Maandag 17 juli 2023
- Vannacht overnachten we in de nachttrein van Ayutthaya naar Chiang Mai
- Weer: 34°C, bewolkt, maar de zon laat zich regelmatig zien
Na ons geweldige bezoek aan de jungle, gaan we vandaag weer terug naar de stad. De hele dag en nacht staan in het teken van reizen. Eerst reizen we met een taxi naar Ayutthaya, waar we de middag zullen doorbrengen. In de avond nemen we de nachttrein naar Chiang Mai waar we morgen aan zullen komen. We zijn erg benieuwd naar de treinreis, weer een nieuwe ervaring.
We hebben nog getwijfeld of we met de dagtrein naar Ayutthaya zouden reizen of met een taxi/minibus. Een taxi is voor Thaise begrippen namelijk een stuk duurder dan wat de trein voor vier personen zal kosten. De eerste trein vanaf Pak Chong (vlakbij Khao Yai) naar Ayutthaya vertrekt om 10:00 uur. We moeten dan eerst nog een taxi regelen om bij het station in Pak Chong te komen. De rit naar Ayutthaya duurt ongeveer 2 uur en is alleen mogelijk in de wat minder comfortabele 3e klasse. We komen dan rond 12 uur aan in Ayuttaya. We kiezen toch voor de duurdere taxi, omdat we op die manier zelf onze vertrektijd kunnen kiezen.
Ayutthaya
Na het ontbijt worden we om 08:45 uur door de taxi, geregeld door onze accommodatie, opgehaald. Het blijkt dezelfde chauffeur te zijn als die ons heeft opgehaald in Kanchanaburi. Als we 5 minuten onderweg zijn, loopt er een groep makaken langs de weg, net zoals gisteren in het National Park.
Na een ritje van ongeveer 2 uur worden we afgezet bij het treinstation van Ayutthaya. Als eerste gaan we op zoek naar het bagagedepot waar we tegen een kleine vergoeding onze bagage bewaakt achter kunnen laten. Het bagagedepot is snel gevonden. Dit blijkt ook gelijk het pakjeskantoor te zijn waar onze treintickets klaarliggen voor de de nachttrein die we bij 12go.asia hebben gereserveerd. Er zit een flink opgefokte man in uniform. Geen idee waarom hij zo gestrest is, want we zijn de enige mensen in zijn ‘kantoortje’. We krijgen zoals afgesproken onze tickets. Nu alles geregeld is, kunnen we op pad.
Ayutthaya is de oude hoofdstad van Siam en was een grote en rijke stad. In 1767 hebben de Birmezen na de val van het koninkrijk Ayutthaya veel van de stad verwoest. In Ayutthaya zijn nog vele restanten te zien van de mooie stad die het ooit was, waaronder de overblijfselen van eeuwenoude tempels (nu UNESCO Werelderfgoed).
We willen een aantal van die tempels bezoeken. De afstanden tussen de verschillende bezienswaardigheden zijn te lang om te voet af te leggen, zeker met de warmte hier. We hebben thuis een tuktuk gereserveerd voor de rest van de dag via Tuk Tuk Joy Dit lijkt ons de ideale manier om naar de verschillende bezienswaardigheden van Ayutthaya te reizen.
We zijn nog een beetje vroeg en drinken daarom eerst op een lekkere koude smoothie/frappé bij het Nong Nine restaurant, aan de overkant van het station. Dan lopen we terug naar het station. Zoals afgesproken staat Joy, onze chauffeur, daar op ons te wachten. Na een kort overleg (hij spreekt redelijk Engels) over wat we graag willen zien gaan we op pad. Heel comfortabel is de tuktuk niet met Europese beenlengte, maar het is wel ontzettend leuk.
De eerste tempel die we bezoeken is de Wat Yai Chai Mongkhol. Dit is een van de belangrijkste tempels van Ayuttha en is gebouwd in 1357. We lopen de grote trap op en kunnen vanaf daar het hele terrein overzien. We zien heel veel Boeddhabeelden, wel honderden naast elkaar. Het is hier heel erg druk met toeristen. Ook lopen er veel monniken rond. Net voordat we weggaan vinden we de grote liggende boeddha. Dit Boeddhabeeld is 15 meter lang en gekleed in een geel gewaad, de kleur van het boeddhisme. Bij het gezicht van deze boeddha is een plekje met wierookstokjes waar mensen kunnen bidden.
De volgende tempel die we bezoeken is de Wat Phra Mahathat, gebouwd in 1374. De tempel van de grote relikwie, is de bekendste tempel van Ayutthaya en vooral bekend door het Boeddhabeeld tussen de wortels van een bodhiboom. Niemand weet hoe het hoofd hier terecht is gekomen, al zijn er wel wat theorieën over. Het kan zijn dat het beeld werd achtergelaten nadat de Birmezen Ayutthaya hadden verwoest. Ook wordt er gezegd dat een dief het hoofd probeerde te stelen, maar dat het te zwaar was om het over de muur te tillen waarna het beeld is achtergelaten. Voor ons maakt het niet zoveel uit hoe het beeld er is gekomen. Het is in ieder leuk voor een foto. Ook het terrein van de Wat Phra Mahathat is erg groot. De verschillende onderdelen van de tempel zijn flink beschadigd en erg verzakt. Bij veel van de Boeddhabeelden zijn de hoofden afgehakt, zoals we zien bij meerdere tempels in Ayutthaya. Deze hoofden zijn afgehakt tijdens de inval van de Birmezen en nooit herstelt.
Aan de overkant van de Wat Phra Mahathat bezoeken we de Wat Ratchaburana. Het is een van de 5 belangrijkste tempels in het oude koninkrijk van Ayutthaya, ooit gebouwd door koning Borommarachitirat II. De hoge prang zagen we al toen we bij de Wat Phra Mahathat liepen. Je kunt hier via een trap naar het hoofdaltaar van de tempel klimmen, maar daar vinden we het een beetje te warm voor. We wandelen een stukje over het grote terrein. Ook hier zien we weer heel veel onthoofde Boeddhabeelden.
We vragen onze chauffeur om even te stoppen bij een 7-Eleven. Het is tijd voor een tosti en een koud drankje. Als we klaar zijn rijden we door naar de Wat Chai Watthanaram die gebouwd is in 1630. Deze tempel wordt beschouwd als mooiste tempel van Ayutthaya. De tempel ligt net buiten het centrum aan de Chao Phraya rivier. Deze in Khmer-stijl gebouwde tempel was ooit een belangrijke koninklijke tempel. Ook hier zien we bij veel van de Boeddhabeelden dat de hoofden zijn afgehakt.
We rijden door naar de Wat Lokayasutharam. Hier bekijken we alleen het enorme liggende witte Boeddhabeeld, met een lengte van 42 meter en een hoogte van 8 meter. De resten van de tempel daarachter geloven we wel. Ondertussen laat onze gids horen dat de enorme speakers die hij in zijn kleine tuktuk heeft gebouwd het ook echt doen. Ineens horen we knetterhard ‘Bloed Zweet en Tranen’ van Andre Hazes vanuit onze tuktuk komen. Alle bezoekers kunnen meegenieten. We weten nu meteen wie er nog meer Nederlands zijn.
We hebben geen idee wat er nog meer te zien is in Ayutthaya. Onze tuktuk-chauffeur heeft verschillende gelamineerde fotootjes van bezienswaardigheden en laat er ons een paar zien. We vinden alles prima. Hij brengt ons eerst naar de Wat Phu Khao Thong, ook wel Golden Mount genoemd. Deze tempel ligt een beetje buiten het centrum. We zijn hier samen met twee andere toeristen en een monnik. Dit is een hele witte tempel. Het is wel even een klim op de steile trappen naar boven, maar daar hebben we wel een goed uitzicht op het Koning Naresuan-monument waar we zojuist ook langs zijn gereden. We lopen een rondje om de Stupa en hebben dan wel weer genoeg gezien.
Als laatste gaan we naar de Phra Mongkhon Bophit. Net als bij de meeste tempels waar we in gaan, moeten we ook hier onze schoenen uitdoen. Na zo’n lange warme dag beginnen er toch wat nare luchtjes te ontstaan als we de schoenen uitdoen. Het is niet anders. Binnen zit een grote zittende bronzen Boeddha van bijna 17 meter hoog op ons te wachten.
Onze tuktuk-chauffeur wil ons nog veel meer laten zien, waar we zijn er echt klaar mee. We hebben in een korte tijd heel veel gezien en zijn best gaar. We halen bij de 7-Eleven nog een paar drankjes voor onze treinreis. Om 16:30 uur zijn we weer terug bij het station. We zien direct naast het station een café waar ze, hoe kan het ook anders, smoothies en frappé verkopen. We nemen daar de tijd om weer op temperatuur te komen. Het is hier echt warm.
Toen we vanmorgen bij aankomst in Ayutthaya een smoothie hadden gedronken bij het Nong Nine restaurant, hadden we ook de kaart bekeken. Die zag er goed uit. We lopen dus weer naar de overkant om heerlijk te eten, zodat we met een goed gevulde maag aan onze treinreis gaan beginnen. Tijdens het eten wandelt er ineens een flinke pad langs ons tafeltje. We hebben wel even voor de zekerheid gevraagd of deze pad iets te maken heeft met het Thaise gerecht Pad Thai, maar dit is gelukkig niet zo. Iets later volgt er een omroepbericht en klinkt het Thaise volkslied. Een paar Thai op straat blijven staan. Dan wordt de vlag bij het station neergestreken. Apart om te zien. Dit is iets dat wij toch niet zo gewend zijn, het koningshuis eren.
De nachttrein naar Chiang Mai
Als we klaar zijn lopen we ruim op tijd naar het station en halen onze bagage weer op. Onze trein, de nieuwe trein 9, vertrekt vanaf perron 1. Het is flink druk op het station. Als er een trein komt begint er een medewerker luid aan een bel te zwaaien en komen de reizigers in beweging. We genieten van de, in onze ogen, chaos op het station.
Onze trein vertrekt volgens de tickets om 19:44 uur. Precies op tijd rijdt onze trein het station binnen. Een steward heeft ons ruim op tijd naar de juiste plek op het perron gestuurd. We zitten in het laatste treinstel van de trein. We moeten dan ook helemaal aan het eind van het perron wachten.
Als de trein tot stilstand komt, staat ons treinstel net buiten het perron. De steward begint te schreeuwen en de hele groep reizigers voor treinstel 13 moet nu bij treinstel 12 naar binnen. Geen probleem voor ons, maar het veroorzaakt weer een hoop geschreeuw en stress bij de medewerkers.
We hebben een eerste klas sleeper met airco gereserveerd via 12go.asia. We hebben hier twee kleine tweepersoons compartimenten met een stapelbed en een klein wasbakje. Er is een tussendeur naar het aangrenzende compartiment. We weten nu wel waarom het zo lastig was om aan treinkaartjes voor de eerste klas te komen. Er is maar één treinstel voor de eerste klas. Onze sleepers zijn snel gevonden. Met wat duwwerk krijgen we onze bagage aardig onder de bedden. We hadden bij het maken van de reservering al gezien dat we reizen met de ‘nieuwe trein’, trein 9. Deze trein rijdt sinds 2018 en is het meest comfortabel. In iedere wagon bevinden zich redelijk schone toiletten. Er zijn twee toiletten en een douche in ons treinstel. Op een beeldscherm in ons compartiment kunnen we zien wat de volgende stations op de route zijn en of er iemand op het toilet zit.
Als we in de trein stappen, zijn de bedden al uitgeklapt en opgemaakt. Op de bedden liggen zakken met dekenpakketten. Het onderste bed is wat ruimer dan het bovenste bed en heeft een raam. Kinderen mogen niet in het bovenste bed slapen omdat ze eruit kunnen vallen.
Het is best fris in bed, vooral in het bovenste bed waar de airco flink blaast. De airco kan niet uit, maar is volgens de steward instelbaar. Wat er nou echt verstelbaar is, dat weten we nog steeds niet. De airco heeft duidelijk maar één stand die we een heel klein beetje van richting kunnen laten veranderen. Gelukkig kunnen in de eerste klas wel de lichten uit ‘s nachts. Dat kan niet als je in de twee klas reist. Dat valt weer mee. Nu maar hopen dat we een beetje zullen slapen vannacht.
Lees verder: Reisverslag dag 11: Chiang Mai