag begon met een verplichte corona-test voor Jasper. In Mayrhofen wordt dit niet in de accommodatie gedaan, maar we konden voor een gratis test terecht bij een testcentrum aan de rand van Mayrhofen. We moesten hem wel van tevoren aanmelden, maar dat hadden we gelukkig al op tijd ontdekt.
In de zomer van 2016 is er op de Rosenalm bij Zell am Ziller een groot houten speelkasteel gebouwd. Op de plaatjes leek het beetje op het Maximapark in Vleuten waar de kids graag komen, maar dan groter en natuurlijk boven op een berg. Dat leek ons wel wat.
Met de Zillertal Activcard mochten we hier gratis naar boven. Met de Rosenalmbahn zijn we helemaal naar boven gegaan. Daar zagen we het Sparrenboskasteel/Fichtenschloß al liggen. Het was echt een geweldig speelparadijs met klimtorens, touwbruggen, glijbanen en nog meer. Vanaf 11 uur kon je daar op de barbecue zelf worstjes grillen. We hadden niets meegenomen, maar gelukkig kon je daar barbecue-worstjes en kartonnen bordjes uit een automaat kopen. Dat was best lekker.
Toen we het uiteindelijk wel gezien hadden bij het kasteel, Kirsten was nog lang niet klaar, hebben we nog een flink bord patat gegeten bij de Kreithütte.
We hebben de dag afgesloten bij de Fichtensee. Dat was wel even klimmen, maar zeker de moeite waard. Kirsten stond al direct in het koude water. We hebben daar een roeiboot gehuurd. Weer eens wat anders en erg leuk om te doen, zeker op zo’n warme dag (29°). Daarna heeft Kirsten nog even gespeeld in het afgeschermde ondiepe stuk van het meer en hebben de anderen lekker kunnen chillen op hun handdoeken.
Om terug te gaan naar de lift was het helemaal een flinke klim. We zijn duidelijk geen berggeiten, maar het is ons gelukt.
Terug in Mayrhofen zijn we maar gelijk naar het zwembad gegaan. De kids hebben het daar nog een flinke tijd uitgehouden. Opnieuw was het een erg leuke dag vandaag.
Zaterdag 24 juli: Mayrhofen (Innsbruck Altstadt en Bergisel)
Vandaag stond een bezoekje aan Innsbruck op programma. We hadden de auto geparkeerd bij de Altstad garage. Toen we uit de garage kwamen hadden we gelijk een mooi uitzicht op de Mariahilf, de mooie gekleurde huizen aan de andere kant van de Inn.
In Innsbruck zelf wilden we in ieder geval de belangrijkste bezienswaardigheden zien. We zijn eerst naar het Goldenes Dachl (Gouden Dak) gelopen. Zoals de naam al zegt heeft dit huis een balkon met een gouden dakje. Hier schuin tegenover staat een huis, genaamd Helbling Haus, wat een bijzonder gebouw… Op de Maria Theresienstraße konden we een bezoek aan het Hardrock Café natuurlijk niet overslaan. Jasper heeft weer een nieuw shirt aan zijn verzameling toegevoegd en Kirsten een knuffel.
Nadat we wat gedronken hadden op een terrasje, zijn we de Maria Theresienstraße verder doorgelopen naar de Triumphporte. Toen we genoeg van Innsbruck gezien hadden, zijn we op ons gemak weer teruggelopen naar onze auto.
We zijn verder gereden naar de Bergisel Springschans. Deze 50 meter hoge Olympische skispringschans hadden we al zien liggen toen we bij de Triumphporte waren. De Bergisel is de Olympische skischans en een van de vier locaties van het internationale Vierschansentoernooi. Mascha was er al een keer geweest tijdens haar verblijf in Oostenrijk ruim 20 jaar geleden, maar herkende het niet meer terug, Het bleek in 2002 vernieuwd te zijn. Mascha kon tijdens haar eerdere bezoek alleen maar via de trap (gratis) naast de schans naar boven klimmen. Dat was toen een flinke klim. Nu kon je tegen betaling met een treintje/kabelbaan omhoog. We vonden het niet echt de nodig om kaartjes te kopen om de springschans op te gaan, maar het was wel leuk om hem van zo dichtbij te zien.
Omdat we het te vroeg vonden om al weer naar Mayrhofen te rijden, hebben we nog een stop gemaakt in Hall in Tirol. Op de borden langs de weg stond dat dit het grootste en mooiste middeleeuwse stadje van Oostenrijk was. Toen we Hall binnenliepen zagen we al snel een bakkertje met heerlijke broodjes. Dat zorgde toch wel even voor wat keuzestress. Na ons overheerlijke broodje hebben we ook nog een ijsje gegeten. Het zou om 12 uur gaan regenen, maar het was nog steeds nog steeds droog. We hebben toen een wandeling door Hall gemaakt. Het bleek een leuk stadje. Wel jammer dat de meeste winkels op zaterdagmiddag gesloten zijn.
Terug in Mayrhofen kwamen we erachter dat we vergeten waren om een restaurantje voor de avond te reserveren. Na een rondje Mayrhofen hebben we uiteindelijk nog een plekje gevonden bij het restaurant waar we woensdag een ijsje hadden gegeten, Mo’s. Omdat het nog vroeg was hebben we eerst wat gedronken op het terras (wat is die Aperol gespritzt toch lekker) en zijn daarna naar binnen verhuist in verband met de weersvoorspelling. We hebben een heerlijke hamburger/pizza gegeten.
Toen we bijna klaar waren begon het ineens heel hard waaien. Omdat we al zo’n voorgevoel hadden, hebben we zonder een toetje te nemen snel afgerekend. We waren net de straat overgestoken of het ging los. We konden gelukkig meteen schuilen onder afdakje. Daar stonden we dan… Toen het iets minder hard regende, zijn we snel naar appartement gelopen. Het is toch wel prettig om een appartement in de buurt van het centrum te hebben.
In de avond viel er nog wel veel regen en onweerde het, maar het voorspelde noodweer is gelukkig uitgebleven.
Zondag 25 juli: Mayrhofen (Krimmler Wasserfälle)
Vanochtend werden we wakker met een zonnetje! Dat is een goed begin van deze dag. Er geldt nog steeds een weerwaarschuwing voor Tirol, dus ieder uurtje zon is er één.
Jasper moest zichzelf weer laten testen. Op zondag worden er geen testen afgenomen door het testcentrum. Gelukkig hadden we dat in Fiss al gezien en hadden we daar van de hoteleigenaar een qr-code gekregen die we konden gebruiken bij de zelftest die Jasper op school had gekregen. Zo konden we zijn zelftest registreren via Tiroltestet. Dat ging erg makkelijk en hij mag nu weer 24 uur overal in.
Na het ontbijt gingen we op weg naar Krimml om de Krimmler Wasserfälle te bezoeken. In Krimml aangekomen, begonnen we vol goede moed aan de wandeling naar beneden. Als eerste wilden we onderaan de waterval kijken. Met flink wat lawaai komt een stortvloed van water naar beneden. Net als al de andere toeristen hier, zijn we op de rotsen geklommen om zo dicht mogelijk bij de spetterende waterval te komen. Dit zorgde voor een heerlijke verkoeling.
Op ons gemak vervolgden we onze wandeling naar boven. Het was een flinke klim naar het restaurant, die boven de tweede val van de waterval ligt. De waterval bestaat uit drie delen: het bovenste deel is een val van 140 meter, het tweede gedeelte is een val van 80 meter en de onderste val is ook 140 meter. Het wandelpad gaat al slingerend naar boven. Onderweg zijn we bij verschillende uitzichtpunten gestopt om wat foto’s te maken en een beetje op adem te komen. Toen we bij het restaurantje aankwamen, hebben we besloten om de laatste klim niet te doen. Nadat we onszelf hadden verwend met een apfelstrudel op het terras, zijn we weer begonnen aan de afdaling naar onze auto. Dat ging een stuk sneller dan de heenweg. Het was ondertussen weer lekker warm geworden, 25 graden.
Nadat we in het zonnetje ons stokbroodje hebben opgegeten, zijn we weer terug naar Mayrhofen gegaan. We wilden daar nog even een terrasje pakken. Helaas bleek de weersverwachting met betrekking tot het regenen ook vandaag weer te kloppen. Om 14:00 uur begon het te regenen. Onze vakantiewoning ligt vlakbij het centrum, dus met een paraplu zijn we op zoek gegaan naar een leuk terrasje. Bij Kostner hebben we heerlijk genoten van een warme chocolademelk met slagroom.
Vanmorgen hadden we een tweede poging gedaan om een tafel te reserveren bij Berg und Tal. Dit keer hadden we meer geluk. We hebben hier heerlijk gegeten.
Maandag 26 juli: Mayrhofen – Zell am See – Großglockner Hochalpenstraße – Wagrain
Vandaag reden we van Tirol naar het Salzburgerland. Toen we vertrokken regende het. De weersvoorspelling voor de komende week is erg wisselvallig met veel regen en onweersbuien. Het weeralarm geldt nog steeds.
We besloten om toch maar ons plan aan te houden en na de test van Jasper naar de Großglockner Hochalpenstraße te rijden en te duimen dat het daar mee zou vallen met het weer.
Toen we net voorbij Gerlos waren stopte het met regenen en toen we over de Gerlos Bundesstraße naar beneden reden zagen we af en toe een beetje blauw in de lucht.
Omdat het weer steeds beter werd en omdat we toch door Zell am See reden, besloten we om daar alvast een stop te maken. Daar wilden we eigenlijk later deze week heen, maar met de huidige weersvoorspelling waren we bang dat het er dan niet meer van zou komen. In haar jongere jaren heeft Mascha een aantal jaren in Kaprun en Zell am See gewerkt als reisleidster en als ski-/snowboardleraar bij de skischool in Zell am See.
We zijn langs het oude werk en oude huis van Mascha gereden. Leuk om dat weer eens te zien. In Zell am See centrum aangekomen was het prachtig weer. We hebben snel de auto in een van de vele parkeergarages gezet en zijn gelijk naar het meer gelopen. Wat is het daar mooi in de zomer. Op de boulevard en in het centrum van Zell was het gezellig druk. Na een rondje centrum zijn we neergeploft op een terrasje en hebben ons later bij een bakkertje nog verwend met een lekker zoet broodje. Het was heel erg leuk om na al die jaren weer eens terug te zijn in Zell am See.
Het weer was nog steeds prima, dus zijn we naar de Großglockner Hochalpenstraße gereden. Deze prachtige weg kun je alleen in de zomer berijden.
Nadat we een dagkaart hadden gekocht begonnen we aan de klim naar boven met de vele haarspeldbochten en prachtige uitzichten op de bergen. Af en toe zagen we nog wat restjes sneeuw op de bergtoppen. We hadden geen idee hoe de Großglockner er uit zou zien en wisten dus niet zo goed naar welke top we zochten. Gelukkig stond er een ‘kijkwijzer’ bij een van de uitzichtpunten die de juiste bergtop aanwees. We zijn doorgereden naar een klein meertje en hebben wat gedronken bij de Edelweiss Hütte op het voor ons hoogste punt. Het waaide daar flink. Het uitzicht was daar erg mooi.
Kirsten heeft bij het uitzichtpunt bij de Edelweiss Hütte een Happy Stone verstopt. Ze is erg benieuwd wie haar Happy Stone vindt.
De lucht was ondertussen flink dichtgetrokken, mooie tijd om naar ons appartement in Wagrain te rijden.
Rond 17:00 uur kwamen we aan bij Schlosserhaus Appartments in Wagrain. We zullen hier 7 nachten verblijven. Ook dit appartement met twee slaapkamers zag er weer prima uit.
Omdat we in Wagrain alleen logies hebben en nog niet bekend zijn in Wagrain, hebben we lekker in ons appartement gegeten. Dat bleek achteraf een heel goed plan, want toen we na het eten Wagrain gingen verkennen bleek dat meerdere restaurantjes op maandag gesloten zijn. Het centrum was helaas erg uitgestorven.
Terug in het appartement hebben we gelijk maar alle testafspraken gereserveerd voor Jasper en op de vertrekdag ook één voor Kirsten (nodig voor terugreis Duitsland). Hiervoor moeten we naar St. Johan im Pongau, hier 10 minuten vandaan. Jasper moet nog steeds om de dag testen, want de tijd na zijn eerste vaccinatie is helaas nog te kort.
Dinsdag 27 juli: Wagrain (Eisriesenwelt)
Vanmorgen hebben Dave en Jasper heerlijke verse broodjes gehaald bij de bakkerij naast ons hotel.
Toen we vanmorgen de weersverwachting zagen, besloten we om naar de Eisriesenwelt te gaan. Het weer was namelijk beter dan verwacht. Eisriesenwelt is dan wel binnen, maar de weg er naar toe is buiten en om nou doorweekt in een ijsgrot te lopen…
Op weg naar het parkeerterrein reden we langs het kasteel Hochwerfen, hoog op een rots. Dat was toch wel even een fotostop waard. Al snel kwamen we op de parkeerplaats bij Eisriesenwelt. Het was maar een half uurtje rijden vanaf ons appartement. Het was nog erg rustig, dus we konden de auto vlak voor de ingang parkeren. Zoals later zou blijken was dat erg prettig. We hadden vanmorgen al online kaarten gekocht zoals op de website werd geadviseerd. Er wordt gewerkt met een tijdslot en vol is vol.
We mochten gelijk doorlopen. Op de site hadden we gelezen dat het een flink stukje klimmen zou zijn. Pffff, dat was het zeker. Het stuk naar de lift viel nog wel mee, maar tijdens de klim na de lift hebben we toch maar een paar keer een ‘fotostop’ ingelast om even op adem te komen. We waren blij toen we boven waren. Tijd om bij te komen was er niet. Er werd gevraagd of we in de Duits- of Engelssprekende groep wilden. Dat maakte ons niet zoveel uit. De Engelssprekende groep was kleiner dus we hebben voor Engels gekozen. Die groep bleek gelijk weg te gaan. Snel de truien, jassen en handschoenen aan en daar gingen we. Door het grote verschil tussen de warme lucht buiten en de koude lucht in de grot, waaiden we bijna uit ons hemd toen we de grot binnen stapten. Eenmaal binnen stopte de harde wind weer. In de grot klommen we achter de gids aan een enorm hoge trap op. Op verschillende punten bleef de gids staan om het een en ander te vertellen en om mooie ijsruimtes te verlichten. Officieel mogen er geen foto’s in de grot gemaakt worden in verband met oponthoud, maar omdat we maar met een kleine groep waren werd er een uitzondering gemaakt
Vele traptreden later konden we zeggen dat het klimmen echt de moeite waard was. Wat was dit een bijzondere ervaring. Ook de kids hebben genoten.
Na afloop hebben we lekker geluncht bij een berghut vlakbij de uitgang: broodje met worst, tosti en Dave eindelijk dan toch een goulashsoep. Dat hadden we wel verdiend vonden we. De terugweg naar de auto, bergafwaarts, ging een stuk gemakkelijker.
‘s Middags zijn we naar de Wasserwelt in Wagrain geweest, vlak bij ons appartement. Dit zwembad is voor toeristen uit Wagrain gratis op vertoon van de gästekarte. Bij het zwembad aangekomen bleek dat de vrouw die ons gisteren bij het appartement heeft ingecheckt alleen de kaart voor Dave heeft geactiveerd. Hierdoor konden we dus niet gratis het zwembad in. We hebben gebeld met het appartement maar daar schoten we weinig mee op. We zijn toen maar terug gegaan en hebben de andere kaarten laten activeren. Daarna zijn we weer snel teruggegaan naar het zwembad. We hebben daar gezwommen tot de lucht uiteindelijk echt te dreigend werd. Toen we bij de Spar aankwamen voor boodschappen begon het flink te regenen.
We zijn uiteten gegaan bij Wagrainer Hof, op loopafstand van ons appartement. Kirsten was helemaal blij met haar Kaiserscharrn als avondeten. We konden lekker buiten op het terras zitten. Het enige nadeel van de terrasjes in Wagrain is dat de auto’s op ongeveer 2 meter afstand langs het terras rijden. Er zit bijna geen stoep tussen de terrasjes/winkeltjes en de weg. Je kunt ook niet echt lekker lopen op de smalle stoep. We zijn de hele tijd op onze hoede voor langsrijdende auto’s die niet echt vaart minderen als ze voetgangers tegenkomen. Ook ons hotel ligt direct aan de drukke weg. Toen we net klaar waren met eten begon het weer te regenen.
Woensdag 28 juli: Wagrain (Salzwelten Hallein, Salzburg, Hangar 7)
Omdat de weersvoorspelling voor vandaag wat minder was, zijn we vlakbij Salzburg naar de Salzwelten in Hallein geweest. Deze zoutmijnen behoren tot de oudste van de wereld. Vroeger had Salzburg zijn rijkdom te danken aan het ‘witte goud’ uit deze zoutmijn. Tot 1989 werd er in Hallein zout gewonnen, sinds 1994 kunnen toeristen deze zoutmijn bezoeken.
Online hadden we al kaartjes gereserveerd met een tijdafspraak, zodat we niet in een lange rij zouden komen. We hadden gereserveerd voor de toer van 10:30 uur. Je mag namelijk alleen met een gids de mijn in.
Voordat we de zoutmijn in mochten, moesten we eerst beschermende kleding over onze kleding aan trekken. We zagen er wat bijzonder uit in deze kleding. De kleding was niet erg charmant. We kregen een erg wijde witte overjas en een broek met extra billenbescherming voor het glijden. Als je het koord van de broek goed aantrok bleef deze aardig hangen. De tassen moesten we achterlaten, maar de camera mocht gelukkig wel mee. De excursie zelf duurde ongeveer 1,5 uur. Na een korte informatieve film liepen we met onze gids een stukje naar beneden. Daar stond een mijntreintje (een soort turnbalk op wieltjes) op ons te wachten. We moesten achter elkaar op het treintje zitten en werden zo’n 600 meter de zoutmijn in gereden. Tijdens de wandeling die daarop volgde werd van alles verteld over de zoutwinning nu en vroeger.
Voor de kinderen was het hoogtepunt de twee houten mijnwerkers glijbanen, een glijbaan van 2 houten balken, waarmee we snel een stuk lager in de mijn konden komen. In tweetallen en met een hoop gegil gleden we met flinke snelheid naar beneden de mijn in. De tweede glijbaan, de langste, ging echt goed snel.
Erg mooi was het boottochtje over een klein ondergronds zoutmeertje dat verlicht werd met allemaal gekleurde lampen.
Tijdens onze wandeling door de zoutmijn, zijn we twee keer de grens overgestoken. Eerst liepen we van Oostenrijk naar Duitsland en later weer terug. Aan het eind van de toer hebben de kinderen hun handtekening op de wall of fame geschreven en gingen we met de roltrap weer naar boven. Het treintje bracht ons weer terug naar de uitgang. De kids kregen als aandenken van de gids een klein busje zout.
Salzburg
We zaten erg dicht bij Salzburg en het was nog droog, dus we besloten om een bezoekje te brengen aan deze stad bekend van Mozart en The Sound of Music. Met wat geduld omdat de garages in de buurt van het centrum vol waren, konden we de auto parkeren in de Altstad garage in het centrum van de stad.
We kwamen de parkeergarage uit bij de Pferdeschwemmen, een vroegere wasplaats voor paarden. Als snel liepen we over een klein marktje waar ze heerlijke broodjes hotdog verkochten. Wat een goede timing. Toen we op goed geluk doorliepen, kwamen we uit bij de Residenzplatz met een prachtige fontein en bij de Dom van Salzburg. Toen we daar wat foto’s maakten zagen we ineens enorme zwarte wolken aankomen. Oei, dat was niet best.
Omdat we in ieder geval in de Getreidegasse geweest wilden zijn, zijn we daar snel naar toe gelopen. We hebben daar het geboortehuis van Mozart gezien. De beroemde componist werd hier op de derde verdieping geboren en het huis is nu een museum over zijn werk en leven. Daar tegenover hebben we wat lekkers gehaald bij Starbucks. Daarna begon het flink hard te regenen. We hebben een flinke tijd heel sneu onder een afdakje staan schuilen. Gelukkig stond de auto in de buurt dus toen het iets minder hard regende zijn we snel terug naar de auto gelopen. Het is helaas maar een kort bezoekje aan Salzburg geworden.
Omdat we nog niet terug wilden naar ons appartement zijn we naar Hangar 7 gegaan, ongeveer 10 minuten van het centrum vandaan. Toevallig had Mascha vanmorgen een berichtje over Hangar 7 voorbij zien komen op een Facebookpagina. We hadden er nog niet eerder van gehoord. Er stonden hier verschillende racewagens en vliegtuigjes van Red Bull. De toegang was gratis.
Voor de avond hadden we een tafel gereserveerd aan de overkant van de weg bij Borak. Dat was maar goed ook, want het regende nog steeds heel hard. De hamburgers en pizza smaakten heerlijk.
Donderdag 29 juli: Wagrain (Geisterberg in Saint Johann im Pongau)
De voorspelling voor vandaag was de beste van de hele week. Het was dus een prachtige dag om nog een laatste keer de berg op te gaan. We besloten om naar de Geisterberg in Saint Johann im Pongau te gaan. De Alpendorfbahn ligt op 15 minuten rijden van Wagrain. In het dal was het erg bewolkt maar de lift bracht ons boven de wolken waar het lekker zonnig was. Bovengekomen moesten we nog een flink stuk klimmen naar ‘het rijk van de grappige geesten’. Halverwege hebben we maar een drinkpauze ingelast bij Buchau Hütte. Hier konden de kinderen leuk spelen met skelters.
Langs het wandelpad vonden we meer dan 40 speeltuintjes met als hoogtepunten het Geisterbergschloß, het Geisterdorf en de Wasserspiele. Kirsten raakte maar niet uitgespeeld. Wat leuk was het ook hier.
Kirsten vond op de berg een mooi plekje om weer een van haar Happy Stones te verstoppen. Omdat ze erg nieuwsgierig was of iemand hem zou vinden, is ze even blijven wachten. Niet veel later werd haar steen gevonden door een jongetje die er heel blij mee was.
Bij de kassa beneden had Kirsten een Geistermedaillon gekregen. Bij iedere geestenwereld moest ze zoeken naar informatie en het juiste geestenstickertje op de juiste plek plakken. Beneden aangekomen moest ze haar medaillon laten controleren en kreeg ze een certificaat en een mooie jojo als beloning.
Omdat het nog steeds van dat prachtige weer was, hebben we de middag doorgebracht bij Wasserwelten Wagrain. Het was er nu enorm druk. Het is echt een heel leuk zwembad.
‘s Avonds zijn we nog een keer gaan eten bij Wagrainer hof. Ook nu hebben we weer heerlijk gegeten.
Vrijdag 30 juli: Wagrain (Liechtensteinklamm)
Vanmorgen moest Jasper zich om 9:00 uur eerst weer laten testen in Saint Johann im Pongau. Omdat we lekker vroeg waren, zijn we gelijk doorgereden naar de Liechtenstein Klamm in Saint Johann im Pongau, een van de langste en diepste kloven van de Alpen.
De Liechtenstein Klamm zelf is 4 kilometer lang en eindigt in een waterval. Als toerist kun je een kilometer van de kloof bewandelen, deels via trappen en voor een deel over houten wandelpaden en bruggen. Op sommige punten schijnen de rotswanden wel 300 meter hoog te zijn.
Nadat de kloof in 2017 is gesloten na een ongeval, is deze in voorjaar van 2020 weer geopend voor toeristen. In de tussentijd is er een spiraalvormige wenteltrap, een helix, gebouwd. De helix gaat ongeveer 30 meter de diepte in en brengt je met 367 traptreden de kloof in. Van bovenaf was het heel apart om langs die helix naar beneden te kijken.
Het was er nog lekker rustig toen we aankwamen. We hadden ook genoeg tijd en ruimte om ongestoord foto’s te maken zonder andere mensen te hinderen. Op de terugweg kwamen we aardig wat tegenliggers tegen die in een flinke rij achter elkaar aan liepen. Toen we uit de kloof kwamen stond er een enorme rij bij de kassa. We hadden dus geluk vanmorgen. We hebben nog even genoten van een drankje op het terras van Gasthaus Liechtensteinklamm naast de ingang.
Voordat we terugreden naar ons appartement, hebben we nog een korte wandeling gemaakt door het centrum van Saint Johann im Pongau.
Na de lunch zijn we weer naar Wasserwelt Wagrain gegaan. We konden daar blijven tot ongeveer 4 uur. Toen werd de lucht zo dreigend dat we besloten om terug naar ons appartement te gaan. Dat was maar goed ook, want toen we daar waren begon het flink te regenen en onweren.
Voor de avond hadden we een tafeltje gereserveerd bij Joe’s Pub, vlak naast ons appartement. Er stonden hier hele andere dingen op de kaart dan in de eerdere restaurantjes, zoals een heerlijke gyros-teller en lasagne, dus dat was ook een lekkere afwisseling.
Zaterdag 31 juli: Wagrain (Jägersee en Europark Salzburg)
Vandaag zou het weer een stuk slechter zijn dan de eerdere dagen. Vanmorgen bleek dat het in Wagrain tot ongeveer 13:00 uur toch droog zou zijn. Van onze buren hadden we gisteren gehoord dat een wandeling rond de Jägersee een aanrader was en niet zo lang duurde (45 minuten wandelen). Dat leek ons een prima plan voor vandaag. Aan het eind van de wandeling scheen de zon zelfs nog even.
We zijn met de auto naar Klein Arl gereden, Aan het eind van de weg konden we gemakkelijk de auto kwijt. We hebben op ons gemak een wandeling gemaakt rond de Jägersee. Vreemd dat we dit meer tijdens het googlen naar leuke dingen om te doen en bezienswaardigheden van dit gebied niet tegen zijn gekomen. Het was hier namelijk prachtig.
Na de lunch zijn we naar het Europark gegaan, een shoppingmall in Salzburg. Doordat er vanaf 13:00 uur regen en onweer voorspeld werd, durfden we geen activiteit buiten meer te doen. De weg naar Salzburg bleek erg druk met vakantieverkeer. Tja, ook als je al op vakantie bent kun je last hebben van zwarte zaterdag. Helemaal niet aan gedacht. Er waren leuke winkels in het Europark en we zijn leuk geslaagd met shoppen.
Omdat de kids graag nog even wilden zwemmen in Wagrain, hebben we broodjes met Frankfurts gekocht. Dat bleek maar goed ook. We vertrokken rond 16:00 uur uit Salzburg en kwamen pas rond 18:00 uur aan in Wagrain. Het stond helemaal vast op de snelweg.
Omdat het in Wagrain nog droog was, maar er erg slecht weer in aantocht was, zijn we snel naar het zwembad vertrokken. Helaas moest iedereen na een half uurtje zwemmen het water verlaten. De lucht was ondertussen erg dreigend geworden. Terug in het appartement begon het flink te regenen en te onweren. Dit is de hele avond zo gebleven. Gelukkig hoefden we er niet meer uit.
Zondag 1 augustus: Wagrain
Nadat het de hele nacht flink heeft geregend en geonweerd, was het vanmorgen gelukkig even droog. Nadat we lekker hadden uitgeslapen zijn we om 10 uur opnieuw naar Wasserwelt Wagrain geweest. Het was er nog lekker rustig dus waren er binnen nog ligbedjes vrij. Gelukkig maar, want de temperatuur is van gemiddeld 27 graden deze vakantie ineens gedaald naar slechts 15 graden. Vanwege het slechte weer mochten we maar 3 uur zwemmen. Dat leek ons ruim voldoende.
Vlak voordat we zouden vertrekken werd de lucht zwart en haalden de badmeesters alle stoelen binnen. Toen we naar de auto liepen begon het te onweren.
‘s Middags zijn we naar Wagrainerhof gewandeld om als afsluiting van de vakantie nog een heerlijke Apfelstrudel met vanillesaus te eten. Je moet toch wat met het slechte weer. Ook ‘s avonds hebben we hier nog een keer gegeten, omdat we nog een keer iets Oostenrijks wilden eten. Voor de laatste keer hebben we genoten van de Kaiserschmarren, Wagrainer Herrengröstl, Pongauer Kasnock’n en Grillteller. Heerlijk…
Maandag 2 augustus: Wagrain – naar huis
Door de nieuwe coronamaatregelen in Duitsland en de daarbij horende aanpassingen bij de Geierlay hangbrug die voor ons erg ongunstig uitpakten, hebben we besloten om ons hotel in Atlay te annuleren en vanuit Oostenrijk rechtstreeks naar huis te rijden.
Zondag is de nieuwe coronamaatregel ingegaan die zegt dat iedereen boven de 12 jaar volledig gevaccineerd of getest moet zijn om Duitsland in te mogen. Dat geldt nu niet alleen voor mensen uit risicolanden maar uit alle landen. Jasper moest zichzelf dus nog een laatste keer testen met de zelftest met registratie die we nog uit Fiss hadden.
Om half 8 zijn we vertrokken. Zoals verwacht troffen we bij de receptie niemand van het appartement, terwijl we duidelijk hadden aangegeven wanneer we zouden vertrekken. Na nog een keer gebeld te hebben naar de eigenaar zijn we maar vertrokken.
Onderweg hadden we de verwachtte vertragingen bij de verschillende Baustellen. Bij de grens naar Duitsland stond, zoals al aangekondigd was, douane om mensen te controleren op de corona-bewijzen, maar we mochten gewoon doorrijden. Na wat tussenstops en af en toe wat kort oponthoud waren we rond half 8 weer thuis.
Ook nu kunnen we weer terugkijken op een erg leuke en afwisselende vakantie. Ondanks het wat mindere meer op sommige dagen, hebben we toch alles kunnen doen wat we hoopten te doen. Een vakantie naar Oostenrijk is echt een aanrader.