Na een erg leuke skivakantie vorig jaar in Zweden, hebben we besloten om ook dit jaar in Scandinavië te gaan skiën. Het aanvliegen op Scandinavian Mountains Airport is ons goed bevallen. Deze luchthaven ligt erg gunstig tussen vier skigebieden, drie in Zweden (Sälen, Stöten en Kläppen) en één in Noorwegen (Trysil). Dit keer willen we graag gaan skiën in het Noorse Trysil. Vanaf de luchthaven rijd je in ongeveer 40 minuten naar Trysil.
Trysil is een van de grootste skigebieden van Noorwegen. In het hele skigebied van Trysil vind je ongeveer 70 skipistes met een totale lengte van ruim 80 kilometer, variërend van groen tot zwart. De pistes liggen rondom één berg. Er zijn hier 31 skiliften, waaronder meerdere expressliften met 6-persoonsbanken. Je skiet tot ongeveer 1100 meter hoogte, wat geen probleem is doordat het hier erg sneeuwzeker is. Er zijn veel sleepliften en een paar stoeltjesliften. Gondels zijn er niet in Trysil.
Het skigebied van Trysil bestaat uit 4 gebieden: Turistsenter, Høyfjellssenter, Skihytta en Høgegga.
In het levendige Turistsenteret, gelegen aan de zuidkant van het skigebied, vind je lange, brede pistes op alle niveaus. Hier is ook een kindergedeelte met makkelijke hellingen, sleepliften en lopende banden. Je kunt er op een piste je eigen ski-snelheid opnemen en sleeën op een speciale sleeheuvel. Trysil heeft zeven sneeuwparken. In Turistsenteret vind je een groen sneeuwpark. Ook is er een niet te moeilijk blauw sneeuwpark en een pittig sneeuwpark met rode en zwarte sprongen met de grootste sprong van Trysil.
Aan de noordkant ligt het rustige Høyfjellssenter met veel groene pistes en een paar rode. Verder vind je hier een kinderland (Valleland), een Fun Ride, een groen sneeuwpark, een skicrossbaan en een parallelle slalompiste.
In het gebied Skihytta aan de zuidkant, vind je de meeste zonuren. Hier zijn expressliften, restaurants, blauwe en rode pistes en een kindergebied.
Het vierde skigebied, Høgegga, is het steilste deel van Trysil. Hier vind je uitdagende zwarte pistes waar ook de Noorse top-skiërs trainen. De stijlste piste daar is met 45° flink pittig.
Al snel hebben we via Sunweb een leuk driekamer-appartement gevonden in de wijk Turistsenteret. Velkomstgaarden Appartements ligt op slechts 150 meter van de skipiste.
Zaterdag 22 februari 2025
Om 02:00 uur gaat onze wekker. Voor ons gevoel liggen we net in bed. Jasper had gisteravond nog een optreden met zijn band, dus we zijn later naar bed gegaan dan we normaal zouden doen als we in de nacht vertrekken. We nemen straks op Schiphol wel een extra sterke koffie…
We hoeven niet veel meer te doen dan aan te kleden en de bagage in de achterbak te laden. Rond 03:00 uur gaan we op weg naar Schiphol. Vanaf P3 lang parkeren gaan we met de shuttlebus naar de vertrekhal van Schiphol. We kunnen meteen inchecken en doorlopen naar de security. Ook bij de security hoeven we niet te wachten. Al om 04:15 uur zijn we klaar met alles en kan het genieten beginnen. We gaan op zoek naar een plekje om te ontbijten. We vinden een tafeltje bij het Airport Park Café richting de C-gate, waar we ons ontbijt nuttigen. Als we een drankje willen bestellen staat er een enorm lange rij en er is slechts een medewerker beschikbaar. We gaan op zoek naar een ander restaurant. Bij La Place, richting gate D is het heel rustig. We genieten hier van een drankje voordat we naar onze gate lopen.
Om 06:50 uur begint het boarden. Ons vliegtuig, een Boeing 737-800 van Transavia, vertrekt netjes op tijd rond 07:20 uur vanuit een regenachtig Nederland. Met het dikke grijze wolkendek waarin we vliegen, ziet het er niet echt gezellig uit. Gelukkig schijnt boven de wolken ook nu weer de zon. Het blijft prachtig om de zon op te zien komen vanuit het vliegtuig. De gezagvoerder vertelt dat het slechts 1:25 uur vliegen is. Voor we het weten zijn we bij het Zweedse Scandinavian Mountains Airport.
Doordat het erg bewolkt en mistig is, zien we pas vlak voor de landing dat we in de buurt van de landingsbaanvliegen. Dat is een rare ervaring. Als we om 09:05 uur landen is het ongeveer 3°C en mistig. Dit is niet echt het weer waar we op gehoopt hebben, maar het is niet anders.
Dave en Jasper maken bij het uitstappen nog een paar foto’s van het vliegtuig, terwijl Mascha en Kisten naar de bagageband lopen. Als de mannen klaar zijn met de foto’s, hebben Mascha en Kirsten de bagage al van de band gehaald. Wat gaat dat snel. We gaan op zoek naar de bus naar Trysil en stappen als eerste in. We moeten nog wachten op de reizigers die met de TUI vlucht komen, die 15 minuten na die van ons landt.
Volgens de buschauffeur is het 50 minuten rijden naar Trysil. Onderweg is het regenachtig en somber. We zien gelukkig wel veel sneeuw langs de weg. Er is bijna geen ander verkeer te zien. Na een tijdje wordt het wat drukker. De auto’s voor ons gaan steeds langzamer rijden. De weg ziet er flink glad uit. De buschauffeur roept om dat hij verwacht dat de rit naar Trysil ongeveer 15 minuten langer gaat duren door het langzaam rijdende verkeer.
De bus rijdt eerst naar Trysil Turistsenteret, waar we rond 11:00 uur aankomen. Bij de tweede stop in het Turistsenteret moeten wij eruit. We stappen uit direct voor het Skistar-Velkomstcenter waar het bagagedepot is. Ook bij dit Skigebied wordt net als in Zweden alles geregeld door SkiStar. Dat doen ze ook hier erg goed. Bij onze reispapieren zat een QR-code voor de pre-booked liftpas die we bij het Velkomstcenter op kunnen halen. Hier horen we dat de skiverhuur waar we in Nederland onze materialen al hebben gereserveerd ook in dit pand zit. Dat is dus ideaal. Dat scheelt straks een hoop gesjouw met de ski’s vanmiddag.
Na het ophalen van de liftpassen, willen we eerst weten waar onze accommodatie is. Omdat we pas om 17:00 uur in onze accommodatie mogen, laten we onze koffers achter in het bagagedepot. Volgens Google Maps is het ongeveer 5 minuten lopen. We worden om het gebouw van Skistar geleidt, waar we net de liftpassen hebben gehaald. Als we volgens Google Maps voor ons appartement staan, blijkt dat het appartement boven het Skistar kantoor zit. Direct naast de ingang van ons appartement zit een mooie supermarkt en iets verder vinden we een trap die ons binnendoor weer naar het Skistar kantoor brengt. Dat alles zo in de buurt zit stond niet in de accommodatie-omschrijving van Sunweb. Wat hebben we een geluk. We hoeven dus niet zoals vorig jaar een flink stuk met onze koffers door de sneeuw te sjouwen en ook voor boodschappen hoeven we niet op pad.
Bij de supermarkt halen we een lekkere lunch. Het is een mooie supermarkt met een groot assortiment. Kirsten kiest voor een heerlijk zoete Skolebrød, een broodje met kokos op de rand en pudding in het midden. Dave vindt een heerlijke Skillingsbolle met kaneel en kokos. Mascha en Jasper nemen een lekker kaasbroodje. We nuttigen onze lunch in de Varmestue naast het Skistar kantoor. Dit is een ruimte met zitplaatsen waar je kunt opwarmen, waar je eigen meegenomen eten en drinken kunt nuttigen en waar zelfs een magnetron en waterkoker staan om wat op te warmen.
Met de buiken vol halen we onze ski’s en schoenen op bij de skiverhuur. Doordat we thuis alle maten en ons ski-niveau al hebben doorgegeven, staan onze materialen al klaar. We kunnen ons daarna omkleden in het bagagedepot. Dan is het eindelijk tijd om te skiën. Het is wat jammer dat het nog steeds regent, maar we hebben er toch enorm veel zin in.
Vanaf onze accommodatie steken we het parkeerterrein en de weg over om bij een Rullebånd lift (lopende band) te komen komen die ons het eerste stukje naar boven brengt. We komen uit bij de T2, de Fjellekspressen, Dit is een stoeltjeslift waar je met 6 personen naast elkaar kunt zitten. We nemen een hele relaxte blauwe piste en komen uit bij de T1, de Høgekspressen. Dit is een stoeltjeslift met waterabsorberende zittingen waardoor we al snel met een natte onderbroek zitten. Dat is niet zo handig van ons. Omdat het flink mistig is, gaan we vandaag nog niet hoger dan het middenstation. Volgens de Skistar-app ligt er 59 cm sneeuw op de berg. De sneeuw is goed en de pistes zijn goed geprepareerd. Zoals we al verwacht hadden, zijn de pistes hier lekker breed. Het is op de berg ongeveer 2°C, dus erg zacht. We waren een beetje bang dat het met de mist lastig skiën zou zijn, maar we zien genoeg diepte om er een lekker tempo in te houden.
Als zelfs onze handschoenen en de jassen aan de binnenkant doorweekt zijn, stoppen we bij het restaurant Barbacoa. Hier proberen we onder het genot van een warme choco met slagroom en marshmallows en een cappuccino een beetje op te drogen.
Als we rond 7 uur wakker worden en uit het raam kijken, zien we dat het niet meer regent. Het is nog wel flink mistig. We nemen goed de tijd voor ons ontbijt met afbakbroodjes. Ondertussen zien we dat de mist langzaam optrekt en er verschijnen een paar kleine stukjes blauwe lucht. Dat ziet er veelbelovend uit.
Rond 9 uur gaat de supermarkt open. We gaan op zoek naar broodjes en worstjes voor op de piste-barbecue vanmiddag. Dan halen we onze ski’s op en wandelen naar de skilift.
De mist is gelukkig iets opgetrokken en op de webcams lijkt het alsof het beter weer is op de top. We gaan daarom eerst via het skigebied Skihytta, met de Skihytta Express naar de top. Hoe hoger de lift ons brengt hoe blauwer de lucht wordt. Net naast de pistes is een mooi fotopunt met de letters van Trysil. Doordat we boven de wolken zitten, hebben we een heel bijzonder uitzicht. Wat is dit genieten!
De pistes zijn afwisselend wat ijzig aan de top en wat meer slushy beneden. Doordat de pistes goed zijn geprepareerd, is het overal prima skiën. Langs de pistes zijn een paar ‘Varmestue’ te vinden. Dit zijn warmtehutjes waar je als skiër even op kunt warmen en iets kunt eten en drinken dat je zelf hebt meegenomen. Ook zijn er enkele restaurants bij de dalstations van een paar liften (niet heel veel). Langs de piste zelf zijn hier geen restaurantjes. Na een prachtige afdaling stoppen we net als gisteren bij Barbacoa voor een warme choco/cappuccino.
Ondertussen is het lunchtijd geworden. We gaan op zoek naar een barbecueplaats langs de piste. Bij de eerste waar we komen blijkt de gasfles leeg te zijn, dus we skiën snel verder naar de volgende. Hier hebben we meer geluk. Onder een overkapping grillen we onze worstjes. Al snel genieten we van een heerlijke lunch.
Daarna skiën we via Skihytta bovenlangs naar het skigebied Høyfjellssenteret. Hier kunnen we komen via een lange skiweg met prachtig uitzicht. Doordat het onderweg weer mistig is geworden, hebben we de afslag gemist die we eigenlijk wilden nemen. We komen nu uit bij het restaurant Kafe Kasserolle, waar we nogmaals een warme choco/cappuccino nemen.
We willen terugskiën naar ons appartement, maar zien door de mist niet zo goed waar we heen moeten. Gelukkig kan de medewerker van de sleeplift ons de weg wijzen. Via een aantal lange skiwegen tussen de bomen komen we uiteindelijk weer uit bij ons appartement.
Wat een heerlijke skidag vandaag! De voorspelling voor morgen is heel slecht. Er wordt hier morgen 11,7 mm regen verwacht. We gaan maar duimen dat ook hier het weer wel eens verkeerd voorspeld wordt…
Maandag 24 februari
Het regent hard als we wakker worden. We kunnen er weinig aan veranderen, dus we genieten rustig van ons ontbijt met heerlijke afbakbroodjes. Dan maken we ons klaar voor het skiën. Door een klein ongelukje gisteren op de berg, gaat Dave vandaag helaas niet mee.
Dinsdag 25 februari
Vanmorgen worden we gewekt door de wekker. We hebben voor vandaag een huskysafari gereserveerd. Een aantal jaren terug in Levi (Fins Lapland) hebben we ook al een huskysafari gedaan en dat was voor ons een onvergetelijke ervaring. We waren eigenlijk vorig jaar in Sälen al van plan om nog een keer een huskysafari te doen, maar toen ging de tocht niet door omdat er meerdere gidsen buikgriep hadden. Als we klaar zijn met het ontbijt bellen we een taxi. Het is te ver om te lopen (1:11 uur), maar slechts 6 minuten rijden met de taxi naar Mountain King’s Sledehundkennel.
Precies op de afgesproken tijd stopt de taxi voor de deur. We zijn ruim op tijd en worden naar een ‘stuga’ gebracht. Er komt nog een gezin en hier blijven we een beetje warm als we op ze wachten. Het is ook voor de honden beter als we uit het zicht zijn, want ze worden helemaal dol als ze denken dat ze op pad mogen. Dat is luid en duidelijk te horen. Wat een druktemakers.
Na een tijdje worden we opgehaald. Het andere gezin is te laat omdat de taxi die door hun Nederlandse reisorganisatie geboekt is niet is gekomen. We beginnen nu met z’n viertjes. We krijgen een uitgebreide uitleg over hoe we de slee moeten besturen en hoe we moeten zorgen voor de veiligheid van de honden. Er blijken wel 63 honden te zijn.
Na de uitleg staan onze sledes klaar. We krijgen met z’n tweeën een slee met vijf honden ervoor. De honden stuiteren alle kanten op en blaffen en janken enorm. Aan het begin van de rit gaat het even mis. De slee van Mascha en Kirsten blijft haken achter een boompje. We hebben uitleg gekregen dat we de slee een beetje mee moeten helpen door te steppen als de honden niet meer vooruit komen. Mascha probeert dit, maar zakt tot aan haar knie weg in de sneeuw. Dat schiet dus niet op. Uiteindelijk weet ze de slee los te krijgen, maar vervolgens kiepert de slee om. Ook hier hebben we uitleg over gekregen: nooit de slee loslaten en de passagier moet in de slee blijven zitten! Dat werkt inderdaad. Mascha wordt nog een klein stukje op haar buik meegetrokken achter de slee, maar dan stoppen de honden. De slee met Kirsten erin wordt weer rechtop gezet en we gaan weer verder.
We rijden over prachtig besneeuwde velden en door de bossen. Het is een hele mooie route. Op sommige plekken ligt nog maar heel weinig sneeuw. Bij de uitleg hadden we al gehoord dat we geluk hebben dat de tocht nog door kan gaan. Er ligt nog net aan genoeg sneeuw. Boffen wij even!
We hebben gekozen voor de tocht van 7 kilometer. Na ongeveer 40 minuten komen we weer aan bij de kennel. Wat jammer… We hadden nog wel uren door kunnen sleeën. Als de sledes weer zijn vastgebonden mogen we eruit/afstappen. Dan is het tijd om de honden die de sledes hebben getrokken te knuffelen. Voor de tocht kan dat niet omdat ze dan veel te enthousiast en te druk zijn. Op het moment dat ze mensen zien, dan weten ze dat ze op pad mogen. Het worden dan echt stuiterballen. Als ze klaar zijn met de tocht, dan zijn ze weer rustiger. De honden genieten van de aandacht die ze na de rit krijgen. De honden hangen met een wazige blik tegen ons aan en als we even stoppen met knuffelen, dan zorgen ze er zelf wel voor dat we doorgaan met aaien. Het zijn echt schatten van honden. Dan is het toch echt tijd om afscheid te nemen van de honden. We bellen de taxi die ons weer terug brengt naar ons appartement. Wat een geweldige ervaring was dit weer.
Woensdag 26 februari
Donderdag 27 februari
Als we vanmorgen wakker worden en hoopvol de gordijnen open schuiven, zien we dat het dal bedekt is met een dun laagje sneeuw en dat het nog steeds sneeuwt. Het ziet er prachtig uit. Volgens de Skistar-app is er vannacht 2 cm verse sneeuw gevallen. Helaas kunnen we van de skipistes dit keer vanuit onze woonkamer helemaal niets zien, omdat de mist nu echt tot aan het dal komt. Hopelijk trekt de mist wat weg tijdens het ontbijten.
Als we ons klaar hebben gemaakt om te gaan skiën, zien we dat de mist gelukkig al een beetje is opgetrokken. Af en toe zien we in de mist zelfs een veegje blauwe lucht. Hoopvol gaan we met de skilift naar de top van de berg, maar helaas is het blauw dan al weer verdwenen. Boven is het -2°C en het sneeuwt licht.
Om de drukte bij de stoeltjesliften bij het Turistsenteret te vermijden, skiën we meteen door naar Høyfjellssenteret. Hier heb je veel sleepliften, waar de rijen een stuk korter zijn. Per toeval zien we ineens een Valle-land, een korte skipiste door het bos met muziek en houten beelden en huisjes van de Tristar Mascotte Valle. Het is wel grappig hier doorheen te skiën.
Ondertussen is het tijd geworden voor een pauze. Bij Kafé Kaserolle genieten we van een grote warme choco met slagroom en marshmallows. In de tijd dat we binnen zitten is het harder gaan sneeuwen. We halen meteen een lunch bij de supermarkt in de winkelstraat van Høyfjellssenter onder het restaurant. Onder het restaurant is een Varmestue waar we onze lunch lekker droog en warm op kunnen eten. Tijdens de lunch stopt het met sneeuwen en begint de lunch open te trekken. Wat fijn dat de weersvoorspelling op bijna het uur nauwkeurig blijkt te kloppen.
We maken ons snel weer klaar om te gaan skiën. Al snel racen we weer door de Funride en vliegen we over de skischansen daar. Vooral Kirsten is hier helemaal in haar sas. Doordat de lucht nu ineens zo helder is, zien we dat er een grote zendmast op de top Høyfjellssenteret. Daar zijn we nog niet geweest, dus pakken we een flink steile sleeplift naar boven. De zendmast is ingepakt in een dikke laag ijs en ziet er heel bijzonder uit. Het uitzicht vanaf hier is prachtig.
Na nog wat afdalingen willen we weer terug naar het Turistsenteret. Voordat we in de enorme rij gaan staan bij de enige stoeltjeslift terug, willen we nog even op een terras genieten van een drankje. Door het weer van de afgelopen dagen is dat nog niet gelukt. Onderaan de stoeltjeslift, bij Flyyt, vinden we nog precies één tafeltje buiten. Wat is het heerlijk in het zonnetje…
Als we in onze woonkamer zitten, zien we vanuit ons raam voor het eerst dat de sneeuwkanonnen op de berg werken. Vannacht wordt de eerste echt koude nacht, -9°C, en dat is nodig om sneeuw te kunnen maken met sneeuwkanonnen.
Soms zien mensen het Noorderlicht in Trysil. We hebben deze week de aurora-app op onze telefoon goed in de gaten gehouden. Vandaag krijgen we een melding dat er een kans is dat we het Noorderlicht kunnen zien. We zijn een paar keer gaan kijken, maar zien jammer genoeg niets.
Vrijdag 28 februari
Yes, een knalblauwe lucht met zon… Wat is dat fijn wakker worden. Vandaag is het onze laatste skidag en de weersvoorspelling klopt ook vandaag weer.
Na het ontbijt kunnen we niet wachten om de berg op te gaan. Helaas hebben de andere toeristen in Trysil hetzelfde idee als wij en is het drukker dan normaal bij de eerste stoeltjeslift.
Vanaf de top doen we heel erg lang over de afdaling naar Høyfjellssenteret. Dave en Jasper doen samen een wedstrijd voor het perfecte plaatje en maken vele foto’s van het prachtige landschap van Trysil met de blauwe lucht op de achtergrond.
Als we aankomen in Høyfjellssenteret is het koffietijd. Net als gisteren vinden we een laatste tafeltje op het terras, dit keer bij restaurant Spiseriet. Warme choco in de zon maakt onze vakantie helemaal compleet.
Bij het restaurant begint een lange sleeplift. Door de mist van de afgelopen dagen, hebben we deze lift nog niet genomen. Nu het weer zo goed is, zijn we benieuwd waar deze lift uitkomt. We kunnen boven kiezen voor een blauwe piste of skiën op een enorme sneeuwvlakte naast de piste waar we in de verte nog een paar mensen zien skiën. We kiezen voor de laatste. Wat een goede keuze blijkt dit te zijn. Het is hier prachtig en op sommige plekken skiën we door een laag poedersneeuw.
Beneden skiën we weer terug naar de sleeplift en gaan snel nog een keer naar boven. We hebben deze week nog niet zo lekker geskied als hier.
Rond lunchtijd gaan we opnieuw naar de Varmestue onder Kafé Kaserolle. Echt ideaal dat je gewoon je eigen donuts kan meenemen en je pizzabroodjes kunt opwarmen.
Dave en Jasper willen daarna nog een keer naar boven naar de zendmast. Kirsten wil nog een paar keer naar de funride. Ze kan er echt geen genoeg van krijgen. Daarna is het helaas tijd om terug te gaan naar het Turistsenteret. Op de dalafdaling daar ligt een pak van 10 tot 20 cm kunstsneeuw. Het skiet heel gek doordat de kunstsneeuw hier uit hele kleine ijsballetjes bestaat in plaats van uit sneeuwkristallen. De kristallen hechten normaal goed aan elkaar waardoor je een stevige bodem krijgt. De kunstsneeuw hecht niet waardoor we er dwars doorheen skiën. Het ziet er heel mooi uit en het is net alsof je door een pak poedersneeuw skiet.
Bij het dalstation van de stoeltjeslift zitten een paar sportwinkels en de ook de Skistar winkel waar we onze ski’s in moeten leveren (ophalen was naast ons appartement, inleveren is op een ander punt om drukte te voorkomen). We lopen op onze skischoenen naar het appartement om gewone schoenen aan te trekken. Vervolgens lopen we weer terug naar het inleverpunt om ook de skischoenen in te leveren.
Wat is onze week skiën weer snel gegaan. We zijn eigenlijk nog helemaal niet klaar met skiën.
Als afsluiting van deze leuke vakantie gaan we bowlen bij het Radisson Blu Hotel aan de overkant van ons appartement.
Zaterdag 1 maart
Na een heerlijke week in de sneeuw, is het vandaag weer tijd om naar huis te gaan. We hoeven pas om 11:00 uur uit onze accommodatie, dus we kunnen op ons gemak inpakken.
Nadat we onze sleutels hebben ingeleverd in de sleutelautomaat, wandelen we naar het voor ons ondertussen bekende restaurantje Barbacoa voor een laatste warme choco en koffie in Trysil.
Bij de supermarkt halen we diepvries pizzabroodjes die we net als veel Noren in de Varmestue bij het Skistar-Velkomstcenter in de magnetron doen. Dat smaakt prima.
Om 12:55 uur zou de bus ons weer op komen halen voor het Skistar-Velkomstcenter. Deze komt uiteindelijk 20 minuten later. Het is een uurtje rijden naar de luchthaven. Doordat Scandinavian Mountains Airport een kleine luchthaven is waar vandaan slechts 5 vliegtuigen per dag opstijgen, hoef je niet zo lang van tevoren aanwezig te zijn. Ongeveer een uurtje voordat we moeten boarden komen we aan op de luchthaven. We kunnen nog gezellig wat drinken en naar het vliegtuig op de landings-/startbaan kijken. Doordat het een éénbaans vliegveld is en de windrichting gunstig is (dat weet Jasper ons te vertellen), stijgen we vrijwel direct op.
Na een hapje en een drankje is het al snel weer tijd voor de daling. Rond 17:00 uur zijn we weer terug op Schiphol.
Niet alleen de vlucht ging snel, maar onze hele vakantie is weer veel te snel voorbij. We hebben een heerlijke week gehad in het mooie Noorwegen en het leuke skigebied van Trysil. Zeker voor herhaling vatbaar!