Dinsdag 23 juli 2024
- Ons hotel in Špindlerŭv Mlýn: Pension Luky
- Reisafstand: Liberec – Špindlerŭv Mlýn 117 km
- Weer: 22°C, zonnig met af en toe wat bewolking
Vandaag rijden we verder naar de volgende bestemming: Špindlerův Mlýn in het Reuzengebergte.
Onderweg maken we een stop bij de Bozkovske Dolomitove Cave, ofwel de Bozko grotten. Dit is het grootste grottencomplex van Noord-Bohemen. We hebben gereserveerd voor de tour van 10 uur. Er gaan maximaal 20 mensen met een gids per keer de grot in en ieder half uur vertrekt er een groepje. De grot is niet zo groot als die in België, maar het is wel een leuke grot met wat druipstenen. We lopen met een gids mee en kunnen luisteren naar een Nederlandse audio-gids die met een monotone stem een wat saai verhaal vertelt. We lopen ongeveer 45 minuten langs kleine stalagmieten en stalactieten van ongeveer 30 centimeter. Het is fris in de grot, volgens de gids 7,3°C. Gelukkig zijn we goed voorbereid en hebben we een warme trui aan. We eindigen de tour bij een mooi onderwatermeertje met heel helder water.
Vlak voordat we bij Špindlerův Mlýn aankomen, stoppen we bij de Elbe Dam (Labská dam). Deze dam is de hoogste dam van de Elbe en zorgt ervoor dat in de lente het smeltwater wordt opgevangen. Bij de dam is een kleine parkeerplaats voor ongeveer 20 auto’s. We vinden al snel een plekje voor onze auto. Vanaf de parkeerplaats zien we de dam al. We maken een korte wandeling langs de dam.
We rijden nog een klein stukje door naar Špindlerův Mlýn. Dit bekende bergstadje is een van de grootste plaatsen in het Reuzengebergte. In de winter kun je er skiën (vergelijkbaar met Winterberg) en in de zomer zijn er veel outdoor activiteiten te doen.
We parkeren de auto in het centrum waar gezellige restaurantjes en terrasje schijnen te zijn. Als snel vinden we een gezellig terras. De menukaart doet ons erg denken aan onze vakanties in Oostenrijk. Al snel smullen we van een heerlijke käsespätzle, apfelstrudel, goulash en een schnitzel.
Om bij onze accommodatie te komen, moeten we een stukje de bergen in. Gelukkig navigeert Google Maps ons via de slingerweggetjes naar het juiste pension. Het pension ziet er heel Oostenrijks uit. Gezellig. We hebben hier twee aparte kamers tegenover elkaar en we hebben hier ontbijt.
Nadat we de bagage bij onze accommodatie hebben gebracht, gaan we de berg op. We kunnen in de zomer kiezen uit twee skiliften, de Medvědín skilift en de Innogy line Svatý Petr. Ze worden ieder half uur aangezet. We kiezen voor de Innogy line Svatý Petr skilift. Bij de lift zelf is geen parkeerplaats. De voor Tsjechische begrippen dure parkeerplaats in het centrum is de dichtstbijzijnde. Vanaf hier wandelen we naar de skilift. We hebben geluk, want als we de liftkaartjes hebben gekocht, wordt de lift vlak daarna aangezet. Wat jammer dat het maar een klein stukje met de lift omhoog is, want we zitten heerlijk in het zonnetje.
Boven op de berg Přední Planina (1196 m) is een kleine speeltuin, waar Kirsten lekker haar ding kan doen. Naast de speeltuin zien we op de piste-bewegwijzering dat er hier zelfs een Fis World Cup ski-afdaling is.
We gaan op zoek naar het beginpunt van de wandelroute die ons weer naar het dal zal leiden. We kiezen voor de oranje Mechová pěšinka route van 3,8 kilometer. Onderweg kunnen de kinderen allerlei dierenopdrachten doen (ook in het Engels), maar na de eerste opdracht gelooft Kirsten dit wel.
Op een rustig tempo wandelen we door het bos naar beneden. Af en toe steken we een skipiste over. Onderweg ziet Jasper ineens iets bewegen. Als we goed kijken zien we een klein addertje langs het wandelpad.
Terug in het dal, gaan we op zoek naar een restaurantje. We kiezen voor het restaurant Locale Friuli. Al snel heeft Kirsten haar hamburger, maar de pizza’s van de andere drie laten erg lang op zich wachten. Als Kirsten klaar is met eten zijn er nog steeds geen pizza’s. Na een flinke tijd wachten worden ze dan toch gebracht. Ze smaken gelukkig prima.
Lees verder: Reisverslag dag 11. Špindlerův Mlýn